Het is weer overdruk in Leiden vandaag met muziek all over town. En tussen door een familie etentje in Den Haag, dus even rustig aan. In de Tuinzaal van de Burcht speelt het Rein de Graaff Trio weer eens met een oude Amerikaan en dit keer ook een jonge Nederlandse. Het trio bestaat al jaren uit Rein de Graaff op piano, Marius Beets op bas en Eric Ineke op drums. Altijd een solide basis.
Gasten zijn er dus ook en vanmiddag is dat het (vrij) nieuwe Nederlands talent Ellister van der Molen op trompet en flugelhorn. Al eerder gezien in De Fuut op het Haagse strand deze zomer met Triplicate (met Bob Wijnen en Johnny Daly) en hier komt ze weer helemaal tot haar recht. Geweldige bebop blazer!
Hoofdgast is natuurlijk de tachtigjarige Sam Most uit Amerika, de eerste bebop fluitist en ondanks zijn leeftijd heeft hij nog niets aan zeggingskracht verloren. Het repertoire is zoals altijd bij Rein de Graaff een stapeling van standards, maar het grootste deel van de nummers bestaat toch uit improvisaties en daar is dit vijftal uitstekend in. En als altijd zijn de optredens van Rein de Graaff leerzaam, hij kondigt ieder nummer aan, met toelichting waar nodig. Kortom een prachtige middag met vijf geweldige muzikanten. En houdt die Ellister van der Molen in de gaten!
Na een gezellig familie etentje in Den Haag op de terugweg toch nog even langs Hunky Dory waar iedere zondagavond Men in Blues speelt. Met als altijd Chris Koenen op gitaar en zang, de prima drummer Robbie Carré, de geweldige invaller Len Bouman op bas en zang en de fantastische Frans Heemskerk op keyboards. Prachtige uitvoeringen van Gimme Some Lovin' en When Something is Wrong with My Baby.
In het kader van de verzoekjes een volgende keer graag You Keep me Hanging On in de Vanilla Fudge uitvoering. Of I Need Love, of hun She's Not There....
LINKS:
Eric Ineke
Marius Beets
Ellister van der Molen
Sam Most
Burcht Jazz
Chris Koenen
Frans Heemskerk
Robbie Carré
Hunky Dory
maandag 31 oktober 2011
zondag 30 oktober 2011
Mooi jazzscala met Home City en Young VIPS
De middag begint alweer gelijk goed met Andreas Metzler's Home City in De Twee Spieghels. Met naast Andreas Metzler op bas ook Patrick Manzecchi op drums, Paul van der Feen op sax en Thomas Hilbrandie op gitaar. Drie sets spelen ze met in het begin een afwisseling van eigen nummers van Andraes en standards, later alleen maar standards. Maar met heel veel heerlijke improvisatie. Thomas zagen we nog niet eerder, maar hij verhuist volgend jaar van Groningen naar Leiden, dus die gaan we hier vaker zien!
In De Burcht staan vannavond bij Hot House de Young VIPs op het programma met als eerste de Clemens van der Feen Band. En ja, Clemens is een broer van Paul. Het begint wat breekbaar met nummers van hun eerste cd, maar na een tijdje komen Clemens van der Feen (bas), Harmen Fraanje (vleugel, Wurlitzer), Jesse van Ruller (gitaar) en Flin van Hemmen (drums) helemaal op gang. Ze eindigen met een nieuw nummer en dat is gelijk het hoogtepunt van hun optreden. Benieuwd naar hun volgende cd.
Het tweede optreden hier is van het Castel/Van Damme Quartet met louter eigen composities. Met Jasper van Damme op saxen, Thierry Castel op de vleugel, Sven Happel op bas en Mark Schilders op drums. De laatste zagen we al wel vaker, onder andere met Marzio Scholten, Tom Beek en Lavalu. Maar ook nog afgelopen zomer tijdens de Cum Laude concerten met, hé, alweer Sven Happel en Jasper van Damme in de regen.
Maar het gaat hier om de muziek en die is prima, geweldige muzikanten, uitstekend samenspel en prima repertoire, de goedgevulde Tuinzaal gaat uit zijn dak. Het enige wat een beetje ontbreekt is een écht eigen geluid, maar dat is een kwestie van tijd. Vraag al jaren veel saxofonisten of ze Gilad Atzmon kennen en altijd is het antwoord nee, Jasper van Damme is de eerste Nederlandse saxofonist die hem wel kent. Dus dat belooft wat!
LINKS:
Andreas Metzler
Patrick Manzecchi
Paul van der Feen
Thomas Hilbrandie
De Twee Spieghels
Clemens van der Feen
Harmen Fraanje
Jesse van Ruller
Flin van Hemmen
Castel/Van Damme Quartet
Mark Schilders
Hot House
De Burcht
In De Burcht staan vannavond bij Hot House de Young VIPs op het programma met als eerste de Clemens van der Feen Band. En ja, Clemens is een broer van Paul. Het begint wat breekbaar met nummers van hun eerste cd, maar na een tijdje komen Clemens van der Feen (bas), Harmen Fraanje (vleugel, Wurlitzer), Jesse van Ruller (gitaar) en Flin van Hemmen (drums) helemaal op gang. Ze eindigen met een nieuw nummer en dat is gelijk het hoogtepunt van hun optreden. Benieuwd naar hun volgende cd.
Het tweede optreden hier is van het Castel/Van Damme Quartet met louter eigen composities. Met Jasper van Damme op saxen, Thierry Castel op de vleugel, Sven Happel op bas en Mark Schilders op drums. De laatste zagen we al wel vaker, onder andere met Marzio Scholten, Tom Beek en Lavalu. Maar ook nog afgelopen zomer tijdens de Cum Laude concerten met, hé, alweer Sven Happel en Jasper van Damme in de regen.
Maar het gaat hier om de muziek en die is prima, geweldige muzikanten, uitstekend samenspel en prima repertoire, de goedgevulde Tuinzaal gaat uit zijn dak. Het enige wat een beetje ontbreekt is een écht eigen geluid, maar dat is een kwestie van tijd. Vraag al jaren veel saxofonisten of ze Gilad Atzmon kennen en altijd is het antwoord nee, Jasper van Damme is de eerste Nederlandse saxofonist die hem wel kent. Dus dat belooft wat!
LINKS:
Andreas Metzler
Patrick Manzecchi
Paul van der Feen
Thomas Hilbrandie
De Twee Spieghels
Clemens van der Feen
Harmen Fraanje
Jesse van Ruller
Flin van Hemmen
Castel/Van Damme Quartet
Mark Schilders
Hot House
De Burcht
zaterdag 29 oktober 2011
Zeldzaam mooi concert met Gilad Atzmon
We zagen hem voor het eerst bijna drie jaar geleden op het jazzfestival in Frankfurt, eerst als gast bij Soupsongs, de volgende avond een uur lang met zijn Orient House Ensemble: Gilad Atzmon. En toen wisten we het al, als die ooit nog eens naar Nederland komt dan móeten we daarbij zijn, en vanavond is het dan eindelijk zo ver in het Amsterdamse Bimhuis. Hij is een virtuoos bij alt- en sopraansax en speelt ook nog geweldig klarinet.
Samen met Frank Harrison op piano, Yaron Stavi op bas en nieuwkomer Eddie Hick op drums spelen ze vooral veel nummers van hun vorig jaar verschenen cd The Tide Has Changed.
De muziek is een mix van jazz met invloeden uit het Midden Oosten (Atzmon komt oorspronkelijk uit Israel), maar ook een nummer van Charlie Parker komt voorbij evenals een ouder nummer (20th Century), vol flarden van bekende melodien zoals It Ain't Necessarely So, Lili Marleen en Salt Peanuts, Atzmon scattend kennen we nog niet.
Het concert duurt anderhalf uur en eindigt, als altijd, met What a Wonderful World als een ode aan de vreedzame wereld die iedereen zou wensen. Het is, zoals we al verwachtten, weer een geweldig concert en het is onbegrijpelijk dat het dan ook niet uitverkocht is. Een absoluut hoogtepunt dit jaar.
Het concert begint stipt op tijd, duurt 90 minuten zonder pauze, dus om tien uur staan we al weer buiten. Op weg naar huis nog even langs De Twee Spieghels dus, net op tijd om de laatste set van Cedric Glans, Sven Rozier en gitarist Luke mee te nemen. Leuke set met standards zoals Night in Tunesia. Mooie afsluiting van een superdag vandaag!
LINKS:
Gilad Atzmon
Frank Harrison
Yaron Stavi
Eddie Hick
Bimhuis
Cedric Glans
Sven Rozier
De Twee Spieghels
Samen met Frank Harrison op piano, Yaron Stavi op bas en nieuwkomer Eddie Hick op drums spelen ze vooral veel nummers van hun vorig jaar verschenen cd The Tide Has Changed.
De muziek is een mix van jazz met invloeden uit het Midden Oosten (Atzmon komt oorspronkelijk uit Israel), maar ook een nummer van Charlie Parker komt voorbij evenals een ouder nummer (20th Century), vol flarden van bekende melodien zoals It Ain't Necessarely So, Lili Marleen en Salt Peanuts, Atzmon scattend kennen we nog niet.
Het concert duurt anderhalf uur en eindigt, als altijd, met What a Wonderful World als een ode aan de vreedzame wereld die iedereen zou wensen. Het is, zoals we al verwachtten, weer een geweldig concert en het is onbegrijpelijk dat het dan ook niet uitverkocht is. Een absoluut hoogtepunt dit jaar.
Het concert begint stipt op tijd, duurt 90 minuten zonder pauze, dus om tien uur staan we al weer buiten. Op weg naar huis nog even langs De Twee Spieghels dus, net op tijd om de laatste set van Cedric Glans, Sven Rozier en gitarist Luke mee te nemen. Leuke set met standards zoals Night in Tunesia. Mooie afsluiting van een superdag vandaag!
LINKS:
Gilad Atzmon
Frank Harrison
Yaron Stavi
Eddie Hick
Bimhuis
Cedric Glans
Sven Rozier
De Twee Spieghels
vrijdag 28 oktober 2011
Prima showcase Wot Nxt in LVC Leiden
Wot Nxt is een collectief dat regelmatig concerten organiseert, overal waar dat zo uitkomt. Vanavond een showcase avond in het LVC. Het begint met een klein optreden van City Hands, één man en een keukentafel vol elektronica. Een kwartiertje elektrotrash klinkt best wel spannend, maar moet ook niet langer duren. Precies goed.
De volgende groep is Julie Mittens die een soort free jazz spelen op drums, gitaar en bas. Compromisloos en snoeihard. Industrial Noise noemde iemand het en dat is een goede omschrijving. Het is de presentatie van hun nieuwe LP, maar het gaat wat ver om die te kopen, dit is muziek om live te ervaren, niet thuis nog eens op te zetten. Maar dat is persoonlijk.
En dan is het even omschakelen naar het optreden van Bob Corn (Tiziano Sgarbi) een singer-songwriter uit Italie die prachtige liedjes zingt met alleen een akoestische gitaar. Bij ieder liedje heeft hij wel een verhaaltje, de tegenstelling met de vorige twee introverte optredens kan niet groter zijn. Bij het laatste nummer komt hij van het podium af en zingt onversterkt midden tussen het publiek. Genieten!
De avond eindigt heftig met de post-punk van The Ex. Dertig jaar geleden voor het laatst live gezien, maar ze gaan nog steeds te keer als jonge honden. Ruim een uur lang knallen ze als vanouds. Zelfs Bob Corn staat op de eerste rij mee te swingen op deze aanstekelijke muziek.
Het is een boeiende avond met zeer gevarieerde optredens, een prima avond!
LINKS:
Julie Mittens
Bob Corn
The Ex
Wot Nxt
LVC
De volgende groep is Julie Mittens die een soort free jazz spelen op drums, gitaar en bas. Compromisloos en snoeihard. Industrial Noise noemde iemand het en dat is een goede omschrijving. Het is de presentatie van hun nieuwe LP, maar het gaat wat ver om die te kopen, dit is muziek om live te ervaren, niet thuis nog eens op te zetten. Maar dat is persoonlijk.
En dan is het even omschakelen naar het optreden van Bob Corn (Tiziano Sgarbi) een singer-songwriter uit Italie die prachtige liedjes zingt met alleen een akoestische gitaar. Bij ieder liedje heeft hij wel een verhaaltje, de tegenstelling met de vorige twee introverte optredens kan niet groter zijn. Bij het laatste nummer komt hij van het podium af en zingt onversterkt midden tussen het publiek. Genieten!
De avond eindigt heftig met de post-punk van The Ex. Dertig jaar geleden voor het laatst live gezien, maar ze gaan nog steeds te keer als jonge honden. Ruim een uur lang knallen ze als vanouds. Zelfs Bob Corn staat op de eerste rij mee te swingen op deze aanstekelijke muziek.
Het is een boeiende avond met zeer gevarieerde optredens, een prima avond!
LINKS:
Julie Mittens
Bob Corn
The Ex
Wot Nxt
LVC
Labels:
Bob Corn,
City Hands,
Julie Mittens,
Leiden,
LVC,
The Ex,
Wot Nxt
zondag 23 oktober 2011
Leiden weer vol met mooie muziek vandaag
Er is weer veel, veel te veel, muziek in Leiden vandaag. Te beginnen met Holy Water bij het Theehuis in De Leidse Hout. Het is mooi weer, dus het optreden is buiten en het terras zit helemaal vol. Het trio dat de Gouden Pet vorig jaar won heeft inmiddels een nieuwe cd opgenomen met eigen nummers en speelt daar veel van. Veel Rock-a-Billy, maar ook country, pop en folk. Naast eigen nummers dus songs als Man of Constant Sorrow, These Boots are made for Walking en Fullsome Prison Blues. Heerlijk genieten op het terras! Op 11 novenber staan ze in Lemmy's, niet te missen!
Om half drie zou Catwalk in stadscafe Van der Werff beginnen, maar een uur later zijn ze nog steeds aan het soundchecken. Ook bij Studio De Veste is het een en al soundcheck, dus dan maar naar De Twee Spieghels waar het Cedric Glans jazz-combo net begint te spelen. Met Kurt Schwab op sax, Sven Rozier op drums en Peter Krijnen op Fender Rhodes. En vooral met Eric van der Reijden als zanger.
Maar zoals gezegd, er is te veel muziek vandaag, want er is ook een tenorbattle in De Uyl van Hoogland. Met Wouter Kiers, Rinus Groeneveld, en geweldige nieuwkomer John Dikeman. En Ben Schröder en Bob Wijnen als solide basis, het swingt de pan uit! Heerlijke Jive Samba.
En ook in De Uyl zijn er pauzes, dus dan weer naar De Twee Spieghels waar het Cedric Glans Jazzcombo verder speelt. Aan het begin van hun tweede set speelt Ewald Ebling, gelukkig nu zonder gips, ook nog een paar nummers mee. Mooie versies van bijvoorbeeld Stella by Starlight.
Tot slot nog even naar de tenorbattle, waar de saxofonisten elkaar tot grote hoogten op weten te stuwen. Drums en Hammond leggen steeds de solide basis, de rest gaat uit hun dak! What a Wonderfull World!
Volgende (Very Saxy) Battle is op 20 november met Susanne Alt, Robert Veen en Olaf Hoeks.
LINKS:
Holy Water
Theehuis Leidse Hout
Captain Kurt
Ewald Ebing
De Twee Spieghels
Wouter Kiers
Rinus Groeneveld
John Dikeman
Bob Wijnen
De Uyl van Hoogland
Om half drie zou Catwalk in stadscafe Van der Werff beginnen, maar een uur later zijn ze nog steeds aan het soundchecken. Ook bij Studio De Veste is het een en al soundcheck, dus dan maar naar De Twee Spieghels waar het Cedric Glans jazz-combo net begint te spelen. Met Kurt Schwab op sax, Sven Rozier op drums en Peter Krijnen op Fender Rhodes. En vooral met Eric van der Reijden als zanger.
Maar zoals gezegd, er is te veel muziek vandaag, want er is ook een tenorbattle in De Uyl van Hoogland. Met Wouter Kiers, Rinus Groeneveld, en geweldige nieuwkomer John Dikeman. En Ben Schröder en Bob Wijnen als solide basis, het swingt de pan uit! Heerlijke Jive Samba.
En ook in De Uyl zijn er pauzes, dus dan weer naar De Twee Spieghels waar het Cedric Glans Jazzcombo verder speelt. Aan het begin van hun tweede set speelt Ewald Ebling, gelukkig nu zonder gips, ook nog een paar nummers mee. Mooie versies van bijvoorbeeld Stella by Starlight.
Tot slot nog even naar de tenorbattle, waar de saxofonisten elkaar tot grote hoogten op weten te stuwen. Drums en Hammond leggen steeds de solide basis, de rest gaat uit hun dak! What a Wonderfull World!
Volgende (Very Saxy) Battle is op 20 november met Susanne Alt, Robert Veen en Olaf Hoeks.
LINKS:
Holy Water
Theehuis Leidse Hout
Captain Kurt
Ewald Ebing
De Twee Spieghels
Wouter Kiers
Rinus Groeneveld
John Dikeman
Bob Wijnen
De Uyl van Hoogland
zaterdag 22 oktober 2011
Gevarieerde middag met Captain Kurt en Ad Verbrugge
Het is schitterend weer, maar wel fris. Dus toch maar even naar binnen bij De Twee Spieghels voor een optreden van Captain Kurt-Size Matters. Size slaat op Kurt's nieuwe baritonsaxofoon, een instrument dat we voornamelijk kennen uit saxofoonkwartetten, waar het echt een basfunctie heeft. Hier blijkt het als solo instrumenten een geweldige meerwaarde te hebben. Met Bart Egeter op piano, Daniel van Dalen op drums en de Poolse bassist Mazick (of zo iets) op bas spelen ze een prima eerste set met vooral nummers van Bart Egeter.
In de pauze even naar Velvet (om de hoek) voor een instore optreden van Ad Verbrugge. Jammer dat het 45 minuten te laat begint, maar verder is er niets mis mee. Rode draad vormen de sterk sferische songs, de mooie melodieën, eigenzinnige en veelgelaagde arrangementen en poëtische teksten. De nieuwe cd Nightplane staat centraal bij dit mooie optreden.
Ondertussen is de tweede set van Captain Kurt al weer behoorlijk onderweg en na een korte pauze volgt de derde met ook een aantal nummers op tenorsax. Tot slot spelen ze nog Jive Samba, een Nat Adderley nummer bekend geworden door zijn broer Cannonball Adderley met Kurt op de trombonesax. Fijn optreden weer vandaag in De Twee Spieghels!
LINKS:
Captain Kurt
Daniel van Dalen
Bart Egeter
De Twee Spieghels
Ad Verbrugge
Velvet Music
In de pauze even naar Velvet (om de hoek) voor een instore optreden van Ad Verbrugge. Jammer dat het 45 minuten te laat begint, maar verder is er niets mis mee. Rode draad vormen de sterk sferische songs, de mooie melodieën, eigenzinnige en veelgelaagde arrangementen en poëtische teksten. De nieuwe cd Nightplane staat centraal bij dit mooie optreden.
Ondertussen is de tweede set van Captain Kurt al weer behoorlijk onderweg en na een korte pauze volgt de derde met ook een aantal nummers op tenorsax. Tot slot spelen ze nog Jive Samba, een Nat Adderley nummer bekend geworden door zijn broer Cannonball Adderley met Kurt op de trombonesax. Fijn optreden weer vandaag in De Twee Spieghels!
LINKS:
Captain Kurt
Daniel van Dalen
Bart Egeter
De Twee Spieghels
Ad Verbrugge
Velvet Music
Heerlijk huiskamerconcert
Wat is het toch fijn muzikale vrienden te hebben, dan worden verjaagsfeestjes altijd bijzonder. Peter is net jarig geweest en Julia is het bijna, reden voor een feest en een huiskamerconcert. Met een paar gitaren, een viool en heel veel stemmen wordt dat iets prachtigs. Later komen ook nog een toetsenbord, dwarsfluit en allerlei percussie aan bod.
Peter en Julia spelen allebei in 't Valies, dus ook Taco is van de partij, weliswaar niet op contrabas, maar dat kan de pret niet drukken. Allerlei klassiekers komen voorbij van Teach Your Children Well tot Sympathy for the Devil en van Marian(!) tot These Boots Are Made for Walking. En ja, eigen schuld, ook I Scare Myself staat op het repertoire, en Willin' en Moondance, prachtig allemaal. Het wordt een latertje, maar het is de moeite waard!
LINK:
't Valies
Peter en Julia spelen allebei in 't Valies, dus ook Taco is van de partij, weliswaar niet op contrabas, maar dat kan de pret niet drukken. Allerlei klassiekers komen voorbij van Teach Your Children Well tot Sympathy for the Devil en van Marian(!) tot These Boots Are Made for Walking. En ja, eigen schuld, ook I Scare Myself staat op het repertoire, en Willin' en Moondance, prachtig allemaal. Het wordt een latertje, maar het is de moeite waard!
LINK:
't Valies
Labels:
't Valies,
Julia van Adrichem,
Leiden,
Peter Braas,
Taco Pieters
donderdag 20 oktober 2011
Broken Down Suitcase steelt opnieuw de show, nu in Hunky Dory
Iedere maand is er op een woensdag een avond in Hunky Dory van het Leiden Songwriters Guild. Een avond vol singer-songwriters, meestal Engelstalig maar deze avond opent voor de verandering met René uit Amsterdam die mooie Nederblues speelt.
Gisteren stond Broken Down Suitcase nog in de Q-Bus, maar ze hebben nog een dagje over voor ze Nederland weer gaan verlaten en laten zich hier nog eens horen. Ze zijn echt weer geweldig met naast nummers van henzelf ook nummers van Johnny Cash (Fullsome Prison Blues) en Bill Withers (Ain't no Sunshine) en met gastmuzikanten als Flo op mondharmonica en een zangeres die ze pas vandaag tegen kwamen.
Er is ook nog een duo dat weer meer ingetogen liedjes speelt, JayC of zo, maar dat kan je op zoveel manieren schrijven, niet terug te vinden op het www. Wel mooi, maar hadden misschien beter vóór Broken Down Suitcase kunnen spelen.
Daarna speelt Broken Down Suitcase nog een setje (setjes duren hier meestal maar drie nummers) en sluiten af met een geweldige versie van Folsom Prison Blues. Daarna ontstaat er een leuke jamsessie met de meeste muzikanten van deze avond op het podium. Maar Broken Down Suitcase heeft dezer dagen een onvergetelijke indruk gemaakt, vooral door hun niet aflatende entousiasme. Kom snel terug!
LINKS:
Leiden Songwriters Guild
Broken Down Suitcase
Hunky Dory
Gisteren stond Broken Down Suitcase nog in de Q-Bus, maar ze hebben nog een dagje over voor ze Nederland weer gaan verlaten en laten zich hier nog eens horen. Ze zijn echt weer geweldig met naast nummers van henzelf ook nummers van Johnny Cash (Fullsome Prison Blues) en Bill Withers (Ain't no Sunshine) en met gastmuzikanten als Flo op mondharmonica en een zangeres die ze pas vandaag tegen kwamen.
Er is ook nog een duo dat weer meer ingetogen liedjes speelt, JayC of zo, maar dat kan je op zoveel manieren schrijven, niet terug te vinden op het www. Wel mooi, maar hadden misschien beter vóór Broken Down Suitcase kunnen spelen.
Daarna speelt Broken Down Suitcase nog een setje (setjes duren hier meestal maar drie nummers) en sluiten af met een geweldige versie van Folsom Prison Blues. Daarna ontstaat er een leuke jamsessie met de meeste muzikanten van deze avond op het podium. Maar Broken Down Suitcase heeft dezer dagen een onvergetelijke indruk gemaakt, vooral door hun niet aflatende entousiasme. Kom snel terug!
LINKS:
Leiden Songwriters Guild
Broken Down Suitcase
Hunky Dory
woensdag 19 oktober 2011
O zo genieten met Broken Down Suitcase en Christian Kjellvander
Een avondje Americana vandaag in de Q-Bus met twee duo's. De avond opent met een optreden van Broken Down Suitcase. Ze spelen een afwisselende set met een mix van country, folk-rock en zelfs een gospelnummer, vaak mooi meerstemmig. Ondanks de matige opkomst blijven ze goedgemutst en eindigen met een prachtige versie van Hickory Wind van Gram Parsons, het enige niet zelfgeschreven nummer.
Ben Caldwell komt oorspronkelijk uit Nieuw Zeeland en speelt gitaar, mondharmonica en banjo en zingt, Eric Larocque is Canadees en speelt gitaar, banjo en mandoline en zingt ook.
Het tweede duo komt uit Zweden en bestaat uit Christian Kjellvander met Tias Carlson op elektrische gitaar. Christian is een singer-songwriter die mooie, gevoelige liedjes schrijft. De toevoeging van de elektriche gitaar (met veel effecten) tilt het optreden naar een hoger plan. De tegenstelling met Broken Down Suitcase is wel groot, van extravert naar introvert en van stijlsprongen naar een hechte eenheid.
Maar in dat laatste loert ook een beetje een gevaar, want na een tijdje heb je het wel weer gehoord. Maar beide bands spelen een set van zo'n 45 minuten, dus dat wordt gelukkig nooit te lang. Wel weer bijzonder dat deze vier muzikanten hier zomaar in Leiden staan!
LINKS:
Broken Down Suitcase
Christian Kjellvander
Q-Bus
Ben Caldwell komt oorspronkelijk uit Nieuw Zeeland en speelt gitaar, mondharmonica en banjo en zingt, Eric Larocque is Canadees en speelt gitaar, banjo en mandoline en zingt ook.
Het tweede duo komt uit Zweden en bestaat uit Christian Kjellvander met Tias Carlson op elektrische gitaar. Christian is een singer-songwriter die mooie, gevoelige liedjes schrijft. De toevoeging van de elektriche gitaar (met veel effecten) tilt het optreden naar een hoger plan. De tegenstelling met Broken Down Suitcase is wel groot, van extravert naar introvert en van stijlsprongen naar een hechte eenheid.
Maar in dat laatste loert ook een beetje een gevaar, want na een tijdje heb je het wel weer gehoord. Maar beide bands spelen een set van zo'n 45 minuten, dus dat wordt gelukkig nooit te lang. Wel weer bijzonder dat deze vier muzikanten hier zomaar in Leiden staan!
LINKS:
Broken Down Suitcase
Christian Kjellvander
Q-Bus
Labels:
Broken Down Suitcase,
Christian Kjellvander,
Leiden,
Q-Bus
dinsdag 18 oktober 2011
Israel Nash Gripka is natuurlijk wel een onmogelijke artiestennaam, maar de muziek maakt alles weer goed.
Het is druk vanavond in de Q-Bus, nog net niet uitverkocht maar meer dan behoorlijk vol voor een maandagavond optreden van de Amerikaanse Americana specialist Israel Nash Gripka. Nooit eerder van gehoord, maar ze schijnen populair te zijn in Nederland want er is een Live in Holland dvd te koop.
Maar ze zijn hier vooral vanwege de nieuwste cd Barn Doors and Concrete Floors waar ze veel (prachtige) nummers van spelen. Fool's Gold en Baltimore zijn hoogtepunten.
Israel Nash Gripka speelt ook nog een aantal nummers solo, o zo mooi. Doet denken aan Green on Red, RainParade, Georgia Satellites maar zijn stem heeft ook wel iets van Neil Young. De toegift bestaat dan ook uit het nieuwe nummer Wichita en de Neil Young klassieker Like a Hurricane. Mooi optreden, maar met 75 minuten wel wat kort.
Niet getreurd, want in De Twee Spieghels is ondertussen de wekelijkse jamsessie ook alweer bezig met onder andere Tom van der Zaal, Floriaan Wempe, Alex Koo, Attila Gyarfas en nog veel meer. Prima afsluiting van deze avond, morgen opnieuw naar de Q-Bus voor Christian Kjellvander en Broken Down Suitecase!
LINKS:
Israel Nash Gripka
Q-Bus
Tom van der Zaal
Floriaan Wempe
Alex Koo
De Twee Spieghels
Maar ze zijn hier vooral vanwege de nieuwste cd Barn Doors and Concrete Floors waar ze veel (prachtige) nummers van spelen. Fool's Gold en Baltimore zijn hoogtepunten.
Israel Nash Gripka speelt ook nog een aantal nummers solo, o zo mooi. Doet denken aan Green on Red, RainParade, Georgia Satellites maar zijn stem heeft ook wel iets van Neil Young. De toegift bestaat dan ook uit het nieuwe nummer Wichita en de Neil Young klassieker Like a Hurricane. Mooi optreden, maar met 75 minuten wel wat kort.
Niet getreurd, want in De Twee Spieghels is ondertussen de wekelijkse jamsessie ook alweer bezig met onder andere Tom van der Zaal, Floriaan Wempe, Alex Koo, Attila Gyarfas en nog veel meer. Prima afsluiting van deze avond, morgen opnieuw naar de Q-Bus voor Christian Kjellvander en Broken Down Suitecase!
LINKS:
Israel Nash Gripka
Q-Bus
Tom van der Zaal
Floriaan Wempe
Alex Koo
De Twee Spieghels
maandag 17 oktober 2011
Topdag in Leiden met Bart Wirtz en Men in Blues
Het is weer zo'n topdag in Leiden met overal muziek. Maar ja, de bloembollen moeten ook de grond in en het is heerlijk weer om in de tuin te werken. 100 bollen later wordt het toch echt tijd voor muziek, want het Bart Wirtz Trio speelt in De Twee Spieghels. Met Kasper Kalf op bas en Pim Dros op drums vandaag.
Tijdens de eerste set spelen ze een aantal nummers van Bart's nieuwe cd iDreamer (komt dinsdag a.s. uit) en dat maakt indruk. Het is muisstil, iedereen luistert met ingehouden adem. En, zoals Bart zelf zegt onder druk van zijn medemuzikanten, speelt hij zelfs op de tenorsax. Mooi slow, en dan ook nog het nummer Body & Soul zoals Ben Webster dat hier ooit eens speelde in De Twee Spieghels. Indrukwekkend!
Daarna eten bij Koetjes enKalfjes, leuk en lekker, maar geen echte topaanrader. Op de terugweg nog even langs bij Hunky Dory waar Men in Blues net begint. Misschien wel de beste bluesrock coverband van Leiden. Vandaag met Chris Koenen, Frans Heemskerk, Robbie Carré en Len Bouman. Die laatste zingt weer mooi Can't Find My Way Home en Changes, maar ook So What komt voorbij. En ook erg mooi: When Something is Wrong with My Baby, mooie afsluiting van een mooie dag.
LINKS:
Bart Wirtz
Kasper Kalf
De Twee Spieghels
Chris Koenen
Frans Heemskerk
Robbie Carré
Hunky Dory
Tijdens de eerste set spelen ze een aantal nummers van Bart's nieuwe cd iDreamer (komt dinsdag a.s. uit) en dat maakt indruk. Het is muisstil, iedereen luistert met ingehouden adem. En, zoals Bart zelf zegt onder druk van zijn medemuzikanten, speelt hij zelfs op de tenorsax. Mooi slow, en dan ook nog het nummer Body & Soul zoals Ben Webster dat hier ooit eens speelde in De Twee Spieghels. Indrukwekkend!
Daarna eten bij Koetjes enKalfjes, leuk en lekker, maar geen echte topaanrader. Op de terugweg nog even langs bij Hunky Dory waar Men in Blues net begint. Misschien wel de beste bluesrock coverband van Leiden. Vandaag met Chris Koenen, Frans Heemskerk, Robbie Carré en Len Bouman. Die laatste zingt weer mooi Can't Find My Way Home en Changes, maar ook So What komt voorbij. En ook erg mooi: When Something is Wrong with My Baby, mooie afsluiting van een mooie dag.
LINKS:
Bart Wirtz
Kasper Kalf
De Twee Spieghels
Chris Koenen
Frans Heemskerk
Robbie Carré
Hunky Dory
zaterdag 15 oktober 2011
Heerlijk improviseren met Boris Oostendorp
Op weg naar de jazz op deze zonnige middag klinkt op de hoek van de Burgsteeg en de Nieuwstraat muziek. Er zit een gitarist met een schattige box-versterker te spelen. Omdat het zulk mooi weer is zeker denk je dan nog.
Maar verderop klinkt een accordeon en ja hoor, daar zit de Rus Evgeny Suvorkin weer prachtig te spelen. Op twee april dit jaar al eerder gezien, toen op de plaats waar nu de gitarist staat te spelen. Heb ik iets gemist en is het vandaag misschien straatmuzikantendag? Hoe dan ook, het is altijd leuk goede muziek op straat.
Maar dan toch eindelijk naar De Twee Spieghels, net op tijd voor het Boris Oostendorp trio met Robbert Jan van Straalen op drums en Michiel Münninghoff op piano. Het is een gezellige middag vol standards en heel veel improvisatie. Niets nieuws, maar wel heel goede muzikanten en heel veel speelplezier!
LINKS:
Evgeny Suvorkin
Robbert Jan van Straalen
De Twee Spieghels
Maar verderop klinkt een accordeon en ja hoor, daar zit de Rus Evgeny Suvorkin weer prachtig te spelen. Op twee april dit jaar al eerder gezien, toen op de plaats waar nu de gitarist staat te spelen. Heb ik iets gemist en is het vandaag misschien straatmuzikantendag? Hoe dan ook, het is altijd leuk goede muziek op straat.
Maar dan toch eindelijk naar De Twee Spieghels, net op tijd voor het Boris Oostendorp trio met Robbert Jan van Straalen op drums en Michiel Münninghoff op piano. Het is een gezellige middag vol standards en heel veel improvisatie. Niets nieuws, maar wel heel goede muzikanten en heel veel speelplezier!
LINKS:
Evgeny Suvorkin
Robbert Jan van Straalen
De Twee Spieghels
Lekkere muziek in Leidse cafés
Het is weer zo'n avond dat je moet kiezen of delen in Leiden. Het wordt delen. Eerst naar De Tregter voor een supersessie met Chris Koenen (gitaar en zang), Andrew Spieker (drums), Len Bouman (bas en zang) en Wouter Kiers (sax). Avondje stevige blues dus met als uitschieters Can't Find My Way Home (Blind Faith), waar Len Bouman laat horen de Nederlandse Steve Winwood te zijn, en Temptation (Tom Waits, dat is de derde keer binnen twee weken) met een glansrol voor Wouter Kiers, die gaat helemaal los!
De eerste set duurt precies een uur en dan is het tijd verder te gaan.
Want in De Twee Spieghels is het David Sancho Trio (winnaar Leidse Jazzaward 2011) net begonnen met hun tweede set. Het is even omschakelen van blues naar jazz, maar dat lukt al snel, want het trio is geweldig bezig. Lange stukken met veel improvisatie door alle drie. Van bop tot trance-jazz, alles komt voorbij. Eigen nummers, jazz-standards, maar ook One van U2 klinken allemaal weer schitterend. En bijzonder op een vrijdagavond: het publiek wil en krijgt een toegift!
LINKS:
Chris Koenen
Wouter Kiers
De Tregter
De Twee Spieghels
De eerste set duurt precies een uur en dan is het tijd verder te gaan.
Want in De Twee Spieghels is het David Sancho Trio (winnaar Leidse Jazzaward 2011) net begonnen met hun tweede set. Het is even omschakelen van blues naar jazz, maar dat lukt al snel, want het trio is geweldig bezig. Lange stukken met veel improvisatie door alle drie. Van bop tot trance-jazz, alles komt voorbij. Eigen nummers, jazz-standards, maar ook One van U2 klinken allemaal weer schitterend. En bijzonder op een vrijdagavond: het publiek wil en krijgt een toegift!
LINKS:
Chris Koenen
Wouter Kiers
De Tregter
De Twee Spieghels
donderdag 13 oktober 2011
Peter Pontiac en Pignose Willy's zijn geweldig!
Drie weken geleden was de eerste RAP op donderdag van het RAP architectuurcentrum in Leiden over het Singelpark. Vanavond de tweede in de tuinzaal van De Burcht met Marten Toonder 2011 winnaar Peter Pontiac. De striptekenaar, maar zeker ook auteur, leest passages uit zijn boek Kraut over zijn vader die geboren (1922) en getogen is in Leiden. Veel prachtige plaatjes daarbij van het Leiden tussen 1922 en begin jaren 40.
De foto is van de powerpointprojectie van een scan uit de gedrukte versie van het boek (omdat de originelen op dit moment in het Graphic Design Museum in Breda hangen), en dus niet al te best, maar voor Leidenaren best een interessant plaatje. Daar is veel research in gaan zitten. V&D vóór 1929! De vader van Peter Pontiac woonde overigens aan de Hoogstraat.
RAP op donderdag is een combinatie van architectuur en muziek in de ruimste zin van het woord, dus na een korte pauze spelen de Pignose Willy's uit Haarlem, op verzoek van Peter Pontiac, een half uur lang heerlijke vuige blues. Echte Nico Dijkshoorn muziek. Ze spelen vooral eigen nummers, maar ook een cover: The Spy van The Doors. Het is een soort Seasick Steve, maar dan als duo. GeweldigOver drie weken is er weer een RAP op donderdag, dan met Meta Knol over De Lakenhal. Allemaal weer komen hoor! In de agenda links staat binnenkort precies waar en wat.
LINKS:
Peter Pontiac
Pignose Willy's
RAP architectuurcentrum
De foto is van de powerpointprojectie van een scan uit de gedrukte versie van het boek (omdat de originelen op dit moment in het Graphic Design Museum in Breda hangen), en dus niet al te best, maar voor Leidenaren best een interessant plaatje. Daar is veel research in gaan zitten. V&D vóór 1929! De vader van Peter Pontiac woonde overigens aan de Hoogstraat.
RAP op donderdag is een combinatie van architectuur en muziek in de ruimste zin van het woord, dus na een korte pauze spelen de Pignose Willy's uit Haarlem, op verzoek van Peter Pontiac, een half uur lang heerlijke vuige blues. Echte Nico Dijkshoorn muziek. Ze spelen vooral eigen nummers, maar ook een cover: The Spy van The Doors. Het is een soort Seasick Steve, maar dan als duo. GeweldigOver drie weken is er weer een RAP op donderdag, dan met Meta Knol over De Lakenhal. Allemaal weer komen hoor! In de agenda links staat binnenkort precies waar en wat.
LINKS:
Peter Pontiac
Pignose Willy's
RAP architectuurcentrum
Labels:
Leiden,
Peter Pontiac,
Pignose Willys,
RAP
zondag 9 oktober 2011
Crescent Double Quartet imponeert tijdens try-out in Leiden
Het is druk vandaag in Leiden met de muziek: Jazz on Sunday is weer begonnen in De Grote Beer met Sugarboy & The Sinners en in De Burcht speelt Amina Figarova, en in De Twee Spieghels geeft het Crescent Double Quartet een try-out voorstelling. En allemaal min of meer tegelijkertijd. Zou je allemaal willen zien, maar dat kan niet.
Sugarboy speelde vorige week nog bij De Spieghels, Amina zagen we al vaker in Brussel en Den Haag en ook het Crescent Double Quartet zagen we vorig jaar al bij Jazz'in de Gracht in Den Haag. Maar dat was toen één van hun eerste optredens, nu presenteren ze hier hun eerste cd Radio Mundial. Dus de keuze is duidelijk: De Twee Spieghels met het Crescent Double Quartet.
En dat blijkt een goede keus, want in de Gracht speelden ze nog standards in het kader van het afstuderen van Aart van Bergen, sindsdien zijn ze bij elkaar gebleven en hebben allemaal eigen nummers geschreven en op cd gezet. Het is een jazz kwartet samen met een klassiek strijkkwartet en dat kan botsen, maar ook heel goed samengaan zoals vanmiddag.
De Twee Spieghels is niet groot en als er dan 8 musici spelen is een kwart al bezet, toch is de rest van het café stampend vol, want hier speelt iets speciaals. Jazz, klassiek en wereldmuziek versmelten tot één geheel. Foto's maken is bijna onmogelijk, dus vandaar dit magere resultaat, maar de muziek is geweldig! Persoonlijk hoogtepunt is het nummer Sahara.
Eens temeer bewijst De Twee Spieghels dat het intussen een belangrijke factor in de Nederlandse jazzscene is. Wij zijn er blij mee! Het Crescent Double Quartet presenteert de nieuwe cd officieel aanstaande donderdag in De Badcuyp in Amsterdam. En dan nog even de band:
Saxofoons: Aart van Bergen
Piano: Kaan Bıyıkoğlu (Turkije)
Contrabas: Sándor Kém (Hongarije)
Drums: Remco Menting
1e Viool: Anastasija Zvirbule (Letland)
2e Viool: Anne Bakker
Altviool: Yanna Pelser
Cello: Eduard Ninot (Spanje)
LINKS:
Crescent Double Quartet
De Twee Spieghels
Sugarboy speelde vorige week nog bij De Spieghels, Amina zagen we al vaker in Brussel en Den Haag en ook het Crescent Double Quartet zagen we vorig jaar al bij Jazz'in de Gracht in Den Haag. Maar dat was toen één van hun eerste optredens, nu presenteren ze hier hun eerste cd Radio Mundial. Dus de keuze is duidelijk: De Twee Spieghels met het Crescent Double Quartet.
En dat blijkt een goede keus, want in de Gracht speelden ze nog standards in het kader van het afstuderen van Aart van Bergen, sindsdien zijn ze bij elkaar gebleven en hebben allemaal eigen nummers geschreven en op cd gezet. Het is een jazz kwartet samen met een klassiek strijkkwartet en dat kan botsen, maar ook heel goed samengaan zoals vanmiddag.
De Twee Spieghels is niet groot en als er dan 8 musici spelen is een kwart al bezet, toch is de rest van het café stampend vol, want hier speelt iets speciaals. Jazz, klassiek en wereldmuziek versmelten tot één geheel. Foto's maken is bijna onmogelijk, dus vandaar dit magere resultaat, maar de muziek is geweldig! Persoonlijk hoogtepunt is het nummer Sahara.
Eens temeer bewijst De Twee Spieghels dat het intussen een belangrijke factor in de Nederlandse jazzscene is. Wij zijn er blij mee! Het Crescent Double Quartet presenteert de nieuwe cd officieel aanstaande donderdag in De Badcuyp in Amsterdam. En dan nog even de band:
Saxofoons: Aart van Bergen
Piano: Kaan Bıyıkoğlu (Turkije)
Contrabas: Sándor Kém (Hongarije)
Drums: Remco Menting
1e Viool: Anastasija Zvirbule (Letland)
2e Viool: Anne Bakker
Altviool: Yanna Pelser
Cello: Eduard Ninot (Spanje)
LINKS:
Crescent Double Quartet
De Twee Spieghels
Labels:
Crescent Double Quartet,
De Twee Spieghels,
Leiden
zaterdag 8 oktober 2011
Mooi dagje wereldmuziek in Leiden
Vandaag speelt in De Twee Spieghels de formatie Karin, Roy and Me Braziliaanse jazz, dat horen we daar niet vaak. Karin zingt, Roy speelt akoustische gitaar en Kurt Schwab (gisteren ook al op dit podium) speelt als altijd sax. Alleen de laatste twee sets gehoord, maar daarbij (gelukkig) niet het overbekende Latin werk. Een gelegenheidsformatie en het is wel soms experimenteren, maar dat mag hier, en het is een genoegen om naar te luisteren.
Van de Braziliaanse jazz is het een klein fietstochtje naar het Open Podium Leiden-Noord met als opening de Egyptische buikdansgroep van Sabouschka. Buikdansen met een missie, kijk maar eens op haar site, heel bijzonder.
Daarna het Duo Komitas met een set Italiaanse nummers deze keer. Macaroni, Mama, 'O Sole Mio, Marina, het komt allemaal voorbij en de afgeladen zaal zingt voluit mee. Raphael Martirossian (accordeon) en Maarten Witkam (zang, viool, sax en fluit) zijn helemaal op dreef.
Van Italie naar Israel is dan ook maar een kleine stap in buurtcentrum De Kooi in Leiden. De Klezmer band Nigun (muziek zonder woorden) uit Alphen aan den Rijn zet de zaal op zijn kop. De zaal klapt voluit mee.
Het lijkt wel of er steeds meer mensen van buiten de wijk naar De Kooi komen vanwege de geweldige muziek, was afgelopen mei de Oeigoerse groep Mäshräp de publiekstrekker, vandaag is het Nigun!
De avond wordt afgesloten met een Europees optreden van de nieuwe regionale band AllRound (uit Teylingen), met Laura (zang, gitaar), Nicky (gitaar), Gijs (bas) en Dion (drums). Laura is een prima zangeres en Nicky (pas 14 jaar volgens het programma!) is een talent waar we hopelijk nog meer van gaan horen.
AllRound is nu een prima rock coverband met nummers van onder andere Queen, Anouk en Kane, maar hier zit echt toekomst in, het publiek reageert in elk geval enthousiast.
Maar wat er ook gebeurt, het is vandaag in elk geval weer een mooi (wereld)muziekdagje!
LINKS:
Kurt Schwab
De Twee Spieghels
Sabouschka
Nigun
Van de Braziliaanse jazz is het een klein fietstochtje naar het Open Podium Leiden-Noord met als opening de Egyptische buikdansgroep van Sabouschka. Buikdansen met een missie, kijk maar eens op haar site, heel bijzonder.
Daarna het Duo Komitas met een set Italiaanse nummers deze keer. Macaroni, Mama, 'O Sole Mio, Marina, het komt allemaal voorbij en de afgeladen zaal zingt voluit mee. Raphael Martirossian (accordeon) en Maarten Witkam (zang, viool, sax en fluit) zijn helemaal op dreef.
Van Italie naar Israel is dan ook maar een kleine stap in buurtcentrum De Kooi in Leiden. De Klezmer band Nigun (muziek zonder woorden) uit Alphen aan den Rijn zet de zaal op zijn kop. De zaal klapt voluit mee.
Het lijkt wel of er steeds meer mensen van buiten de wijk naar De Kooi komen vanwege de geweldige muziek, was afgelopen mei de Oeigoerse groep Mäshräp de publiekstrekker, vandaag is het Nigun!
De avond wordt afgesloten met een Europees optreden van de nieuwe regionale band AllRound (uit Teylingen), met Laura (zang, gitaar), Nicky (gitaar), Gijs (bas) en Dion (drums). Laura is een prima zangeres en Nicky (pas 14 jaar volgens het programma!) is een talent waar we hopelijk nog meer van gaan horen.
AllRound is nu een prima rock coverband met nummers van onder andere Queen, Anouk en Kane, maar hier zit echt toekomst in, het publiek reageert in elk geval enthousiast.
Maar wat er ook gebeurt, het is vandaag in elk geval weer een mooi (wereld)muziekdagje!
LINKS:
Kurt Schwab
De Twee Spieghels
Sabouschka
Nigun
vrijdag 7 oktober 2011
Jazz in het café, blues in de pub
Tussen de buien door vanavond naar De Twee Spieghels waar Ewald Ebing & Friends op het programma staan. Tijdens de eerste, instrumentale, set zijn die vrienden Kurt Schwab op sax, Martijn Groen op drums en Lodewijk van Wendel de Joode op drums. Ondertussen allemaal bekenden, want ze spelen regelmatig hier en op andere podia. Martijn drumde gisteren nog in De Burcht met Licks & Brains.
Voor het nummer Summertime zingt Anoek als gaste mee, en niet onverdienstelijk. Toetsenman Ewald Ebing speelt trouwens met een handicap, zijn linkerhand zit in het verband en zo heeft hij daar eigenlijk maar twee vingers om mee te spelen. Toch weet hij zich er prima mee te redden.
De volgende twee sets zijn met zangeres Liesbeth Maiburg, de zangeres van de groep Café Delbar. Mooie stem, niet alledaags, en een mooi repertoire varierend van One for My Baby tot Cry Me a River. Het is weer een prima avond in jazzcafé De Twee Spieghels!
Dan lijkt het buiten weer droog en dus terug naar huis fietsen, maar ter hoogte van de Pub Bad Habits begint het weer te regenen, even schuilen dus, want speelt daar vanavond ook niet een band? Inderdaad, op het podium staat Big-Dutch, een prima bluesformatie met een saxofonist als extraatje. Maar uitblinker van deze band is toch wel de gitarist, echt heel goed. Ruim twee jaar geleden zagen we ze al eerder op het Zoetermeer Blues festival en sindsdien zijn ze alleen maar beter geworden. Mooie afsluiting van deze geweldige muziekavond.
LINKS:
Ewald Ebing
Kurt Schwab
Martijn Groen
Liesbeth Maiburg
De Twee Spieghels
Big-Dutch
Bad Habits
Voor het nummer Summertime zingt Anoek als gaste mee, en niet onverdienstelijk. Toetsenman Ewald Ebing speelt trouwens met een handicap, zijn linkerhand zit in het verband en zo heeft hij daar eigenlijk maar twee vingers om mee te spelen. Toch weet hij zich er prima mee te redden.
De volgende twee sets zijn met zangeres Liesbeth Maiburg, de zangeres van de groep Café Delbar. Mooie stem, niet alledaags, en een mooi repertoire varierend van One for My Baby tot Cry Me a River. Het is weer een prima avond in jazzcafé De Twee Spieghels!
Dan lijkt het buiten weer droog en dus terug naar huis fietsen, maar ter hoogte van de Pub Bad Habits begint het weer te regenen, even schuilen dus, want speelt daar vanavond ook niet een band? Inderdaad, op het podium staat Big-Dutch, een prima bluesformatie met een saxofonist als extraatje. Maar uitblinker van deze band is toch wel de gitarist, echt heel goed. Ruim twee jaar geleden zagen we ze al eerder op het Zoetermeer Blues festival en sindsdien zijn ze alleen maar beter geworden. Mooie afsluiting van deze geweldige muziekavond.
LINKS:
Ewald Ebing
Kurt Schwab
Martijn Groen
Liesbeth Maiburg
De Twee Spieghels
Big-Dutch
Bad Habits
Abonneren op:
Posts (Atom)