zondag 31 augustus 2014

Noorderliefde mooi nieuw intiatief

Een paar weken lang stond het woord LIEFDE van beeldend kunstenaar Paul Bouter op het Stationsplein, vandaag is het op de plaats van bestemming aangekomen, op een braakliggend terrein aan de Sumatrastraat waar vandaag het Festival Noorderliefde plaats vindt. Mooie naam alleen al voor een festival!
Op het kleine, Gebr. de Nobel podium openen de Destructive Penguins met hun inmiddels bekende mix van hiphop, raggae en rock. Ontwikkelt zich tot een uitstekende festival band.
Dan is het op het hoofdpodium tijd voor Spinvis, die ondanks gemaakte afspraken toch zijn hele band heeft meegenomen. En dat is zeker geen ramp, integendeel! Het wordt een uur lang prachtige muziek met in het begin de kleinere liedjes en gaandeweg het optreden het meer stevige rock werk, mooie opbouw. De band heeft er duidelijk zin in het publiek ook. Zingt vaak uit volle borst mee, genieten!
Binnenkort (20 september) komt Spinvis weer naar Leiden voor solo optredens in De Lakenhal en Museum Boerhave. En ook komt hij binnenkort nog naar Theater Ins Blau en de Stadsgehoorzaal, steeds in een andere setting.
Een festival kan tegenwoordig niet meer zonder andere acts naast alle muziek dus is er ook theater door Tarikh & Ziara...
...en de legendarische Haagse dichter Boozy (Puur Gelul), die zo te zien last heeft van de iets te luide muziek van de dj's Strik & Strak op het tegenovergelegen hoofdpodium.
Maar de band waar iedereen voor gekomen is is natuurlijk Typhoon. De rapper die eerder dit jaar indruk maakte met zijn cd Lobi Da Basi (Liefde is de basis, heel toepasselijk hier op Noorderliefde) en sinds kort weten we dat hij komend seizoen huisband bij DWDD is.
Zowel de band als het publiek gaan nu écht helemaal los, springen, dansen, meezingen feest, 90 minuten lang! Een kort maar krachtig regenbuitje kan de pret nauwelijks drukken. Het optreden eindigt met het nummer Zandloper en dan is het festival alweer voorbij, maar het publiek dat massaal richting Leidse binnenstad en/of station loopt fluit op straat het blazersdeel van Zandloper nog vrolijk na. Dát is pas nagenieten!
Noorderliefde is het tweede nieuwe festival in Leiden binnen een een week. Wildernis was afgelopen zondag veel groter van opzet, maar er zijn overeenkomsten: beide worden gehouden op onverwachte plekken buiten het centrum, beide zijn ze prima geörganiseerd, beide zijn goed bezocht en beide mogen ze zeker weer terugkomen!
Het is ook goed om te zien hoe steeds meer organisaties elkaar weten te vinden, het meubilair en de drankmuntjes bijvoorbeeld komen van SummerJazz, de strobalen en palletbankjes stonden vorig weekend nog op Wildernis en Gebr. de Nobel laat zich ook hier weer zien. Zou dat het gevolg van de nieuwe PopCom zijn?
Naast de twee genoemde podia was er nog een derde, in de moskee aan de overkant op het Kooiplein, waar Port of Call en Swing Lo' speelden. Noorderliefde is een samenwerking van SummerJazz, Cultuurfonds Leiden en bouwbedrijf Heijmans (dat hier druk bezig is met de herontwikkeling van het Kooiplein tot Het Plein) en deze eerste editie is een regelrecht succes, zowel muzikaal als qua bezoekers aantallen. Mooi te zien dat naast de bewoners van Leiden-Noord er ook veel mensen uit de rest van Leiden aanwezig zijn en zelfs flink wat mensen van buiten de stad. En het is ook nog eens helemaal gratis, wat wil je nog meer? Noorderliefde 2!
Voor een afzakkertje nog even naar De Twee Spieghels waar het Andreas Metzler Trio met Thomas Hilbrandie (gitaar) en Dirk Beets (trompet) een mooi intiem concert geven met veel standards en vooral veel ballads daaruit. Mooie afsluiting van een mooie muziekvakantie in eigen land. Nu weer door!

LINKS:
Destructive Penguins
Spinvis
Typhoon
Noorderliefde
Andreas Metzler
Thomas Hilbrandie
Dirk Beets
De Twee Spieghels

zaterdag 30 augustus 2014

Verrassend WinkelWeekend en (véél) meer

De zomervakantie is bijna voorbij, weer tijd voor het eerste Verrassend WinkelWeekend in de Leidse binnenstad. Met om te beginnen het singer-songwriter duo Swing Lo´ bij Francobolli. Vaker gezien, maar ze worden wel steeds beter!
Ook lokale straatmuzikanten fleuren de winkelstraten op, maar die staan weer niet op het handige blokkenschema. Geen idee dus wie het is.
Vanwege het mooie weer speelden meer muzikanten vóór in plaats van ín de winkels. Bijvoorbeeld zangeres Frederieke Kroone en gitarist Marc Jansen bij Miss Etam met een mooie serie pop covers.
Damiaan van Noort is een jonge singer-songwriter die op de stoep van Saton Optiek zijn eigen liedjes en een enkele cover laat horen. Binnenkort is hij één van de zes deelnemers aan de eerste Leidse editie van Jong Quite Quiet.
Terug bij Francobolli speelt singer-songwriter Diederik van den Brandt ook allemaal eigen nummers. En dat doet hij soms op heel aparte wijze. Ook Diederik doet vanaf 18 september mee aan Jong Quite Quiet.
Helaas hadden een aantal muzikanten op het laatst afgezegd vanwege ziekte of blessures en niet voor iedereen was zo snel een vervanger te vinden. Dus soms kwam publiek ergens voor niets langs, neemt niet weg dat het gezellig was met zeer goede optredens van deze veelal jonge muzikanten. Dan, via de kapper op weg naar De Twee Spieghels, zitten ook nog deze straatmuzikanten te spelen in de Burchtstraat.
In De Twee Spieghels speelt het nieuwe Mitchell Damens Trio met Marco Apicello (piano) en Tomek van Leeuwen (bas) een Oscar Peterson Tribute. Dan kun je kiezen uit een breed repertoire en krijgen we maar liefst vier sets te horen. Het is half acht voordat ze eindelijk stoppen, maar het was zeer de moeite waard! Zowel de band als het publiek krijgt er geen genoeg van.
En dan als een speer door naar de Nieuwplaatz waar de cd presentatie van de nieuwe plaat van The Stream, Art Nouveau, net begonnen is. Veel van de muziek al vaker live gehoort en afgelopen woensdag stond er nog een recensie van de cd op dit weblog. Live staan er vandaag elf muzikanten op het podium (hoewel niet allemaal aldoor) en spelen ze ruim een uur de nieuwe plaat plus nog een paar andere nummers. Met zo'n complete band klinkt het bijna nóg mooier dan op de plaat. Maar ja, dat heb je vaker met live muziek! Mooie afsluiting van een enerverende dag. Met een staartje, of juist zonder, wat zal ik zeggen.

LINKS:
Swing Lo'
Frederieke Kroone
Marc Jansen
Damiaan van Noort
Diederik van den Brandt
Verrassend WinkelWeekend
Mitchell Damen
Marco Apicello
Tomek van Leeuwen
De Twee Spieghels
The Stream

vrijdag 29 augustus 2014

Open impro en Spieghels impro

Er gebeurt van alles bij de OPEN|Makers aan de markt in Leiden, veel beeldende kunst, maar ook af en toe live muziek. Vanavond organiseert Satellite Network Events daar een improvisatie avond. Als eerste is daar het duo Wigwam, voldoen gelijk aan de verwachtingen: Luide Avantgardemuziek stond in de aankondiging en dat is het ook. Een drummer en een gitarist die voor het eerst samenspelen en 15 minuten lang de Aalmarkt op zijn kop zetten.
Dan volgt het Rotterdam FreeJazz Ensemble dat zijn naam ook helemaal waar maakt, ze komen uit Rotterdam, spelen FreeJazz en iedereen mag meedoen. Dus op een gegeven moment is het kwartet opeens een sextet, wordt het alleen maar gezelliger door. Complete chaos, dat wel, maar er wordt toch ook wel naar elkaar geluisterd. Enige nadeel van deze optredens hier is dat er vaak alleen bier te drinken is, een glaasje wijn zit er niet in.
Daarom door naar De Twee Spieghels, want daar is óók muziek én wijn en de Jeroen Vrolijk pianist series zijn altijd boeiend. Heeft vanavond twee jonge muzikanten bij zich, Ingmar Glerum op gitaar en zang en Reindert Kragt op bas en een beetje toetsen. En ja, allebei familie van...
Reindert in mei voor het eerst gezien met Esther van Hees in de Roode Bioscoop en Esther stond hier zelf ook al wel eens. Opnieuw wordt hier geïmproviseerd, maar gestructureerder dan eerder op de avond. Swingend optreden, met soul, funk, jazz en bluesrock. Prima begin van dit muzikaal overvolle weekend!

LINKS:
Rotterdam FreeJazz Ensemble
Jeroen Vrolijk
Ingmar Glerum
Reindert Kragt
De Twee Spieghels

woensdag 27 augustus 2014

cd-recensie: The Stream-Art Nouveau****


Veel hedendaagse muzikanten en bands putten uit het verleden en veel uit de jaren zestig en zeventig en met name de (psychedelische) bluesrock uit Engeland is populair. Ook The Stream laat horen de popmuziek uit die tijd te kennen, maar dan juist eerder de symfonische pop uit die tijd.
Het leuke van hun nieuwe cd Art Nouveau is dat iedereen er weer wat anders in hoort. Niet dat de cd al uit is, maar de laatste tijd was materiaal ervan al regelmatig live te horen en vergelijkingen werden al gemaakt met Procol Harum, Pink Floyd, Genesis, The Who. Zelf trekt Jan Stroomer, toetsenist, zanger en componist van The Stream, ook de vergelijking met Queen en Joe Jackson.
En van dat alles hoor je inderdaad wel iets terug te horen op deze cd, maar dankzij de hoofdrol van Jan's toetsenbord is het toch een heel eigen geluid geworden. Het heeft even geduurd voordat deze cd er was, maar er wordt dan ook flink uitgepakt met blazers, strijkers en flink wat achtergrond zang, naast de drums, bas en gitaar.
Het is een mooie, melodische popplaat geworden met een kop en een staart en een heel scala van sferen er tussenin. Live speelt Jan soms solo en soms in een kleine bezetting, maar wie deze cd op volle sterkte wil horen (en wie wil dat nou niet) moet aanstaande zaterdagavond om acht uur naar de cd release komen bij de Nieuwplaatz, Rijnsburgerweg 124 in Leiden. AANRADER!

LINK:
The Stream

zondag 24 augustus 2014

Eerste Wildernis Festival hoogtepunt van deze zomer

Een nieuw festival in Leiden vandaag, Wildernis, op papier een puik programma, maar tot gisteren waren de weersvooruitzichten niet rooskleurig. Maar hé, vandaag schijnt de zon gewoon. Dus op naar De Tuin van de Smid waar het mooie, dromerige Sväva het festival opent. Prachtige dreampop uit Leeuwarden.
Er zijn twee podia, de Hooischuur is het hoofdpodium en de Smederij is het kleinere podium en afwisselend wordt op beide podia gespeeld. Bij de Smederij, gesponsord door Gebr. De Nobel, opent de Utrechtse singer-songwriter T.S. Eliot Appreciation Society de dag. Al wel eerder gezien in Scheltema, LVC en de Vrijplaats, maar het blijft altijd verrassend mooi.
Terug bij de Hooischuur worden we echt wakker geschud door de vuige Hammond funk van de Amsterdams/Leidse band ZIEK. Prima instrumentale dansbare muziek van dit kwartet dat al eerder te zien was in LVC en op Werfpop.
Bij de Smederij (waar daadwerkelijk de smid aan het werk is) niet alleen muziek maar ook theater. Nenin Quaedvlieg mag hier de spits afbijten met haar kleinkunst programma.
Het Wildernis Festival is niet alleen muziek (en theater) maar is ook nog eens groen en duurzaam. Dat betekent biologisch eten, glazen met statiegeld en nog veel meer. En natuurlijk lopen er ook vreemde vogels rond. En ook geiten overigens.
En er zijn de SmederIJhallen waar je onder andere terecht kan voor tweedehands kleding.
Maar goed, snel weer naar de muziek, want op de Hooischuur staat inmiddels The Sonic Mondays, een enthousiast zestal met prima vrolijke upbeat soul-surf-funk. Het festival terrein begint inmiddels lekker vol te lopen (het is uitverkocht, maar vervelend druk wordt het nooit) en de sfeer is geweldig.
En het zijn de details die er ook toe doen, zó worden de bands en hun spullen naar het podium vervoerd. En verder zijn er nog allerlei workshops, is er een kinderhoek en pop-up theater. Jammer dat Leidse Glibber op vakantie is, hij had hier een mooi sfeerverslag van kunnen maken.
Terug naar de muziek, want op de Hooischuur staan The Silverfaces volop in de zon. Onlangs nog gezien op The Life I Live in Den Haag en Bevrijdingspop in Amsterdam, maar ook hier maken ze indruk met licht psychedelische hardrock.
Dizzy Fingers is inmiddels geen onbekende meer in Leiden, spelen in café's en bij de Gouden Pet, soms met z'n drieën, soms met zeven, vandaag met vijf. Basis is Gipsy Swing, maar rock&roll en een Nederlandstalig lied worden niet geschuwd. Een half uur genieten in de zon.
Bij de presentatie van het Wildernis Festival eind maart waren ze al van de partij en twee weken geleden speelden ze nog overtuigend op Waterpop, en vandaag spelen de Bells of Youth Leiden helemaal plat! Prachtige vijfstemmige zang en altijd een feest, op welk festival dan ook.
Bij de ingang van de Tuin van de Smid is een biologische foodcourt ingericht waar allerlei foodtrucks te vinden zijn. Uiteraard is Karel's Biofriet erbij. Ook staan hier dj's leuk te draaien, maar tijdens optredens op de Hooischuur is dat net een beetje teveel. Geen van beide is nog te volgen.
Dus snel weer naar de Hooischuur voor de Cheaters met hun aanstekelijke elektro danspop. Deden vorig jaar nog mee met de Popronde en stonden ook op het Bevrijdingsfestival in Amsterdam eerder dit jaar.
Inmiddels zijn er ook wat theateracts voorbij gekomen op de Smederij, maar die konden niet echt overtuigen. De Blonde Jongens en Tim daarentegen zijn dan weer aardiger met hun absurdistische, fysieke theaterspel.
Tot nu toe is het al een geweldig festival, maar alleen maar goede bands, en dan moeten de echte hoogtepunten nog komen. Te beginnen met My Baby die ondanks een kapotte gitaarversterker toch weten te overtuigen. Haalt misschien net niet het niveau van op The Life I Live en het Bevrijdingsfestival, maar het blijft fascinerend. En wat een zangeres is die Cato toch!
Laatste optreden bij de Smederij is van Bird on the Wire, en zijn we weer een beetje terug bij de sferen van Sväva, dromerige indiepop met een scherp randje. In 2010 waren ze nog in Leiden te zien tijdens de Popronde als trio, nu is het inmiddels een overtuigend kwartet.
Afsluiter van het festival is Beans & Fatback, de lp With Skin Attached is inmiddels grijsgedraaid, maar behalve een kleine instore bij Velvet nog nooit echt live gezien. En dat blijkt een gemis want wat zijn ze goed! Met een invallende Joost Kroon op drums spelen ze het festival de nacht in. En als het dan tijdens het voorlaatste nummer zachtjes begint te miezeren kan dat het publiek niet deren. Na het hartverscheurende Beggin wil én krijgt het nog een toegift ook.
En zo komt er een einde aan een fantastisch festival dat echt een aanwinst is voor Leiden. De meeste groepen kwamen hier al eerder voorbij, maar dat is geen probleem als ze zó goed zijn dat je ze gewoon best vaker wilt zien. Een geweldige lokatie, alleen maar uitstekende muziek (en alleen maar Nederlandse groepen, een buitenlandse groep is echt niet nodig om publiek te trekken) en een zelden overtroffen sfeer. Wie erbij was zal het niet snel vergeten, het onbetwiste hoogtepunt van deze festivalzomer! Tot volgend jaar graag!

LINKS:
Sväva
The T.S. Eliot Appreciation Society
ZIEK
Nenin Quaedvlieg
Sonic Mondays
The Silverfaces
The Dizzy Fingers
Bells of Youth
Cheaters
My Baby
Bird on the Wire
Beans and Fatback
Wildernis Festival
Tuin van de Smid

zaterdag 23 augustus 2014

Late start Mateusz Pulawski Lunar Quartet

Minder dan een jaar geleden stonden ze ook al in De Twee Spieghels, het Mateusz Pulawski Lunar Quartet. Met Gideon Tazelaar (sax), Stefan Franssen (drums) en Hendrik Mueller (bas) is het inmiddels een behoorlijk hecht kwartet geworden, ondanks dat Gideon pas een half uur na het toch al vrij laat begonnen optreden binnenkomt. Mooie duetten én solo's van gitaar en sax.
Eind dit jaar komt hun eerste cd Half Moon Heart uit en dit is een uitgebreid voorproefje ervan. Belooft een boeiende plaat te worden, met als extra gast zangeres Esther van Hees op twee nummers. Niet echt verbazingwekkend, want bij het concert van Esther in De Roode Bioscoop afgelopen mei was Mateusz dáár dan weer de gastmuzikant. Een klein wereldje van prima musici!

LINKS:
Mateusz Pulawski
De Twee Spieghels

vrijdag 22 augustus 2014

White Cowbell Oklahoma is één groot muzikaal feest

Geen idee wat te verwachten van White Cowbell Oklahoma, Southern Rock uit Canada, maar het blijkt een openbaring vanavond in de Q-Bus. Want dit zijn een vijftal muzikale vrienden die al jaren samenspelen en naast hun Southern roots nog wel wat meer in hun mars hebben.
Van alles komt er voorbij: hard rock, punk, Hocus Pocus en zelfs Frank Zappa. En verder alles tussen Allman Brothers en AC/DC. Maar het maakt niet uit, 90 minuten lang zetten ze de Q-bus op zijn kop en zelden zoveel spelplezier gezien! Zaterdag nog aanwezig op Huntenpop in Ulft en als je daar bent: zeker gaan kijken. Is één muzikaal feest!

LINKS:
White Cowbell Oklahoma
Q-Bus

donderdag 21 augustus 2014

De Parade

Zeker tien jaar niet meer naar De Parade geweest, maar het was toen wel erg leuk. Dus als er iemand voorstelt daar naar toe te gaan dan gaan we ook. Het is (inmiddels) veel groter dan we ons konden herinneren en heel erg gezellig. Eerste optreden is van de Deeldeliers met Deeldelirium, een programma met Jules Deelder, Bas van Lier, Erik Kooger en Boris van der Lek. Dat is dus jazz, poëzie en theater ineen, behoorlijk kort door de bocht, maar zeer onderhoudend en muzikaal helemaal top. Hoewel Jules Deelder niet zo'n goede zanger is als hij zelf doet geloven, maar hij heeft dan ook een grondige hekel aan gezongen jazz. Veertig minuten vol afwisseling.
John Buijsman imponeerde met zijn muziektheaterstukken over onder andere Cornelis Bastiaan Vaandrager, Charles Bukowski en Roland Kirk. Met Honger naar Jou lijkt hij een nieuwe weg in te slaan. Het is een soort live in het theater road-movie, maar ondanks het mooie gitaarspel van Dusty Ciggaar toch niet zo boeiend als zijn vorige programma's. Want waar gaat het nu eigenlijk over?
En dan is het opeens zó gezellig met praten, hapjes, drankjes, eten en zelfs een woeste zweefmolentocht dat verdere optredens erbij inschieten, mede ook omdat onze eerste voorkeur al is uitverkocht.
Het was de hele dag prettig weer, met af en toe zon, en dan begint het tegen elf uur opeens te regenen en dat betekent dus een volle bak binnen bij The Cosmic Carnival. Ruimte om een foto te maken is er nauwelijks, maar het klinkt wel erg goed, dat verwacht je ook bij een tienkoppige rock'n'roll sensatie. Al met al een zeer geslaagde Parade dus, volgend jaar weer!

LINKS:
Deeldeliers
John Buijsman
Cosmic Carnival
De Parade

dinsdag 19 augustus 2014

Kurt Vile goed maar net niet perfect

In een opwelling toch last-minute naar Paradiso afgereisd voor het concert van Kurt Vile, geen cd/lp zo vaak gedraaid het afgelopen jaar tenslotte als Daze. Het begint al vroeg om half acht met de Australische Mick Turner, gitarist bij onder andere de Dirty Three en daarnaast schilder. Een ietwat zwaarmoedig bluesrocktrio met op een paar nummers aanvulling op harp door een Amsterdamse. Helemaal instrumentaal en met een vette knipoog naar de oude Fleetwood Mac. Niet verkeerd.
Na een forse pauze komen Kurt Vile & The Violaters het podium op, basic setting met drums, bas, gitaar en zanger-gitarist, spelen afwisselend nummers van de meest recente plaat Wakin On A Pretty Daze en ouder materiaal. Het geluid is én behoorlijk hard én niet helemaal goed afgesteld en dat is jammer.
Halverwege speelt Kurt solo het nummer Too Hard, maar de techniek laat hem hier helemaal in de steek, toch interressant om te horen wat een geweldige singer-songwriter hij eigenlijk is. Dat laat hij nog maar eens horen na bijna 90 minuten tijdens de toegiften. De plaat Wakin On A Pretty Daze is wat mij betreft een klassieker, live is het wel erg goed maar net niet perfect. Maar had het toch echt niet willen missen!

LINKS:
Mick Turner
Kurt Vile
Paradiso

maandag 18 augustus 2014

Funky jamsessie

Na de geweldige avond afgelopen vrijdag in Haarlem (Kapok, Batik, Spinshots) geen live muziek gezien meer. Enerzijds omdat er op zaterdag geen treinen vanuit Leiden naar Haarlem Jazz & More reden (erg jammer maar teveel extra reistijd), daarnaast omdat bij alternatief Jazzfestival Delft Ashtraynuts opeens verplaatst werden naar de zondag en het optreden van Reinier Baas er ook onzeker uitzag (en uiteindelijk niet doorging) en dus alleen Susanne Alt als highlight overbleef en het weer viel ook al niet mee en er waren ook nog stoelen in elkaar te zetten. En dat bleek achteraf veel leuker! En zondag was het gewoon het weer dat tegenzat, geen Delft, geen Leidse Hout.
Dus deze maandag snel weer eens naar De Twee Spieghels voor de wekelijkse jamsessie met van links naar rechts Ron Doove, Ewald Ebing, Cedric Glans en Jeen Rabs. Prima funky jazz waarbij de eerste set al bijna een uur duurt. Set twee begint met hetzelfde kwartet en hoewel er best wel wat muzikanten in het café zijn worden er nog niet echt aanstalten gemaakt om mee te spelen. Maakt niet uit, het is een prima avond tot nu toe, maar morgen staat er weer meer op het programma: Kurt Vile in Paradiso!

LINK:
De Twee Spieghels

vrijdag 15 augustus 2014

Goede dag op Haarlem Jazz & More

Al de hele week struinen een paar duizend eerstejaars studenten door het Leidse om kennis te maken met de stad. EL CID heet dat en vandaag staat er een straattheaterprogramma in het Pieterskwartier op het programma. Met onder andere een optreden van Rémon Beeftink in kleine bezetting en met samples. Binnen de kortste keren zit 't Gerecht helemaal vol en wordt er genoten van en gedanst op dit prima optreden.
Rond de Pieterskerk zijn ook diverse optredens van onder andere Rie-Jetske Komen die oude kleinkunstliedjes weer tot leven brengt.
Even verderop speelt singer-songwriter Johnny Bruce Muller in triobezetting met Karen McCoy en Rob van Berlo.
Ook danseres Sophia Maria Kienhuis doet een aantal korte optredens en weet de studenten, ondanks dat ze al vier dagen introductie achter de rug hebben, toch in beweging te krijgen!
Een gezellig middagje in Leiden dus, maar voor het serieuze werk op naar Haarlem voor het Haarlem Jazz & More festival. Er zijn diverse podia, maar het meest interessant lijkt het Nieuwe Kerksplein te worden waar het Bimhuis verantwoordelijk is voor de programmering. Vooraf, tussendoor en tot slot speelt de HJ&M Band (gewoon Paradigm buiten het festival) met heel jong muzikaal talent. Zoals hier met trompettist Daniel Clason die in 2011 nog de aanmoedigingsprijs bij Zoetermeer Jazz won en inmiddels muzikaal flink gegroeid is.
De eerste band op het hoofpodium is Kapok dat weer een geweldig optreden neerzet. Je zou verwachten dat ze op een festival, waar het altijd rumoerig is, flink gaan knallen, maar het eerste uur van het concert spelen ze prachtig ingetogen het plein zo goed als stil. En dan, te beginnen met Day of the Tentacle, wordt de rest van het optreden rock&roll!
Als je een band voor de tiende keer in vier jaar ziet dan zou je denken dat je het nu wel weet, maar dat is het mooie van Kapok, Timon Koomen, Remco Menting en Morris Kliphuis blijven altijd verrassen. Een concert van dit trio is altijd goed, altijd weer anders, maar dit is toch wel één van beste!
Dan is het omschakelen voor de HJ&M Band met zanger/toetsenist Jorryt de Jong. Band en gast spelen allemaal standards, zo is het nu eenmaal bedacht, verrassingen levert dat niet op. Jorryt heeft een goede stem, maar het repertoire is weinig afwisselend en iets te gelikt.
Dan is het de beurt aan Batik voor prachtig dromerige ambiente improvisatie. Wolfert Brederode, Sean Fasciani, Bram Stadhouders en Joost Lijbaard maken er een bijzonder concert van. Mooi hoe al die lagen door elkaar verweven worden, maar het is niet voor iedereen weggelegd, flink wat mensen vinden het maar saai. Dat is natuurlijk onzin, maar in vergelijking met Kapok mist het die dynamiek en ook visueel valt er weinig te halen.
Overigens is dit Bimhuispodium een aanwinst voor het festival, misschien niet de makkelijkste muziek, maar veel jazzliefhebbers zijn hier niet weg te slaan.
Saxofonist Mo van der Does uit Deventer is een verrassend goede saxofonist en zet met de HJ&M Band een prima half uurtje standards neer. Gaan we meer van horen.
Slotoptreden op het Bimhuispodium is van Benjamin Herman en dat is ook altijd goed, hier speelt hij met Daniel von Piekartz, Ernst Glerum en Joost Patočka vooral van hun onlangs verschenen cd Trouble. En die cd is een hit en dan blijkt het Nieuwe Kerksplein eigenlijk veel te klein. En ook qua repertoire was dit optreden beter tot zijn recht gekomen op de Grote Markt. Dit is muziek die een groot publiek aanspreekt.
Uit de drukte maar eens bij één van de andere podia kijken. Op het vlakbij gelegen Proveniersplein is het ook een drukte van belang bij het optreden van Barrelhouse. Altijd goed voor een mooi optreden op dit bluespodium. Het geluid klinkt niet helemaal optimaal (was op het Nieuwe Kersplein helemaal top!) en dat is jammer.
Het is goed weer, dus het is gewoon overal barstensdruk in Haarlem, zeker op de Grote Markt, maar even verderop in Café Stiels is het iets rustiger bij het optreden van The Spinshots. Maar tijdens de tweede set stroomt het ook hier toch snel vol. En terecht want dit is een hele goede band. Twee jaar geleden al eens gezien tijdens de Popronde in Leiden, sindsdien zijn alleen maar beter geworden! Flink wat nieuwe nummers ook en dat smaakt naar meer. Perfecte afsluiting van deze dag op Haarlem Jazz & More.

LINKS:
Rémon Beeftink
Rie-Jetske Komen
Johnny Bruce Muller
Sophia Maria Kienhuis
Daniel Clason
Kapok
Jorryt de Jong
Batik
Mo van der Does
Benjamin Herman
Barrelhouse
Spinshots
Haarlem Jazz & More