maandag 30 augustus 2010

Jamsessie barst bijna uit De Twee Spieghels


Het wordt steeds drukker bij de wekelijkse jamsessies in De Twee Spieghels, vanavond onder leiding van Tim Eijmaal die afgelopen zaterdag met Sven Hammond Soul op het Rapenburg stond. Voor deze sessie had hij bassist Robin Koerts en drummer Jeroen Zange meegenomen.

Ook de tweede set begonnen ze als trio, maar al gauw kwam daar Kurt Schwab op saxofoon bij. Ondertussen was het café helemaal volgelopen, de sfeer steeg en ook de temparatuur liep evenredig op. Fotograferen wordt dan wel lastig. Maar het was weer een prima sessie, die duidelijk voorziet in een behoefte in Leiden.

LINKS:
Tim Eijmaal
Robin Koerts
Kurt Schwab
De Twee Spieghels

zondag 29 augustus 2010

Zondag muziekdag in Leiden 6


Het regende veel deze zondag dus Zijlstroom en Theehuis deze keer maar overgeslagen en direct naar De Twee Spieghels waar een optreden stond aangekondigd van 3 Unplugged. Drie zangers/gitaristen die covers van vooral jaren 70 pop/rock speelden op akoestische gitaren. Daardoor was het niet een 'zo goed mogelijk nadoen', maar een eigen interpretatie zonder het orgineel uit het oog te verliezen.

In de pauze even om de hoek gekeken bij The Music Temple waar Klavan Gadjé een feestje bouwde. Nederlandstalige Balkan-gipsy-klezmer zeg maar. Tien muzikanten die van geen ophouden wisten en de hele Koornbrug op zijn kop zette. Want ondanks het slechte weer was er behoorlijk druk. Een aanrader!

Na afloop van dat concert terug naar 3 Unplugged, die inmiddels weer door waren gegaan en ook van geen ophouden wisten. Intussen was het niet alleen meer 70-er jaren, maar werden nummers uit de hele tweede helft van de vorige eeuw gespeeld. En hoewel coverbands vaak snel gaan vervelen, was het hier een feest om van begin tot eind mee te maken.

LINKS:
3 Unplugged
Klavan Gadjé
De Twee Spieghels
The Music Temple

Imagine in the Park weer schitterend


Vorig jaar was het het hoogtepunt van het festivalseizoen dus dit jaar moesten we er weer naar toe, Imagine in the Park. Het festival voor music en spoken word in het Haagse Westbroekpark. Met onder andere cabaretier Marcel Verreck en zanger/gitarist Paul Pleijsier die gelijk al de combinatie opzochten.

Imagine in the Park beoogt het groenste festival te zijn, dus alle muziek is er onversterkt en de bar loopt op zonne-energie. Veel Haagse acts op dit Lowlands achtâh de Duine zoals, net als vorig jaar, So What.

Kernkoppen heeft een druk jaar achter de rug met onder andere een bezoek aan Zuid Afrika. En dat is dan gelijk weer terug te horen bij dit optreden dat de hiphop ver voorbij is. Prachtige cross-over cult-rap zoals ze het zelf noemen. Ze blijven verrassen!

Ragmob was er vorig jaar ook al bij, niet verwonderlijk omdat één van de initiatiefnemers van Imagine in the Park, Arie Spaans, daar op de contrabas speelt. Samen met So What en Kernkoppen trokken ze het meeste publiek, doorslaand succes dus. Leuk om Smoke, smoke, smoke van Commander Cody weer eens te horen.

Nieuw op dit festival waren de Excitors. Best goed, maar de overstap van elektrisch naar akoestisch viel echt niet mee.

Djem had daar dan weer helemaal geen moeite mee, ze zong, speelde gitaar en drumde er op los. Samen met een gitarist zorgde ze voor een mooi optreden zonder te steunen op haar Treble verleden.

Splendid was er vorig jaar ook al bij, en weer in afgeslankte vorm. Rocksteady Sunshine van Patrick met alleen gitaar als begeleiding. Introvert maar altijd weer mooi.

So What improviseerde er lekker op los, in een eerdere set leende de drummer al even een gitaar van een andere muzikant, in deze set leende hij er een van iemand uit het publiek. Twee keer bijna dezelfde gitaar, dat bedenk je niet.

Ze was aangekondigd als Valerie maar ze had haar band meegenomen. The Socks is een stevige meidenrockband die dat hier prima akoestisch deden.

Matou speelt lekkere gypsy jazz, heerlijk swingend met uitstapjes naar de muziek van Duke Ellington. Het festival was overigens gratis, maar om de kosten te dekken werd er rondgegaan met hoge hoeden, die soms even tot rust kwamen in het gras.

Mac Alistair is onstaan uit de wil om clubjazz te combineren met een live band. Akoestisch komt het clubjazz gedeelte niet helemaal uit de verf, maar het was prima jazz met een heel goede zangeres.

Atombox is een best heftige band die hier zomaar datzelfde materiaal opeens akoestisch moest weergeven. Maar dat deden ze niet onverdienstelijk, niets mis mee.

Moonpilot was er vorig jaar ook al bij, hoewel in een iets andere samenstelling. Maar de muziek is nog steeds uitstekend.

Niet alle nummers van So What lenen zich voor een akoestische uitvoering, dus werden de succesvolste nog maar eens herhaald.

Woot kon er op het laatste moment niet bij zijn, maar er was nog snel voor een vervangen gezord, een solo zangeres met gitaar of als duo met een gitarist. Boozy en een gast nemen de percussie voor hun rekening.

En dan was er natuurlijk nog het spoken word gedeelte van het programma. Niet helemaal ons ding, maar wel een essentieel onderdeel van het festival. Karel Kanits las voor uit eigen werk en is tevens een van de initiatiefnemers van Imagine in the Park.

Kernkop Guus is bezig met een solo programma waaruit hij alvast stukken liet horen.

Frank van Westbroek schijnt aanstormend talent te zijn, binnenkort bij Puur Gelul.

Miss Cherry en Daf.

Alex Franken speelde er gitaar bij.

Bij de Gebroeders De Gier was er veel publieksparticipatie.

Ondertussen had Moonpilot de xylofoon ingruild voor een mandoline.

Dichter Harry Zevenbergen moest vanwege de afwezigheid van de presentator van podium 5 zichzelf aan- en afkondigen.

Zo kondigde hij ook Leo Unger aan die optrad in plaats van Splendid in het vierde en laatste deel van het festival.

Altijd sterk aanwezig is de ongeëvenaarde Boozy.

Toch nog even kijken bij de laatste set van So What, want muzikaal gezien was dat toch weer een van de hoogtpunten.

Samen met KernKoppen met een heel afwisselend programma, waaronder een ook solo optreden van Guus voor/over zijn (aanwezige) moeder en een schitterend lied van de gitarist.

En dan eindigt het altijd met het samen spelen en zingen van Imagine. Kippenvel.

Omdat dit de tweede keer was dat het festival werd gehouden, was de verrassing er misschien een beetje vanaf, maar de muziek was er niet minder om. En de sfeer is geweldig. Het doet denken aan de oorspronkelijke parade, voordat daar de commercie had toegeslagen, verzuchtte een bezoeker. Laten we hopen dat bij Imagine in the Park de commercie nooit toeslaat!

LINKS:
Marcel Verreck
Paul Pleijsier
So What
Kernkoppen
Ragmob
Excitors
Djem
Splendid
The Socks
Atombox
Moonpilot
Karel Kanits
Miss Cherry en Daf
Alex Franken
Gebroeders De Gier
Harry Zevenbergen
Leo Unger
Boozy
Imagine in the Park

zaterdag 28 augustus 2010

Rapenburg Concert


Na afloop van Imagine in the Park terug naar Leiden, maar te laat voor het optreden in De 2 Spieghels. Bovendien was het tijd om wat te eten. Daarna naar het Rapenburg Concert waar we nog een staartje van de coverband pHunplugged meemaakten. Leuk voor tussen de schuifdeuren, maar niet op dit podium. Daarna ging het regenen dus dan maar naar huis.

Maar om 10 uur was het weer droog dus toch nog maar even kijken naar Sven Hammond Soul op het Rapenburg. Goed zoals altijd en langs de gracht was het behoorlijk druk, ondanks een kort buitje halverwege de eerste set. Op het water was het daarentegen opmerkelijk rustig. 5 bootjes waar er 50 hadden kunnen liggen. Ook het Rapenburg Concert is een beetje groen, drank werd geschonken in ecobekers met € 1 statiegeld, blijft de gracht tenminste redelijk schoon.

Jammer was wel dat de microfoon van Sven Figee zo slecht was afgesteld dat hij nauwelijks te verstaan was, het enige dat viel op te vangen was dat Tim Eijmaal de gitarist was, maar wie de drummer en gitarist waren was niet duidelijk,en meezingen wordt moeilijk als je de tekst niet verstaat. Bij een paar nummers deed er een zangeres mee, Miss ...., helaas haar naam ook niet verstaanbaar. Maar dat deed niets af aan de muziek, die deed het Rapenburg swingen!

LINKS:
pHunplugged
Sven Hammond Soul
Rapenburg Concert

zondag 22 augustus 2010

Zondag muziekdag in Leiden 5


Het is weer zondag, het weer valt mee (al zijn de voorspellingen niet echt goed), dus tijd voor een muzikaal rondje in Leiden. Allereerst naar restaurant De Zijlstroom waar Rob Baars en René Merbis spelen. Twee gitaristen en zangers die een leuke set Americana, ballads en luisterliedjes ten gehore brengen. Mooi tweestemmig af en toe en zeer onderhoudend. Niets spectaculairs, gewoon lekker ontspannen genieten van de muziek.

De aangekondigde regen blijft uit dus dan snel door naar het Theehuis in de Leidsehout waar Phaedra Kwant (bas en zang) en Wolf Martini (gitaar) een intiem optreden deden. De tweede set (eerste gemist want Zijlstroom en Theehuis beginnen allebei om 2 uur) speelt Phaedra op de contrabas en ligt de nadruk vooral op het jazzy, Latin repertoire. Hele goede bassiste en zangeres, wil je graag meer van zien. Ze schijnt ook te kunnen rocken (McChicks, of is dat alleen voor de Achterhoek?).

De derde set speelt Phaedra op de elektrische bas en het repertoire gaat meer richting pop met nummers van The Beatles, Stevie Wonder en Cindy Lauper. Wolf speelde donderdag nog op Haarlem Jazzstad met Mary Davis Jr. en viel daar al op als een prima en veelzijdig gitarist, vandaag is de bevestiging daarvan in deze kleine bezetting. Hij speelde ooit in het voorprogramma van Tuck & Patti en hoewel een vergelijking met Tuck Andres natuurlijk niet op gaat, was vandaag wel te horen waarom hij in dat voorprogramma stond, 1 van de betere Nederlandse gitaristen.

Dan beginnen de eerste voorzichte druppels te vallen en is het dus tijd om het buitengebeuren in te ruilen voor een binnenoptreden in De Twee Spieghels. Daar speelt Captain Kurt een programma rond het thema Mingus Monk & More. Saxofonist Kurt Schwab en pianist Bart Egeter speelden nummers van Charles Mingus en Thelonious Monk en op het eind nog een paar nummers van Bart zelf. Prima optreden, prima sfeer en het wordt ook steeds drukker in De Twee Spieghels.
Vanaf volgende maand komen er twee extra avonden live muziek bij, elke 1ste en 3de vrijdag van de maand speelt het Robert Rook Trio er.

LINKS:
De Zijlstroom
Phaedra Kwant
Wolf Martini
Theehuis Leidsehout
Captain Kurt
Kurt Schwab
Bart Egeter
De Twee Spieghels

zaterdag 21 augustus 2010

Lekkere na-marktse jazz


Het begint vaste prik te worden op zaterdagmiddag (als er niet ergens anders een festival is), eerst naar de markt en dan om 4 uur nog even bij De Twee Spieghels voor wat lekkere jazz. En voor je het weet zit je er om 7 uur nog, gewoon omdat er zo lekker gespeeld wordt.

Vandaag stond drummer Jeroen Zange aangekondigd en hij had voor deze gelegenheid Robert Bogaart (trompet, flügel) en Robin Koerts (bas) meegenomen. Drie lekkere ontspannen sets met muziek van Miles Davis tot Herbie Hancock, met als toegift natuurlijk het nummer Watermalon Man. Het was weer genieten.

LINKS:
Robin Koerts
De Twee Spieghels

Haarlem Jazzstad stelt teleur


Op vrijdagavond begint Haartlem Jazzstad pas goed als er ook drie kleinere podia mee gaan doen. Het Proveniersplein had een mooi affiche en opende met het Benjamin Herman 4tet, dat mag je natuurlijk niet missen. Met Joost Patocka op drums, Benjamin Herman op sax, Ernst Glerum op bas en Anton Goudsmit op gitaar speelden ze een geïnspireerde set met natuurlijk veel werk van de cd Hypochristmastreefuzz. Heel erg goed!

Het applaus na de toegift was nog niet weggestorven of het Haarlems straatorkest zette in. Een leuk zooitje ongeregeld dat als entre-act voor deze gelegenheid een jazzrepertoire had ingestudeerd. Was wel even overschakelen, iemand had het zelfs over cold turkey (maar dat zou later pas komen). Na 2 nummers was het al weer over, want hoewel van een ander niveau dan Benjamin Herman was het gewoon leuk en ze hadden evenveel speelplezier.

Om tien uur stonden de Jazzinvaders klaar om te spelen, maar er zijn technische problemen en het straatorkest gaat nog een tijdje door. Dan lijkt het dat het goed gaat komen, het straatorkest wordt bedankt voor de moeite en dan begint het lange wachten, technici proberen van alles maar het lukt nog steeds niet, de muzikanten balen verschrikkelijk want willen gewoon spelen en het publiek baalt want wil gewoon muziek en haakt langzamerhand af, er zijn tenslotte nog meer podia in de stad.
Om 11 uur is dit het beeld en geen teken dat daar snel verandering in zal komen dus dan maar even bij de andere podia op en rond de Grote Markt gaan kijken. En dat blijkt geen beste timing want zowel op het hoofdpodium als op 1 van de kleinere podia is het pauze. Het enige podium waar nog wel muziek is is niet te bereiken omdat iedereen daar nu staat. Jammer, 1 uur geweldige muziek gezien, 3 kwartier enorme lol en verder niets, een beetje mager voor een festival.

LINKS:
Benjamin Herman
Anton Goudsmit
Ernst Glerum
Joost Patocka
Haarlems straatorkest
Jazzinvaders
Haarlem Jazzstad

donderdag 19 augustus 2010

Haarlem Jazzstad anders dan anders


Dit is de dertigste editie van Haarlem Jazzstad en er is van alles veranderd. De tent op de Grote Markt is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een groter podium. De lokale horeca heeft de catering overgenomen en behalve op de Grote Markt ook de programmering. Maar 1 ding is gelijk gebleven, de programmering van de donderdag wordt verzorgd door een muzikant, dit jaar Michiel Borstlap.

Michiel Borstlap opende zelf met een solo optreden op de vleugel, voornamelijk nummers van zijn laatste cd Solo 2010, en hoewel het een schitterende cd is was dit live optreden nog veel mooier. En omdat er niet meer in een tent gespeeld werd, maar de hele Grote Markt festivalterrein was, was het concert prima te volgen, het geroezemoes zat ver weg op de terrassen. Jammer was alleen dat de camera die op en neer ging tussen geluidstoren en podium zoveel lawaai maakte dat het een ernstige verstoring van het optreden was. Bij een band is dat geen enkel probleem, maar bij een pianoconcert wel! De commercie slaat blijkbaar hard toe, Things ain't what they used to be was dan ook het slotnummer.

Het is altijd maar weer afwachten wie de curator van de donderdagavond allemaal meeneemt, vorig jaar vielen de Ragtime Ramblers behoorlijk tegen, maar dit jaat was er Mary Davis Jr. & Band. Een prima combinatie van funk, soul en jazz. Met Wolf Martini op gitaren (aanstaande zondag speelt hij in de Leidse Hout met Pheadra Kwant), Sallo de Jonge op drums, Hugo den Oudsten op bas en Alex en Julia deden de backing vocals.

Mary Davis Jr. is gewoon de Nederlandse Marleen van Emmerik en is een geweldige zangeres. En samen met de twee backing vocals werd het een heel mooi optreden. Wat extra aansprak was dat ze voornamelijk eigen repertoire speelden.

Maar goed, de cover kon niet uitblijven, samen met Michiel Borstlap speelden ze een extended verie van Summertime. Helemaal te gek!

Maar hoe goed het ook allemaal was, het ging toch maar om 1 ding, het optreden van de Michael Borstlap Band. Dat moet je horen, zien en voelen, het valt niet te beschrijven, zo goed!

Twee jaar geleden zagen we ze op The Hague Jazz als Michiel Borstlap's Eldorado, maar hier in Haarlem was het opeens zijn band. Met een geweldige Boudewijn Lucas op bas.

En een onnavolgbare Erik Kooger op drums.

Jerome Hol op gitaar, zo te zien klaar om een nieuwe Ramone te worden.

En dan was er nog Ruud Breuls op trompet, maakte het optreden compleet.

Maar natuurlijk draaide alles toch om Michiel Borstlap die een combinatie van eigen nummers en bekende nummers van oa Herbie Hancock en Wheather Report speelden. En er waren een paar nummers die hij ook al solo speelde, zoals My Dear en BlueSyl. Een onvergetelijk optreden!

LINKS:
Michiel Borstlap
Mary Davis Jr.
Jerome Hol
Erik Kooger
Haarlem Jazzstad