Na de frisse outdoor bij Velvet gisteren van a balladeer speelt vanmiddag Lakshmi gelukkig binnen. Spelen semi-akoestisch, dus op volle kracht klinkt het vast heel anders. Lakshmi is de Hindoeïstische godin van licht, rijkdom en geluk, en tevens van schoonheid, moed, een toepasselijke naam voor deze band. Maar op tijd beginnen is toch altijd een issue en na twee nummers moet ik helaas alweer door naar de volgende afspraak.
Want die is in De Twee Spieghels met de Jim Guldemond Experience. met naast Jim op gitaar ook Sander Smeets op drums, Matheus Nicolaiewsky op bas en Laurie Carpenter op trompet. De laatste was onlangs nog finalist bij de Leiden Jazz Award. Niet echt opzienbarend, wel uitstekende muzikanten, maar we missen de muzikale knallers. Gelukkig is er goed volk hier, dat maakt het toch tot het einde leuk! Maar muzikaal is het nog geen zomer.
LINKS:
Lakshmi
Velvet
Jim Guldemond
Sander Smeets
Matheus Nicolaiewsky
Laurie Carpenter
De Twee Spieghels
zaterdag 26 maart 2016
vrijdag 25 maart 2016
A Balladeer outstore bij Velvet
Het is lente, de zon schijnt, dus de semi-akoestische instore van a balladeer (Marinus de Goederen) wordt een outdoor bij Velvet. Leuk idee, maar de temperatuur en de frisse wind maken het wat onaangenaam,vooral als de zon achter de huizen verdwijnt. Toch is het een mooi optreden met veel nummers van de nieuwe cd/lp A Wolf At The Door. Een kort en krachtig optreden met tot slot nog het prachtige Wishes, Horses dat bijna (onbegrijpelijk) de nieuwe plaat niet had gehaald!
LINKS:
A Balladeer
Velvet
LINKS:
A Balladeer
Velvet
Labels:
A Balladeer,
Leiden,
Velvet
donderdag 24 maart 2016
Band Talent weer groot succes
Voor de derde keer alweer is er Band Talent in Leiden. Net als vorig jaar in de kleine zaal van Gebr. de Nobel en was het vorig jaar al behoorlijk druk, nu staan er rijen voor de deur te wachten tot ze naar binnen mogen. De eerste band is Couch Potatoes met meerstemmige popliedjes. Prima band voor schoolfeesten, moet nog groeien voor de podia, maar het was hopelijk een mooie ervaring.
Band Talent biedt een podium aan jonge bands, de jongste muzikanten zijn vandaag veertien, en middels voorselectie en bandcoaching kunnen er nu negen laten horen en zien wat ze kunnen. No Signal is duidelijke gebaseerd op grunge en vooral Nirvana. 'Is het een tributeband' vroeg iemand in het publiek zich af. Doen ze goed.
Ain't No Rocket Science is de derde band vanavond en de eerste verrassing. Met hun mengeling van Amerikaanse punk-, surf- en psychedelische rock spelen ze de zaal plat. Bestaan in deze bezetting pas een half jaar, maar het klinkt zéér ervaren. Vooral de charismatische Joris Wiebes (14 jaar, zang en toetsen) maakt indruk!
Iedere band krijgt 25 minuten speeltijd, door een goede voorbereiding duren de wissels tussen de bands slechts 5 minuten! Dus gaat Gone in Seconds bijna naadloos door met stevige metal-punk-pop.
Dan volgt de indie-folk-pop van Eleven met allemaal eigen nummers. Doordat de muzikanten na ieder nummer onderling van instrument wisselen vallen er veel grote gaten in het optreden en dat is jammer. Leuk dat jullie multi-instrumentalisten zijn, maar wissel zo min mogelijk.
Christopher's Soul doet al voor de derde keer mee aan Band Talent en doet dat goed met hun sixties symfonische rock á la Family en Genesis. Maar dan wel met eigen numers. Geen verrassing maar wel weer erg goed.
Innovation, de zevende band van vanavond, mengt veel muziekstijlen door elkaar van rap tot rock en pop. Onderhoudend maar nog niet overtuigend. Vergeet niet dat het hier om bands gaat van gemiddeld 18 jaar jong, dát is het concept van Band Talent.
Overtuigen doet wél Venhill uit Alphen aan den Rijn. Veel muzikale invloeden die resulteren in een méér dan originele set. Hard en solide met zangeres Jaro Scheper als lichtend middelpunt. Wát een geweldige zangeres, die stem, de energie, alles klopt!
De laatste band vanavond stond ook al eerder hier bij Band Talent. Vacuous Me speelt een mengeling van Stoner- en Psyco-rock. Prima afsluiting van deze derde editie van Band Talent. En als je dan hoort dat er in de grote zaal nog geen fractie van het aantal bezoekers hier in de kleine zaal was, dan is het duidelijk, Band Talent staat volgend jaar in de grote zaal van Gebr. de Nobel!
LINKS:
No Signal
Ain't No Rocket Science
Christopher's Soul
Venhill
Vacuous Me
Band Talent
Gebr. de Nobel
Band Talent biedt een podium aan jonge bands, de jongste muzikanten zijn vandaag veertien, en middels voorselectie en bandcoaching kunnen er nu negen laten horen en zien wat ze kunnen. No Signal is duidelijke gebaseerd op grunge en vooral Nirvana. 'Is het een tributeband' vroeg iemand in het publiek zich af. Doen ze goed.
Ain't No Rocket Science is de derde band vanavond en de eerste verrassing. Met hun mengeling van Amerikaanse punk-, surf- en psychedelische rock spelen ze de zaal plat. Bestaan in deze bezetting pas een half jaar, maar het klinkt zéér ervaren. Vooral de charismatische Joris Wiebes (14 jaar, zang en toetsen) maakt indruk!
Iedere band krijgt 25 minuten speeltijd, door een goede voorbereiding duren de wissels tussen de bands slechts 5 minuten! Dus gaat Gone in Seconds bijna naadloos door met stevige metal-punk-pop.
Dan volgt de indie-folk-pop van Eleven met allemaal eigen nummers. Doordat de muzikanten na ieder nummer onderling van instrument wisselen vallen er veel grote gaten in het optreden en dat is jammer. Leuk dat jullie multi-instrumentalisten zijn, maar wissel zo min mogelijk.
Christopher's Soul doet al voor de derde keer mee aan Band Talent en doet dat goed met hun sixties symfonische rock á la Family en Genesis. Maar dan wel met eigen numers. Geen verrassing maar wel weer erg goed.
Innovation, de zevende band van vanavond, mengt veel muziekstijlen door elkaar van rap tot rock en pop. Onderhoudend maar nog niet overtuigend. Vergeet niet dat het hier om bands gaat van gemiddeld 18 jaar jong, dát is het concept van Band Talent.
Overtuigen doet wél Venhill uit Alphen aan den Rijn. Veel muzikale invloeden die resulteren in een méér dan originele set. Hard en solide met zangeres Jaro Scheper als lichtend middelpunt. Wát een geweldige zangeres, die stem, de energie, alles klopt!
De laatste band vanavond stond ook al eerder hier bij Band Talent. Vacuous Me speelt een mengeling van Stoner- en Psyco-rock. Prima afsluiting van deze derde editie van Band Talent. En als je dan hoort dat er in de grote zaal nog geen fractie van het aantal bezoekers hier in de kleine zaal was, dan is het duidelijk, Band Talent staat volgend jaar in de grote zaal van Gebr. de Nobel!
LINKS:
No Signal
Ain't No Rocket Science
Christopher's Soul
Venhill
Vacuous Me
Band Talent
Gebr. de Nobel
maandag 21 maart 2016
cd-recensie: Esther en Mateusz-What's hard to find*****
Verstilde eenvoud zou je deze eerste gezamenlijke cd van zangeres Esther van Hees en gitarist Mateusz Pulawski kunnen noemen, maar zo simpel ligt het niet. Esther is een prachtig subtiele zangeres, zonder grote uithalen, alles in evenwicht en uiteraard loupzuiver. Mateusz is een vergelijkbare gitarist, evenwichtig, subtiel en technisch grandioos. Samen is het een perfect duo.
Op de cd zijn een drietal eigen nummers te vinden plus een aantal standards. De cd opent gelijk heel mooi met I Will Wait for You (Michel Legrand), deels in het Engels, deels in het Frans, in eerste instantie a-capella totdat Mateusz invalt. De toon is gezet en er volgen nog meer juweeltjes, zowel de eigen composities als de standards stijgen tot grote hoogte.
Er staan liefst drie nummers van Bill Evans op de cd, Laurie, Very Early en The Two Lonely People, een duidelijke voorliefde van het duo. Extra vermelding is nog Wayne Shorter's E.S.P. waard met een eigen arrangement en tekst van Esther en het opvallende, want Spaans gezongen Alfonsina y el Mar van Ariel Ramirez en Felix Luna, bekend van Mercedes Sosa.
Als je deze cd al ergens mee zou willen vergelijken dan zou het met Tuck and Patty moeten zijn. Maar die vergelijking gaat gelijk ook weer mank door de geheel eigen invulling die Esther en Mateusz aan het genre zang-gitaar geven. Een aanrader van de bovenste plank, die bij iedere beluistering mooier wordt!
De cd wordt gepresenteerd op 1 april op het Conservatorium van Amsterdam (Blue Note).
LINKS:
Esther van Hees
Mateusz Pulawski
Op de cd zijn een drietal eigen nummers te vinden plus een aantal standards. De cd opent gelijk heel mooi met I Will Wait for You (Michel Legrand), deels in het Engels, deels in het Frans, in eerste instantie a-capella totdat Mateusz invalt. De toon is gezet en er volgen nog meer juweeltjes, zowel de eigen composities als de standards stijgen tot grote hoogte.
Er staan liefst drie nummers van Bill Evans op de cd, Laurie, Very Early en The Two Lonely People, een duidelijke voorliefde van het duo. Extra vermelding is nog Wayne Shorter's E.S.P. waard met een eigen arrangement en tekst van Esther en het opvallende, want Spaans gezongen Alfonsina y el Mar van Ariel Ramirez en Felix Luna, bekend van Mercedes Sosa.
Als je deze cd al ergens mee zou willen vergelijken dan zou het met Tuck and Patty moeten zijn. Maar die vergelijking gaat gelijk ook weer mank door de geheel eigen invulling die Esther en Mateusz aan het genre zang-gitaar geven. Een aanrader van de bovenste plank, die bij iedere beluistering mooier wordt!
De cd wordt gepresenteerd op 1 april op het Conservatorium van Amsterdam (Blue Note).
LINKS:
Esther van Hees
Mateusz Pulawski
Labels:
Esther van Hees,
Mateusz Pulawski
zondag 20 maart 2016
Première Nederpop All Stars slaat aan
Vandaag is het weer Leiden is Open in de binnenstad (omdat het volgende week Pasen is, is het een week eerder dan de normale laatste zondag van de maand) met als thema Open voor de Wereld. Daarbij ook een aantal muzikale optredens die we nét allemaal mis zijn gelopen. Wel heerlijke hapjes gegeten tijdens de Wereldproeverij bij onder andere Van Manen aan Tafel, Einstein en Soetenso.
Tegen vijfen is het dan tijd voor een bezoek aan Stadscafé Van der Werff voor het allereerste optreden van de Nederpop All Stars. Allemaal muzikanten die hun muzikale sporen al verdienden en nu samen de parels uit de Nederlandse popmuziek coveren. Met toetsenist/zanger Nick Bult, zanger Martin van der Starre, gitarist Rob Winter, bassiste/zangeres Phaedra Kwant en drummer/zanger Luc de Bruin is het genieten van muziek van Ilse de Lange via BLØF tot Armand in het stampvolle stadscafé!
LINKS:
Leiden is Open
Nederpop All Stars
Van der Werff
Tegen vijfen is het dan tijd voor een bezoek aan Stadscafé Van der Werff voor het allereerste optreden van de Nederpop All Stars. Allemaal muzikanten die hun muzikale sporen al verdienden en nu samen de parels uit de Nederlandse popmuziek coveren. Met toetsenist/zanger Nick Bult, zanger Martin van der Starre, gitarist Rob Winter, bassiste/zangeres Phaedra Kwant en drummer/zanger Luc de Bruin is het genieten van muziek van Ilse de Lange via BLØF tot Armand in het stampvolle stadscafé!
LINKS:
Leiden is Open
Nederpop All Stars
Van der Werff
Labels:
Leiden,
Nederpop All Stars,
Van der Werff
zaterdag 19 maart 2016
Syrie en Nederland samen in Leiden
Op 18 maart is het precies 5 jaar geleden dat ook in Syrië, in de zuidelijke stad Deraa, duizenden mensen de straat op gingen om te protesteren tegen het gewelddadige regime van Bashar al-Assad. Er volgde geen ‘lente’, maar oorlog. Vandaag herdenken Syriërs in Leiden en omstreken het begin van de oorlog, van de nachtmerries, maar ook van de dromen; met poëzie en muziek. Met een cultureel programma in het Muziekhuis, in samenwerking met De Boekenzolder, Syrisch/Nederlands Vriendschap forum en Stichting Syrische Vrouwen in Nederland, willen ze elkaar moed toewensen, maar ook Nederlanders iets laten zien van het moois dat Syrië nog altijd te bieden heeft en dat de oorlog niet kan verwoesten.
Wethouder Roos van Gelderen verricht de opening van dit evenement dat Arabisk: Dromen van Damascus is gedoopt en ze is genoeg betrokken om daarna niet meteen weg te gaan. De culturele opening is van de Syrische Heba, net negen maanden in dit land en ze zingt 'Mag ik dan bij jou' van Claudia de Breij in het Nederlands. Knap!
De Syrische dichter Nouri al-Jarrah leest na een inleiding en een Nederlandse vertaling van een deel ervan door Dorrit van Dalen, zijn gedicht Al-ayam al-sab 'a voor. Duurt tien minuten, wij verstaan er geen woord van, maar het klinkt heel mooi.
Er is ook een kort, wervelend optreden van de Dervish danser Ahmad Alkhatib. Duizelingwekkend!
In de pauze zijn er verrassende Syrische hapjes en drankjes en daarna volgt de Nederlandse inbreng met eerst twee gedichten van Pink Meltzer met op de achtergrond de Arabische vertaling geprojecteerd. Ziet er prachtig uit!
Dan leest schrijfster Marie de Meister nog voor uit haar nieuwe boek De stilte van Thé en komt er voor ons een einde aan de middag hier. Het was indrukwekkend om te zien hoe een volle Q-Bus vol Syriers én Nederlanders hier samen genieten van elkaars kunst en cultuur! Een vervolg is in de maak, misschien al over drie maanden.
LINKS:
Ahmad Alkhatib
Pink Meltzer
Marie de Meister
Arabisk
De Boekenzolder
Q-Bus
Wethouder Roos van Gelderen verricht de opening van dit evenement dat Arabisk: Dromen van Damascus is gedoopt en ze is genoeg betrokken om daarna niet meteen weg te gaan. De culturele opening is van de Syrische Heba, net negen maanden in dit land en ze zingt 'Mag ik dan bij jou' van Claudia de Breij in het Nederlands. Knap!
De Syrische dichter Nouri al-Jarrah leest na een inleiding en een Nederlandse vertaling van een deel ervan door Dorrit van Dalen, zijn gedicht Al-ayam al-sab 'a voor. Duurt tien minuten, wij verstaan er geen woord van, maar het klinkt heel mooi.
Er is ook een kort, wervelend optreden van de Dervish danser Ahmad Alkhatib. Duizelingwekkend!
In de pauze zijn er verrassende Syrische hapjes en drankjes en daarna volgt de Nederlandse inbreng met eerst twee gedichten van Pink Meltzer met op de achtergrond de Arabische vertaling geprojecteerd. Ziet er prachtig uit!
Dan leest schrijfster Marie de Meister nog voor uit haar nieuwe boek De stilte van Thé en komt er voor ons een einde aan de middag hier. Het was indrukwekkend om te zien hoe een volle Q-Bus vol Syriers én Nederlanders hier samen genieten van elkaars kunst en cultuur! Een vervolg is in de maak, misschien al over drie maanden.
LINKS:
Ahmad Alkhatib
Pink Meltzer
Marie de Meister
Arabisk
De Boekenzolder
Q-Bus
Labels:
Ahmad Alkhatib,
Arabisk,
Leiden,
Marie de Meister,
Nouri al-Jarrah,
Pink Meltzer,
Q-Bus
vrijdag 18 maart 2016
Voodoo Électrique, My Baby op z'n best
Het is nog vrij rustig in de grote zaal van Gebr. de Nobel als het Engelse duo Echo Town het voorprogramma van My Baby verzorgd. Maar langzaam stroomt het vol om naar deze wonderlijke band te luisteren. Muzikaal mooi passend met rauwe en ongepolijste muziek, zou My Baby daar nog overheen kunnen?
In de pauze is er ook nog een kort optreden van een sitar-speler middenin de zaal, de sfeer wordt helemaal gezet.
En dan is het de beurt aan My Baby en dat wordt één wervelende show met niet alleen de prachtige muziek van hun tot nu toe verschenen twee cd's, maar ook nog eens omlijst door prachtige video- en lichteffecten.
Noemde ze al eerder één van de beste live bands van Nederland, wat ze vanavond laten horen slaat alles. Soms bezwerend, vaak psychedelisch en toch ook heel toegankelijk, heel aards. Deze tour noemen ze Voodoo Électrique en een betere manier om het te omschrijven is er niet. Twee uur lang betoveren ze de inmiddels bijna volle zaal. Het beste wat ik van ze zag de afgelopen drie jaar!
Na afloop nog even langs 't Praethuys voor een optreden van de coverband Sofa! Doen het helemaal niet slecht, maar na het zinderende optreden van My Baby kan dit er nu even niet bij, een andere keer graag.
LINKS:
Echo Town
My Baby
Gebr. de Nobel
Sofa!
't Praethuys
In de pauze is er ook nog een kort optreden van een sitar-speler middenin de zaal, de sfeer wordt helemaal gezet.
En dan is het de beurt aan My Baby en dat wordt één wervelende show met niet alleen de prachtige muziek van hun tot nu toe verschenen twee cd's, maar ook nog eens omlijst door prachtige video- en lichteffecten.
Noemde ze al eerder één van de beste live bands van Nederland, wat ze vanavond laten horen slaat alles. Soms bezwerend, vaak psychedelisch en toch ook heel toegankelijk, heel aards. Deze tour noemen ze Voodoo Électrique en een betere manier om het te omschrijven is er niet. Twee uur lang betoveren ze de inmiddels bijna volle zaal. Het beste wat ik van ze zag de afgelopen drie jaar!
Na afloop nog even langs 't Praethuys voor een optreden van de coverband Sofa! Doen het helemaal niet slecht, maar na het zinderende optreden van My Baby kan dit er nu even niet bij, een andere keer graag.
LINKS:
Echo Town
My Baby
Gebr. de Nobel
Sofa!
't Praethuys
Labels:
't Praethuys,
Echo Town,
GebrdeNobel,
Leiden,
My Baby,
Sofa
donderdag 17 maart 2016
Backgammon solo wat mager
De Herman Brood Academy gaat op toer door Nederland, te beginnen vanavond bij Gebr. de Nobel. Eén van de bands, Backgammon, geeft vanmiddag een voorproefje bij Plato en dat valt wat tegen. Want niet de hele band speelt, alleen zanger Thijs speelt zijn nummers op gitaar. En dan blijken die nummers toch wat mager te zijn zonder band. Kan mij niet overtuigen vanavond naar De Nobel te gaan.
LINKS:
Backgammon
Plato
LINKS:
Backgammon
Plato
Labels:
Backgammon,
Leiden,
Plato
zondag 13 maart 2016
Mooie en gevarieerde afsluiting RGB festival
Na twee voorrondes zijn er uiteindelijk zes kandidaten voor de finale van de Leiden Jazz Award overgebleven. De eerste is gitarist Mateusz Pulawski die samen met zangeres Esther van Hees een mooie set neerzet. Ze openen met een bewerking van ESP (Wayne Shorter) waarbij Esther de vocalen voor haar rekening neemt. Dan een paar eigen nummers die stuk voor stuk mooi in balans zijn én avontuurlijk. Niet het gebruikelijke repertoire op deze Jazz Award, maar grensverleggend mooi!
Maar de jury is vast meer geporteerd van trompettist Laurie Carpenter die met een hechte band speelt, mooie solo's laat horen, maar nergens voor een muzikale verrassing zorgt. Tijdens hun 20 minuten durende optreden, het vooraf vastgestelde maximum voor alle finalisten, kunnen we genieten van een lekkere bop.
Datzelfde geldt ook een beetje voor saxofonist Stan van de Wetering. Geweldige band, prachtige soli, strak in het pak, prima eigen geluid, maar toch wel weer wat voorspelbaar. Deze finale is overigens onderdeel van het RGB festival dat vandaag met zijn vierde en laatste dag van deze tweede editie bezig is.
Naast de finale in de Breezaal van de Stadsgehoorzaal zijn er nog meer optredens in de stad, gelukkig is de Waag om de hoek, zodat er in de pauze even tijd is om daar een stukje van Sugar Boy and the Sinners te horen. Uitstekende onvervalste blues en leuk dat ze weer eens in hun hometown spelen!
Op de terugweg naar de finale staat bij boekhandel Kooyker Chris Bernhart literaire liederen te zingen, zichzelf begeleidend op de contrabas. Maar het vervolg van de finale wacht.
Deel twee van de finale begint met gitarist Gijs Idema die met zijn trio een avontuurlijk en afwisselend optreden neerzet. Gaat geen moment vervelen!
Verrassend is het optreden van zangeres Bahghi Yemane die gekozen heeft voor een swing repertoire. Ze heeft zich de adviezen van de jury na de voorronde ter harte genomen en het is nu avontuurlijker, frisser dan toen. Mooi samenspel ook tussen sax, trompet en zangeres!
Afsluiter is pianist Robert Koemans die nog een bruisende set speelt, beetje introvert, maar dat heb je vaker bij pianisten. Al met al een zéér gevarieerde finale en een zware taak weer voor de jury.
Tijdens het juryberaad speelt pianist Karel Boehlee (het best bewaarde jazzgeheim van Leiden, mede dankzij het niet hebben van een website) samen met Flügelhornspeler Ack van Rooyen.
Daarna wordt Ack ingeruild voor Tim Welvaars (mondharmonica) en Naomi Adriaansz (sax) die een tribute aan Toots Thielemans spelen totdat de jury er uit is.
Er zijn nogal wat prijzen overigens, de landelijke publieksprijs via de website van het Leidsch Dagblad wordt gewonnen door Emilio Tritto (die niet de finale haalde én gisteren nog in De Twee Spieghels stond). De persprijs gaat naar Gijs Idema, de publieksprijs door studenten gaat naar Stan van de Wetering, maar de hoofdprijs van de vakjury gaat naar Gijs Idema. Volgens de jury zijn de verschillen overigens minimaal, álle muzikanten waren gewoon érg goed!
De finale is pas na zevenen afgelopen en dat is een beetje jammer, want je wilt ook nog wat eten en het afsluitende optreden van het RGB festival door Brad Mehldau begint al om half negen. Dat is dus niet meer gelukt. Desondanks was het een zéér geslaagde tweede editie met heel veel goede muziek en goede sfeer. Tot volgend jaar!
LINKS:
Mateusz Pulawski
Laurie Carpenter
Stan van de Wetering
Sugar Boy and the Sinners
Waag
Kooyker
Gijs Idema
Bahghi Yemane
Robert Koemans
Karel Boehlee
Ack van Rooyen
Tim WelvaarsNaomi Adriaansz
Leiden Jazz Award
RGB festival
Stadsgehoorzaal
Maar de jury is vast meer geporteerd van trompettist Laurie Carpenter die met een hechte band speelt, mooie solo's laat horen, maar nergens voor een muzikale verrassing zorgt. Tijdens hun 20 minuten durende optreden, het vooraf vastgestelde maximum voor alle finalisten, kunnen we genieten van een lekkere bop.
Datzelfde geldt ook een beetje voor saxofonist Stan van de Wetering. Geweldige band, prachtige soli, strak in het pak, prima eigen geluid, maar toch wel weer wat voorspelbaar. Deze finale is overigens onderdeel van het RGB festival dat vandaag met zijn vierde en laatste dag van deze tweede editie bezig is.
Naast de finale in de Breezaal van de Stadsgehoorzaal zijn er nog meer optredens in de stad, gelukkig is de Waag om de hoek, zodat er in de pauze even tijd is om daar een stukje van Sugar Boy and the Sinners te horen. Uitstekende onvervalste blues en leuk dat ze weer eens in hun hometown spelen!
Op de terugweg naar de finale staat bij boekhandel Kooyker Chris Bernhart literaire liederen te zingen, zichzelf begeleidend op de contrabas. Maar het vervolg van de finale wacht.
Deel twee van de finale begint met gitarist Gijs Idema die met zijn trio een avontuurlijk en afwisselend optreden neerzet. Gaat geen moment vervelen!
Verrassend is het optreden van zangeres Bahghi Yemane die gekozen heeft voor een swing repertoire. Ze heeft zich de adviezen van de jury na de voorronde ter harte genomen en het is nu avontuurlijker, frisser dan toen. Mooi samenspel ook tussen sax, trompet en zangeres!
Afsluiter is pianist Robert Koemans die nog een bruisende set speelt, beetje introvert, maar dat heb je vaker bij pianisten. Al met al een zéér gevarieerde finale en een zware taak weer voor de jury.
Tijdens het juryberaad speelt pianist Karel Boehlee (het best bewaarde jazzgeheim van Leiden, mede dankzij het niet hebben van een website) samen met Flügelhornspeler Ack van Rooyen.
Daarna wordt Ack ingeruild voor Tim Welvaars (mondharmonica) en Naomi Adriaansz (sax) die een tribute aan Toots Thielemans spelen totdat de jury er uit is.
Er zijn nogal wat prijzen overigens, de landelijke publieksprijs via de website van het Leidsch Dagblad wordt gewonnen door Emilio Tritto (die niet de finale haalde én gisteren nog in De Twee Spieghels stond). De persprijs gaat naar Gijs Idema, de publieksprijs door studenten gaat naar Stan van de Wetering, maar de hoofdprijs van de vakjury gaat naar Gijs Idema. Volgens de jury zijn de verschillen overigens minimaal, álle muzikanten waren gewoon érg goed!
De finale is pas na zevenen afgelopen en dat is een beetje jammer, want je wilt ook nog wat eten en het afsluitende optreden van het RGB festival door Brad Mehldau begint al om half negen. Dat is dus niet meer gelukt. Desondanks was het een zéér geslaagde tweede editie met heel veel goede muziek en goede sfeer. Tot volgend jaar!
LINKS:
Mateusz Pulawski
Laurie Carpenter
Stan van de Wetering
Sugar Boy and the Sinners
Waag
Kooyker
Gijs Idema
Bahghi Yemane
Robert Koemans
Karel Boehlee
Ack van Rooyen
Tim WelvaarsNaomi Adriaansz
Leiden Jazz Award
RGB festival
Stadsgehoorzaal
zaterdag 12 maart 2016
Verrassende derde dag RGB festival
De derde dag van het RGB festival begint vandaag bij het Rijksmuseum van Oudheden met een boeiende lezing over de invloed van het Oude Egypte op Amerikaanse Jazz, Soul, Funk en Rap door Egyptoloog Daniel Soliman. Van Pharaoh Saunders en Sun Ra tot Erykah Badu en Nas, allemaal hebben ze duidelijke banden met Egypte in beeld of in woord. Leerzaam!
Dan naar De Twee Spieghels voor het Emilio Tritto Quartet, valt buiten het festival, maar Emilio stond wel in de tweede voorronde van de Leiden Jazz Award. Hier laat hij nog eens horen waarom hij die voorrondes haalde op zijn baritonsax.
Het avondprogramma van het RGB festival speelt zich weer af in de Q-Bus waar De X een double bill heeft neergezet met eerst de nieuwe band The Preacher Men. Met Chris Strik (drums, Amina Figarova), Efraim Trujillo (sax, Ploctones, Ob6sions) en Rob Mostert (Hammondorgel) zetten ze een geweldige set neer met jazz, funk en soul. Swingt als de beste en kent veel variatie, soms subtiel,soms knallend, met diepgang en variatie. De eerste echte verrassing van het festival!
De tweede band vanavond is Azure Hiptronics, in basis bezetting, dus met de gebruikelijke vier muzikanten, maar met intrigerende visuals (zonder overigens ook maar íets Egyptisch erin). Héél andere jazz dan The Preacher Men, dat was muziek recht vanuit de ziel, dit is veel technischer, maar daarom niet minder interessant. Boeiende combinatie hier vanavond!
LINKS:
Emilio Tritto
De Twee Spieghels
The Preacher Men
Azure Hiptronics
Q-Bus
RGB festival
Dan naar De Twee Spieghels voor het Emilio Tritto Quartet, valt buiten het festival, maar Emilio stond wel in de tweede voorronde van de Leiden Jazz Award. Hier laat hij nog eens horen waarom hij die voorrondes haalde op zijn baritonsax.
Het avondprogramma van het RGB festival speelt zich weer af in de Q-Bus waar De X een double bill heeft neergezet met eerst de nieuwe band The Preacher Men. Met Chris Strik (drums, Amina Figarova), Efraim Trujillo (sax, Ploctones, Ob6sions) en Rob Mostert (Hammondorgel) zetten ze een geweldige set neer met jazz, funk en soul. Swingt als de beste en kent veel variatie, soms subtiel,soms knallend, met diepgang en variatie. De eerste echte verrassing van het festival!
De tweede band vanavond is Azure Hiptronics, in basis bezetting, dus met de gebruikelijke vier muzikanten, maar met intrigerende visuals (zonder overigens ook maar íets Egyptisch erin). Héél andere jazz dan The Preacher Men, dat was muziek recht vanuit de ziel, dit is veel technischer, maar daarom niet minder interessant. Boeiende combinatie hier vanavond!
LINKS:
Emilio Tritto
De Twee Spieghels
The Preacher Men
Azure Hiptronics
Q-Bus
RGB festival
Labels:
Azure,
De Twee Spieghels,
Emilio Tritto,
Leiden,
Q-Bus,
RGBfest,
The Preacher Men
vrijdag 11 maart 2016
RGB Festival op stoom
Ook op de tweede dag van het RGB festival moet er weer gekozen worden. Ditmaal begint het in de Q-Bus voor een mooi intiem optreden van Charllotte en band. Een soort pre-presentatie van de cd die volgende maand uitkomt. Samen met Wilco Koster (toetsen), Franc auf dem Brinke (drums) en de op het laatste moment ingevallen Peter Bergman (bas) duurt het een paar nummers voordat de band er helemaal in zit. Maar uiteindelijk worden het toch twee prima sets met eigen nummers in het Engels, Duits en Zweeds. En een aantal covers van onder andere Kate Bush, Suzanne Vega en Heart passeren de revue. De arrangementen zijn soms zeer verrassend, vooral tijdens de toegift waar Come Together (Beatles) en Ain't Nobody (Chaka Khan) door elkaar gewoven zijn. Je weet nooit wat je elders gemist hebt, maar dit was een in elk geval een goede keuze.
En na afloop gewoon nog naar Scheltema voor het tweede deel van Funked Up XL, net op tijd voor een staartje Gallowstreet die de zaal helemaal uit zijn dak doet gaan. Twee jaar geleden al eens gezien op Summerjazz en ze zijn alleen maar beter geworden!
Afsluiter van de avond is Orgel Vreten, vórig jaar op Summerjazz, en ze hebben er zin in. Twee heerlijke Hammonds met een stuwende bas en knallende drums. Een feest voor het oor en het oog en een mooie afsluiter van de tweede, zeer geslaagde dag RGB Festival. Het festival is op stoom en er zijn nog twee dagen te gaan!
LINKS:
Charllotte Karlsted
Gallowstreet
Orgel Vreten
RGB festival
Q-Bus
Scheltema
En na afloop gewoon nog naar Scheltema voor het tweede deel van Funked Up XL, net op tijd voor een staartje Gallowstreet die de zaal helemaal uit zijn dak doet gaan. Twee jaar geleden al eens gezien op Summerjazz en ze zijn alleen maar beter geworden!
Afsluiter van de avond is Orgel Vreten, vórig jaar op Summerjazz, en ze hebben er zin in. Twee heerlijke Hammonds met een stuwende bas en knallende drums. Een feest voor het oor en het oog en een mooie afsluiter van de tweede, zeer geslaagde dag RGB Festival. Het festival is op stoom en er zijn nog twee dagen te gaan!
LINKS:
Charllotte Karlsted
Gallowstreet
Orgel Vreten
RGB festival
Q-Bus
Scheltema
Labels:
Charlotte Karlsted,
Gallowstreet Brassband,
Leiden,
Orgel Vreten,
Q-Bus,
RGBfest,
Scheltema
donderdag 10 maart 2016
Mooi begin van het RGB festival
Vandaag start de tweede editie van het Rhytm Groove & Bass festival (RGB festival). De vorige editie duurde liefst tien dagen, nu is de programmering véél compacter en verdeeld over vier dagen. Dat maakt wél dat er veel meer een festivalsfeer ontstaat, maar heeft ook tot gevolg dat er veel keuzes gemaakt moeten worden. Maar ja, dat is inherent aan een festival.
Op de openingsavond is er bijvoorbeeld Jazz in de Kamer met een prachtig programma van vijf routes langs telkens drie huiskamers met korte optredens. Het eerste is van Kapok in de huiskamer van Frank en Thea. Een maand geleden sloot Kapok nog het Peel Slowly And See festival in de Leidse Schouwburg af, hier laten ze weer horen dat ze overal tot hun recht komen van kleine huiskamer tot schouwburg tot groot festival. Het is weer net zo intiem als bijna zes jaar geleden toen ze tijdens de Leidse Hofjesconcerten in de Houttijnshof speelden, op een steenworp hier vandaan. En het is altijd weer prachtig!
Met pijn in het hart de rest van de huiskamer concerten laten schieten, want in de Q-Bus is ook een deel van het RGB festival neergestreken. Met vanavond de singer-songwriter Owen Campbell uit Australie. Een eigenzinnige man met een eigenzinnig repertoire, boeiend van begin tot het eind. Hij speelt afwisselend slide- en gewone gitaar. Indrukwekkend is zijn Hindu Blues, geschreven na een jamsessie met een sitarspeler op een festival in Nepal. En hij verloochend zijn roots niet en speelt ook nummers van Van Morrison, Bruce Springsteen en Tom Waits. Intrigerend concert.
Na afloop nog even naar Vooraf en Toe waar het heel gezellig is met allemaal mensen die verschillende routes hebben gelopen tijdens Jazz in de Kamer. Alleen de beloofde jamsessie laat (te) lang op zich wachten, dus naar huis en morgen weer verder met het nu al geslaagde RGB festival!
LINKS:
Kapok
Jazz in de Kamer
Owen Campbell
Q-Bus
RGB festival
Op de openingsavond is er bijvoorbeeld Jazz in de Kamer met een prachtig programma van vijf routes langs telkens drie huiskamers met korte optredens. Het eerste is van Kapok in de huiskamer van Frank en Thea. Een maand geleden sloot Kapok nog het Peel Slowly And See festival in de Leidse Schouwburg af, hier laten ze weer horen dat ze overal tot hun recht komen van kleine huiskamer tot schouwburg tot groot festival. Het is weer net zo intiem als bijna zes jaar geleden toen ze tijdens de Leidse Hofjesconcerten in de Houttijnshof speelden, op een steenworp hier vandaan. En het is altijd weer prachtig!
Met pijn in het hart de rest van de huiskamer concerten laten schieten, want in de Q-Bus is ook een deel van het RGB festival neergestreken. Met vanavond de singer-songwriter Owen Campbell uit Australie. Een eigenzinnige man met een eigenzinnig repertoire, boeiend van begin tot het eind. Hij speelt afwisselend slide- en gewone gitaar. Indrukwekkend is zijn Hindu Blues, geschreven na een jamsessie met een sitarspeler op een festival in Nepal. En hij verloochend zijn roots niet en speelt ook nummers van Van Morrison, Bruce Springsteen en Tom Waits. Intrigerend concert.
Na afloop nog even naar Vooraf en Toe waar het heel gezellig is met allemaal mensen die verschillende routes hebben gelopen tijdens Jazz in de Kamer. Alleen de beloofde jamsessie laat (te) lang op zich wachten, dus naar huis en morgen weer verder met het nu al geslaagde RGB festival!
LINKS:
Kapok
Jazz in de Kamer
Owen Campbell
Q-Bus
RGB festival
Labels:
Jazz in de Kamer,
Kapok,
Leiden,
Owen Campbell,
Q-Bus,
RGBfest
zondag 6 maart 2016
Diverse jazz improvisaties
Vanmiddag de opening van de tentoonstelling Jazz improvisaties-jazzy werk van Wik de Jong bij Vooraf & Toe. Een opening met een gedicht van Christiaan van Tol en twee nummers van Donna Schilperoort (zang en gitaar).
Boeiende schilderijen waarbij (jazz)muziek een belangrijke bron blijkt te zijn.
Na afloop nog even naar De Twee Spieghels voor de maandelijkse tenorbattle met Wouter Kiers, Ruud de Vries en Kurt Schwab op tenorsaxen en Cajan Witmer op piano, Maarten Kruijswijk op drums en Hans Ruigrok op bas. Geen verrassingen maar wel altijd een uitstekende sfeer weer met deze geweldige muzikanten!
LINKS:
Wik de Jong
Vooraf en Toe
Wouter Kiers
Ruud de Vries
Kurt Schwab
De Twee Spieghels
Boeiende schilderijen waarbij (jazz)muziek een belangrijke bron blijkt te zijn.
Na afloop nog even naar De Twee Spieghels voor de maandelijkse tenorbattle met Wouter Kiers, Ruud de Vries en Kurt Schwab op tenorsaxen en Cajan Witmer op piano, Maarten Kruijswijk op drums en Hans Ruigrok op bas. Geen verrassingen maar wel altijd een uitstekende sfeer weer met deze geweldige muzikanten!
LINKS:
Wik de Jong
Vooraf en Toe
Wouter Kiers
Ruud de Vries
Kurt Schwab
De Twee Spieghels
zaterdag 5 maart 2016
Nieuw zangtalent!
Guido Marchena zagen we her en der natuurlijk al eerder, van klassiek tot jazz en pop, van Sempre Crescendo tot Licks & Brains, The Stream en Upright Piano's, voorwaar een breed scala aan muziekgenres. En vanmiddag in De Twee Spieghels staat hier de Guido Marchena Swing Society, een nieuwe loot aan de veelzijdige Marchena tak.
Dat hij kon zingen hoorden we al wel eerder, maar dan meer op het popvlak, vandaag met deze nieuwe formatie is hij zanger/crooner van een regelrechte (Western) swing band. Met onder andere Tijn Koenen op drums en Jim Guldemond op gitaar is dit aan geweldige manier om de middag door te brengen. Prima muziek in een afgeladen Spieghels met goed gezelschap!
We kunnen alleen niet tot het eind blijven, want vanavond viert de Vrijplaats alvast (dankzij dj Miss World) de Internationale Vrouwendag. Gelukkig niet kleingeestig, óók mannen zijn welkom, en dat maakt het extra gezellig. De NS gooit helaas roet in het eten zodat de band Lifeless Past véél te laat begint en wij dat niet meer meemaken. Het optreden van de Leidse dichterette Pink Meltzer met haar ondeugende gedichten is gelukkig een daverend succes, het is muisstil tijdens haar optreden. En behalve dat ze haar gedichten prachtig voordraagt zingt ze er ook nog een paar. Een mooie verrassing voor iedereen!
LINKS:
Guido Marchena
De Twee Spieghels
Pink Meltzer
Vrijplaats
Dat hij kon zingen hoorden we al wel eerder, maar dan meer op het popvlak, vandaag met deze nieuwe formatie is hij zanger/crooner van een regelrechte (Western) swing band. Met onder andere Tijn Koenen op drums en Jim Guldemond op gitaar is dit aan geweldige manier om de middag door te brengen. Prima muziek in een afgeladen Spieghels met goed gezelschap!
We kunnen alleen niet tot het eind blijven, want vanavond viert de Vrijplaats alvast (dankzij dj Miss World) de Internationale Vrouwendag. Gelukkig niet kleingeestig, óók mannen zijn welkom, en dat maakt het extra gezellig. De NS gooit helaas roet in het eten zodat de band Lifeless Past véél te laat begint en wij dat niet meer meemaken. Het optreden van de Leidse dichterette Pink Meltzer met haar ondeugende gedichten is gelukkig een daverend succes, het is muisstil tijdens haar optreden. En behalve dat ze haar gedichten prachtig voordraagt zingt ze er ook nog een paar. Een mooie verrassing voor iedereen!
LINKS:
Guido Marchena
De Twee Spieghels
Pink Meltzer
Vrijplaats
Labels:
De Twee Spieghels,
Guido Marchena,
Leiden,
Pink Meltzer,
Vrijplaats
donderdag 3 maart 2016
De ziel van de muziek in Leiden
Interessante avond vandaag bij de Old School door het Stadslab op zoek naar De Ziel van Leiden. Thema op deze eerste avond is muziek en bijna iedereen die iets met muziek doet, organiseert, coördineert, publiceert is er. De avond bestaat uit eerst veel korte pitches, dan discussies in kleine groepjes. Directe resultaten zijn er niet, wel veel (hernieuwde) contacten. Nuttige avond dus. Goede verslagen van deze avond zijn te vinden bij Leidse Glibber en op Sleutelstad.
Na afloop nog even langs bij Schommelen voor het wekelijkse optreden daar. Vanavond Buskin' Belters, een duo dat covers uit alle hoeken van de wereld speelt. Een avond óver muziek kan je tenslotte niet beter afsluiten dan mét muziek!
LINKS:
Old School
Stadslab
Buskin' Belters
Estaminet Schommelen
Na afloop nog even langs bij Schommelen voor het wekelijkse optreden daar. Vanavond Buskin' Belters, een duo dat covers uit alle hoeken van de wereld speelt. Een avond óver muziek kan je tenslotte niet beter afsluiten dan mét muziek!
LINKS:
Old School
Stadslab
Buskin' Belters
Estaminet Schommelen
Labels:
Buskin Belters,
Estaminet Schommelen,
Leiden,
Old School,
Stadslab
Abonneren op:
Posts (Atom)