Een groter muzikaal contrast is bijna niet denkbaar op mijn verjaardag vandaag. Eerst Birth of Joy instore bij Velvet op volle sterkte maar niet op vol volume met hun nieuwe album Hyper Focus. Sixties on Steroids to the max, geweldig!
En dan naar De Twee Spieghels voor pianist Dominic J Marshall en zanger Christian Schönberg die heerlijk staan te croonen. En met bubbels on the house (dank Colin), mooie muziek, en flinke muzikale contrasten sluiten we deze dag verrukkelijk af bij El Gaucho, helaas zonder live muziek vandaag.
LINKS:
Birth of Joy
Velvet
Dominic J Marshall
Christian Schönberg
DeTwee Spieghels
zondag 25 februari 2018
vrijdag 23 februari 2018
Goede maar weinig verrassende Peel Slowly And See
Peel Slowly And See is een festival dat wil verrassen met muziek uit binnen- en buitenland, van (modern) klassiek tot punk. En hoewel het niveau over het algemeen hoog is, zijn er maar weinig verrassingen. Want Bart Wirtz is natuurlijk weer geweldig met zijn band, maar wie een beetje de jazz in Leiden volgt heeft dit al wel eerder kunnen zien. Wel is zijn laatste plaat Beneath The Surface weer fenomenaal, en dit optreden ook!
Hebe is een singer-songwriter die een soort zweverige elektro-indie-pop maakt. Klinkt wel mooi, maar het is niet echt verrassend. En de herrie van de benedenburen helpt ook niet mee.
Die benedenburen zijn Black Tarantula uit Leiden met hun Netherkraut. Aanstekelijke instrumentale psycho-surf-punk, maar net als de vorige keren dat we ze zagen is het een prima optreden, doch ontbreekt de variatie.
Lola is een duo dat prachtig Nederlandstalige liedjes zingt op het kruisvlak van singer-songwriter en kleinkunst. Mooi, onderhoudend, soms wrang, soms geestig. En als je van Eefje de Visser houdt is dit gesneden koek. (en ik vindt Eefje de Visser érg goed!)
Inmiddels speelt de jonge Duitse pianist/componist Martin Kohlstedt een modern-klassiek piano concert op vleugel, keys en elektronica. Doet bij vlagen aan Mike Oldfield denken. Tubular Bells anno 2018. Of Klaus Schulze anno nu.
De band Geronimo komt helemaal uit Chili maar resideert tegenwoordig in Rotterdam. Indie/dreampop met een wisselende blazerssectie (vandaar de bladmuziek). Maar net als Hebe hebben ze last van harde beats van de benedenburen. Jammer.
En die benedenburen zijn het dieptepunt van het festival. O, Kutjes maakt de naam helemaal waar, het is helemaal kut! Muziek, zang, teksten, performance, niets deugt. En op een festival als Peel Slowly And See moet de muziek toch in elk geval live gespeeld worden...
Kim Janssen daarentegen is weer meer dan de moeite waard, zag hem eerder solo en met How To Throw A Christmas Party (beiden in het LVC), nu speelt hij de sterren van de hemel met zijn band. En prachtig meerstemmig!
Heel apart is het intieme optreden van Johanna Glaza, singer-songwriter met toetsen en ukelele. Komt uit Litauwen, woont in Londen speelt hier dromerige zeemeerminnenpop. Qua uitstraling heeft het iets van Kate Bush, maar de nummers zijn toch écht anders.
De avond loopt alweer bijna ten einde, nu nog de glampunk van Venus Tropicaux uit Rotterdam dat we ook al eens eerder zagen. Prima muziek, ietwat introverte muzikanten, maar verrassen? Nee, wel lekkere muziek.
Eigenlijk de enige échte verrassing vanavond is de laatste band, Altin Gün, een Turks/Nederlandse band die zijn inspiratie vindt in de Turkse psychedelische folkmuziek uit de jaren 70. Een muzieksoort die toen helemaal aan mij is voorbijgegaan en blijkbaar geen vervolg heeft gekregen in Turkije, gelukkig zet Altin Gün deze muziek weer op de kaart. Wat een schitterend slot van deze Peel Slowly And See!
LINKS:
Bart Wirtz
Hebe
Black Tarantula
Martin Kohlstedt
Lola
Geronimo
O, Kutjes
Kim Janssen
Johanna Glaza
Venus Tropicaux
Altin Gün
Peel Slowly and See
Leidse Schouwburg
Hebe is een singer-songwriter die een soort zweverige elektro-indie-pop maakt. Klinkt wel mooi, maar het is niet echt verrassend. En de herrie van de benedenburen helpt ook niet mee.
Die benedenburen zijn Black Tarantula uit Leiden met hun Netherkraut. Aanstekelijke instrumentale psycho-surf-punk, maar net als de vorige keren dat we ze zagen is het een prima optreden, doch ontbreekt de variatie.
Lola is een duo dat prachtig Nederlandstalige liedjes zingt op het kruisvlak van singer-songwriter en kleinkunst. Mooi, onderhoudend, soms wrang, soms geestig. En als je van Eefje de Visser houdt is dit gesneden koek. (en ik vindt Eefje de Visser érg goed!)
Inmiddels speelt de jonge Duitse pianist/componist Martin Kohlstedt een modern-klassiek piano concert op vleugel, keys en elektronica. Doet bij vlagen aan Mike Oldfield denken. Tubular Bells anno 2018. Of Klaus Schulze anno nu.
De band Geronimo komt helemaal uit Chili maar resideert tegenwoordig in Rotterdam. Indie/dreampop met een wisselende blazerssectie (vandaar de bladmuziek). Maar net als Hebe hebben ze last van harde beats van de benedenburen. Jammer.
En die benedenburen zijn het dieptepunt van het festival. O, Kutjes maakt de naam helemaal waar, het is helemaal kut! Muziek, zang, teksten, performance, niets deugt. En op een festival als Peel Slowly And See moet de muziek toch in elk geval live gespeeld worden...
Kim Janssen daarentegen is weer meer dan de moeite waard, zag hem eerder solo en met How To Throw A Christmas Party (beiden in het LVC), nu speelt hij de sterren van de hemel met zijn band. En prachtig meerstemmig!
Heel apart is het intieme optreden van Johanna Glaza, singer-songwriter met toetsen en ukelele. Komt uit Litauwen, woont in Londen speelt hier dromerige zeemeerminnenpop. Qua uitstraling heeft het iets van Kate Bush, maar de nummers zijn toch écht anders.
De avond loopt alweer bijna ten einde, nu nog de glampunk van Venus Tropicaux uit Rotterdam dat we ook al eens eerder zagen. Prima muziek, ietwat introverte muzikanten, maar verrassen? Nee, wel lekkere muziek.
Eigenlijk de enige échte verrassing vanavond is de laatste band, Altin Gün, een Turks/Nederlandse band die zijn inspiratie vindt in de Turkse psychedelische folkmuziek uit de jaren 70. Een muzieksoort die toen helemaal aan mij is voorbijgegaan en blijkbaar geen vervolg heeft gekregen in Turkije, gelukkig zet Altin Gün deze muziek weer op de kaart. Wat een schitterend slot van deze Peel Slowly And See!
LINKS:
Bart Wirtz
Hebe
Black Tarantula
Martin Kohlstedt
Lola
Geronimo
O, Kutjes
Kim Janssen
Johanna Glaza
Venus Tropicaux
Altin Gün
Peel Slowly and See
Leidse Schouwburg
donderdag 22 februari 2018
Vraagtekens bij beste Leiden Jazz Award ooit
De Leiden Jazz Award is eigenlijk altijd al een beetje vreemde wedstrijd, het gaat om solisten, dat is al moeilijk te vergelijken, maar steeds meer zijn het bands die hier aan deelnemen. Vanavond alleen maar. En als dan de solist drummer én componist is, is dat lastig voor de jury. Maar Sun-Mi Hong uit Zuid Korea zagen we al eerder met toen Karel Boehlee en Frans van Geest in De Twee Spieghels, nu doet ze daar met haar eigen band niet voor onder. En wat een interessante composities en veelzijdige drumster!
Yuri Rhodenborgh speelt met zijn Redbourg Quartet een leuke 20 minuten vol, is technisch goed maar verder weinig onderscheidend.
Na de pauze is zangeres Isabel Bermejo aan de beurt met een mix van jazz, flamenco en wat Arabische muziek. Meeslepend, afwisselend en vooral verrassend! Omdat het veel Spaans is dat er klinkt, zou een kleine uitleg wel welkom zijn. Maar ja, je hebt als muzikant maar 20 minuten om hier je te profileren.
Vierde kandidaat is gitarist Ante Medic met zijn jonge bopband met een vleugje pop. Indrukwekkend, maar hij laat wel erg veel over aan de pianist.
Uiteindelijk gaan Yuri Rhodenborgh en Isabel Bermejodoor naar de finale, maar Sun-Mi Hong had daar toch eigenlijk ook bij moeten horen zitten. Tsja, jury's.
LINKS:
Sun-Mi Hong
Yuri Rhodenborgh
Leiden Jazz Award
Stadsgehoorzaal
Yuri Rhodenborgh speelt met zijn Redbourg Quartet een leuke 20 minuten vol, is technisch goed maar verder weinig onderscheidend.
Na de pauze is zangeres Isabel Bermejo aan de beurt met een mix van jazz, flamenco en wat Arabische muziek. Meeslepend, afwisselend en vooral verrassend! Omdat het veel Spaans is dat er klinkt, zou een kleine uitleg wel welkom zijn. Maar ja, je hebt als muzikant maar 20 minuten om hier je te profileren.
Vierde kandidaat is gitarist Ante Medic met zijn jonge bopband met een vleugje pop. Indrukwekkend, maar hij laat wel erg veel over aan de pianist.
Uiteindelijk gaan Yuri Rhodenborgh en Isabel Bermejodoor naar de finale, maar Sun-Mi Hong had daar toch eigenlijk ook bij moeten horen zitten. Tsja, jury's.
LINKS:
Sun-Mi Hong
Yuri Rhodenborgh
Leiden Jazz Award
Stadsgehoorzaal
woensdag 21 februari 2018
Unplugged even terug op het oude nest
Unplugged begon zo'n vijf jaar geleden in De Twee Spieghels. Een avond met een stuk of tien singer-songwriters die een kort optreden van drie nummers geven. Guy Harvey uit Engeland bijt de spits af met mooie, delicate nummers.
Layla de Vriend, net terug van een wereldreis is een nieuwkomer met een vervangende gitaar. Het is haar alleereerste optreden op een echt podium en dat is te horen, mooie stem, maar wat onzekere presentatie.
Johnny Bruce Muller is inmiddels een oude bekende, samen met Rob van Berlo op percussie. Spelen drie nummers van de ep The Battle Between These Ears waaronder het mooie Trainspotting.
Them Novelists is een zeven mans electropop/new wave rave extravaganza, maar vanavond doen ze een try-out als semi acoustisch trio. Je vraagt je af of het een gimmick is of serieus bedoeld. Maar gezien het flinke aantal aanwezige en meezingende fans hou ik het toch maar op het laatste.
Na een aantal jaren in De Twee Spieghels verhuisde Unplugged naar De Vrijplaats, maar omdat die nu verbouwd wordt zijn ze 'on tour'. Waarom ze hier ooit weggingen wordt vanavond weer duidelijk, het optreden van Thomas Triemstra is nauwelijks meer te volgen door het rumoerige publiek. Tijd om naar huis te gaan, er volgen nog twee overvolle muziekavonden.
LINKS:
Layla de Vriend
Johnny Bruce Muller
Them Novelists
Thomas Triemstra
Unplugged
De Twee Spieghels
Layla de Vriend, net terug van een wereldreis is een nieuwkomer met een vervangende gitaar. Het is haar alleereerste optreden op een echt podium en dat is te horen, mooie stem, maar wat onzekere presentatie.
Johnny Bruce Muller is inmiddels een oude bekende, samen met Rob van Berlo op percussie. Spelen drie nummers van de ep The Battle Between These Ears waaronder het mooie Trainspotting.
Them Novelists is een zeven mans electropop/new wave rave extravaganza, maar vanavond doen ze een try-out als semi acoustisch trio. Je vraagt je af of het een gimmick is of serieus bedoeld. Maar gezien het flinke aantal aanwezige en meezingende fans hou ik het toch maar op het laatste.
Na een aantal jaren in De Twee Spieghels verhuisde Unplugged naar De Vrijplaats, maar omdat die nu verbouwd wordt zijn ze 'on tour'. Waarom ze hier ooit weggingen wordt vanavond weer duidelijk, het optreden van Thomas Triemstra is nauwelijks meer te volgen door het rumoerige publiek. Tijd om naar huis te gaan, er volgen nog twee overvolle muziekavonden.
LINKS:
Layla de Vriend
Johnny Bruce Muller
Them Novelists
Thomas Triemstra
Unplugged
De Twee Spieghels
zondag 18 februari 2018
Op avontuur met The Abstract Country quartet
Er is weer van alles te doen vandaag in Leiden op muzikaal gebied, alleen vanmiddag al is er keus uit zo'n tien optredens. De afweging is uiteindelijk tussen Jazz on Sunday met de Marnix Busstra band in de Burcht of The Abstract Country quartet in De Twee Spieghels. De keuze valt uiteindelijk op de laatste en dat blijkt een goede, hoewel de eerste ook niet te versmaden schijnt te zijn geweest. Maar ja, je kan niet overal bij zijn.
The Abstract Country quartet bestaat uit Ben Weiss Levi (sax), Wim Kegel (drums), Rik Fennis (gitaar) en Peter Bjornild (bas) en het blijkt hun allereerste optreden te zijn! Ben speelde hier wel eerder met een prima bop quartet, maar dit is echt wel wat anders. Een prachtig quartet, niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van Rik Fennis, die we nog kennen van Sprinkhuizen, Fennis & Didderen waarvan ook hier flarden doorklinken. De groep is nog in ontwikkeling en gaat de komende tijd meer eigen nummers maken, maar dit voorproefje smaakt zéker naar meer!
LINKS:
The Abstract Country quartet
Ben Weiss Levi
Wim Kegel
Rik Fennis
Peter Bjornild
De Twee Spieghels
The Abstract Country quartet bestaat uit Ben Weiss Levi (sax), Wim Kegel (drums), Rik Fennis (gitaar) en Peter Bjornild (bas) en het blijkt hun allereerste optreden te zijn! Ben speelde hier wel eerder met een prima bop quartet, maar dit is echt wel wat anders. Een prachtig quartet, niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van Rik Fennis, die we nog kennen van Sprinkhuizen, Fennis & Didderen waarvan ook hier flarden doorklinken. De groep is nog in ontwikkeling en gaat de komende tijd meer eigen nummers maken, maar dit voorproefje smaakt zéker naar meer!
LINKS:
The Abstract Country quartet
Ben Weiss Levi
Wim Kegel
Rik Fennis
Peter Bjornild
De Twee Spieghels
zaterdag 17 februari 2018
Afwisselende zaterdag
Oscar Benton was in de jaren 60 en 70 een grote naam op bluesgebied in Nederland. Met het nummer Bensonhurst blues had hij zijn grootste hit, mede omdat het de titelsong was van de film Pour la peau d'un flic met Alain Delon. Na allerlei tegenslagen heeft gitarist Johnny Laporte hem er weer bovenop geholpen en gezamenlijk een nieuwe cd gemaakt. Vanmiddag presenteren ze die instore bij Velvet, het is misschien niet meer de Oscar van vroeger, maar vooral zijn covers zijn nog steeds heel goed.
Dan naar De Twee Spieghels waar de afgelopen week hard gewerkt is aan de renovatie. Ziet er allemaal perfect uit! In plaats van het aangekondigde optreden is er de vrolijke ragtime/boogie woogie pianist Balázs Dániel uit Hongarije. Tussen optredens in Leimuiden (gisteren) en Hoofddorp (vanavond) swingt hij vanmiddag lekker weg.
Tenslotte nog een animerend verjaardagsfeestje en dan naar huis. Maar een enorm kabaal trekt onze aandacht, bij de Schouwburg is in de aanloop van de finale van het Leids Cabaret Festival een show op het water bezig met muziek (van vooral cabaretiers), licht, water en vuur. Feestelijke dagsluiting met Glühwein toe!
LINKS:
Oscar Benton
Velvet
Balázs Dániel
De Twee Spieghels
Leids Cabaret Festival
Leidse Schouwburg
Dan naar De Twee Spieghels waar de afgelopen week hard gewerkt is aan de renovatie. Ziet er allemaal perfect uit! In plaats van het aangekondigde optreden is er de vrolijke ragtime/boogie woogie pianist Balázs Dániel uit Hongarije. Tussen optredens in Leimuiden (gisteren) en Hoofddorp (vanavond) swingt hij vanmiddag lekker weg.
Tenslotte nog een animerend verjaardagsfeestje en dan naar huis. Maar een enorm kabaal trekt onze aandacht, bij de Schouwburg is in de aanloop van de finale van het Leids Cabaret Festival een show op het water bezig met muziek (van vooral cabaretiers), licht, water en vuur. Feestelijke dagsluiting met Glühwein toe!
LINKS:
Oscar Benton
Velvet
Balázs Dániel
De Twee Spieghels
Leids Cabaret Festival
Leidse Schouwburg
zondag 11 februari 2018
Dominic zingt!
Dominic J Marshall zagen we al veel vaker, maar vandaag horen we hem voor het eerst ook zingen in De Twee Spieghels. Samen met drummer Jamie Peet wordt het een onderhoudende middag met een mooi optreden met fusion. Kan alleen maar groeien en dat wordt het echt een topact!
LINKS:
Dominic J Marshall
Jamie Peet
De Twee Spieghels
LINKS:
Dominic J Marshall
Jamie Peet
De Twee Spieghels
Labels:
De Twee Spieghels,
Dominic Marshall,
Jamie Peet,
Leiden
zaterdag 10 februari 2018
Lekker loungen in De Twee Spieghels
De aangekondigde groep kon op het allerlaatse moment niet komen, gelukkig is er vervanging vanmiddag in De Twee Spuieghels. Leon Hattori (piano), Dimitris Koutantos (drums), Giulio Ottanelli (sax) en Allessio Calore (bas) maken er een mooie middag van, veel jazzklassiekers en veel improvisatie, goed toeven hier.
LINKS:
Leon Hattori
Dimitris Koutantos
Giulio Ottanelli
Allessio Calore
De Twee Spieghels
LINKS:
Leon Hattori
Dimitris Koutantos
Giulio Ottanelli
Allessio Calore
De Twee Spieghels
vrijdag 9 februari 2018
En een mooie afsluiting
Wát een luxe, Stukafest Leiden telt nu ook een tweede dag. Dus weer de studentenkamers af, allereerst bij Melle, op een steenworp afstand van waar ik woon (rechtsachter in het raam is nog buurman de Marekerk te zien). Daar zingt en speelt Grisly Faye uit de Oekraine met veel samples en loops een boeiende set. Bij het eerste nummer mogen we gelijk meedoen met het zingen van een toon en handen wrijven. Prima binnenkomer!
Interessant trouwens om te zien dat studenten/huiskamerconcerten steeds meer gemeengoed worden en dat muzikanten er steeds beter mee om weten te gaan. De interactie tussen artiest en publiek is tegenwoordig optimaal, waar dat vroeger nog wel eens stroef verliep.
Voor het tweede optreden is het flink trappenklimmen naar de derde verdieping aan de Breestraat 175c bij Daphne. Maar dan heb je ook wat, mooie ruimte, een podium als onderdeel van de kamer en een heuse bar. Én Iris Penning met een optreden dat een kruising is tussen singer/songwriter en kleinkunst. Ze zingt, speelt gitaar en gebruikt veel loops, deze prima artiest uit Eindhoven, zeker voer voor liefhebbers van Eefje de Visser!
(en even terzijde, Daphne doet ook mee aan de huiskamerconcerten van Gluren bij de Buren op 11 maart, dan speelt Oliver Cried Wolf er, kan ik zelf niet bij zijn want Duo Roma speelt dan bij ons op Koddesteeg 8).
Het derde optreden vanavond is van Aidan & the Wild, ook op de Breestraat, maar dan bij Nikki. Blijkt solo te spelen en heeft twee gitaren bij zich. Een kleine backpackgitaar die een beetje klinkt als mandoline waarmee hij zijn set opent.
En een twaalfsnarige gitaar waarmee hij wonderlijke dingen doet, alsof het een tabgitaar is. Een kleine drie jaar geleden deed hij nog mee aan het Jong Quite Quiet met kort(er) haar en veel sombere songs, nu hij zijn grote liefde heeft gevonden zijn de liedjes vrolijker en romantischer, een mooie afsluiting.
Niet helemaal natuurlijk, want er is nog een Stukafeest bij Gebr. de Nobel maar het Electronic/Alternative duo Bungalow, aangevuld met drummer krijgt niet echt de voetjes van de vloer. Dus lekker naar huis. Het waren twee heerlijke Stukafest dagen!
LINKS:
Grisly Faye
Iris Penning
Aidan & the Wild
BUNGALOW
Gebr. de Nobel
Stukafest
Interessant trouwens om te zien dat studenten/huiskamerconcerten steeds meer gemeengoed worden en dat muzikanten er steeds beter mee om weten te gaan. De interactie tussen artiest en publiek is tegenwoordig optimaal, waar dat vroeger nog wel eens stroef verliep.
Voor het tweede optreden is het flink trappenklimmen naar de derde verdieping aan de Breestraat 175c bij Daphne. Maar dan heb je ook wat, mooie ruimte, een podium als onderdeel van de kamer en een heuse bar. Én Iris Penning met een optreden dat een kruising is tussen singer/songwriter en kleinkunst. Ze zingt, speelt gitaar en gebruikt veel loops, deze prima artiest uit Eindhoven, zeker voer voor liefhebbers van Eefje de Visser!
(en even terzijde, Daphne doet ook mee aan de huiskamerconcerten van Gluren bij de Buren op 11 maart, dan speelt Oliver Cried Wolf er, kan ik zelf niet bij zijn want Duo Roma speelt dan bij ons op Koddesteeg 8).
Het derde optreden vanavond is van Aidan & the Wild, ook op de Breestraat, maar dan bij Nikki. Blijkt solo te spelen en heeft twee gitaren bij zich. Een kleine backpackgitaar die een beetje klinkt als mandoline waarmee hij zijn set opent.
En een twaalfsnarige gitaar waarmee hij wonderlijke dingen doet, alsof het een tabgitaar is. Een kleine drie jaar geleden deed hij nog mee aan het Jong Quite Quiet met kort(er) haar en veel sombere songs, nu hij zijn grote liefde heeft gevonden zijn de liedjes vrolijker en romantischer, een mooie afsluiting.
Niet helemaal natuurlijk, want er is nog een Stukafeest bij Gebr. de Nobel maar het Electronic/Alternative duo Bungalow, aangevuld met drummer krijgt niet echt de voetjes van de vloer. Dus lekker naar huis. Het waren twee heerlijke Stukafest dagen!
LINKS:
Grisly Faye
Iris Penning
Aidan & the Wild
BUNGALOW
Gebr. de Nobel
Stukafest
Labels:
Aidan,
BUNGALOW,
GebrdeNobel,
Grisly Faye,
Iris Penning,
Leiden,
Stukafest
donderdag 8 februari 2018
Mooie start Stukafest
Geen idee hoe lang Stukafest al bestaat (zo te zien was de eerste editie in 2001 in Nijmegen), maar in Leiden is het dit jaar de tiende keer met een opening in Museum Volkenkunde met het Waka Gezelschap, kort maar krachtig in de traditie van de Maori's.
Dan de officiële start met het voltallige Stukafest bestuur en de nodige bedankjes. Vanwege het feit dat het de tiende editie is, is gelijk maar bedacht om er een tweedaags festival van te maken. Goed idee!
Vervolgens combineert Shailesh Bahoran de meeslepende energie en virtuositeit van hiphop met elementen uit de Hindoestaanse cultuur, indrukwekkende dansvoorstelling.
En dan naar het echte werk, de studentenkamers, allereerst naar Huize Sjans aan de Oude Vest bij Roos.
Daar speelt Steel Sheep, een internationaal gezelschap, progressieve folk met Bela Horvat op viool, Virxilio da Silva op acoustische gitaar en Matt Adomeit op contrabas. Een combinatie van bluegrass en Keltische muziek dat uitmondt in spannende improvisaties. Een goed begin van de avond.
Dan even flink fietsen naar de Soul Travellers bij Sam op de zolder aan de Witte Singel. Poëtische raps, folk, jazz en funky ritmes en ze pakken het publiek helemaal in.De verrassing van deze eerste avond.
Tijdens Stukafest kies je vooraf drie optredens en de laatste is alweer bij Benthe door Mitch Rivers. Afgelopen zomer nog gezien op het Amuze festival met complete band, nu zonder bas en drums overtuigt hij ook in deze kleine setting. Mooie afsluiting van deze eerste Stukafest dag, morgen deel twee!
3voor12Leiden volgt een iets andere route maar komt op veel dezelfde plekken.
LINKS:
Waka Gezelschap
Museum Volkenkunde
Steel Sheep
Soul Travellers
Mitch Rivers
Stukafest Leiden
Dan de officiële start met het voltallige Stukafest bestuur en de nodige bedankjes. Vanwege het feit dat het de tiende editie is, is gelijk maar bedacht om er een tweedaags festival van te maken. Goed idee!
Vervolgens combineert Shailesh Bahoran de meeslepende energie en virtuositeit van hiphop met elementen uit de Hindoestaanse cultuur, indrukwekkende dansvoorstelling.
En dan naar het echte werk, de studentenkamers, allereerst naar Huize Sjans aan de Oude Vest bij Roos.
Daar speelt Steel Sheep, een internationaal gezelschap, progressieve folk met Bela Horvat op viool, Virxilio da Silva op acoustische gitaar en Matt Adomeit op contrabas. Een combinatie van bluegrass en Keltische muziek dat uitmondt in spannende improvisaties. Een goed begin van de avond.
Dan even flink fietsen naar de Soul Travellers bij Sam op de zolder aan de Witte Singel. Poëtische raps, folk, jazz en funky ritmes en ze pakken het publiek helemaal in.De verrassing van deze eerste avond.
Tijdens Stukafest kies je vooraf drie optredens en de laatste is alweer bij Benthe door Mitch Rivers. Afgelopen zomer nog gezien op het Amuze festival met complete band, nu zonder bas en drums overtuigt hij ook in deze kleine setting. Mooie afsluiting van deze eerste Stukafest dag, morgen deel twee!
3voor12Leiden volgt een iets andere route maar komt op veel dezelfde plekken.
LINKS:
Waka Gezelschap
Museum Volkenkunde
Steel Sheep
Soul Travellers
Mitch Rivers
Stukafest Leiden
zaterdag 3 februari 2018
Leuke middag met het BVA trio
Terwijl ik me vandaag eerst helemaal verdiep in het gedicht 'Charles Parker, 1920-1955' van William Waring Cuney (het 100ste officiele Leidse muurgedicht op het Stadsbouwhuis), belanden we vervolgens in De Twee Spieghels waar het BVA trio staat te spelen. Miguel Sucasas (sax), Bas van Andel (drums) en Lorenzo José Buffa (bas) spelen volgens eigen zeggen bop vanuit het hart, hartbop dus. Sluit mooi aan op de muziek van 'Bird' en het is heerlijk genieten weer!
LINKS:
Miguel Sucasas
Bas van Andel
Lorenzo José Buffa
De Twee Spieghels
LINKS:
Miguel Sucasas
Bas van Andel
Lorenzo José Buffa
De Twee Spieghels
donderdag 1 februari 2018
Eerste clubavond 3 voor 12 Leiden een succes
3voor12 is sinds kort eindelijk neergestreken in Leiden en om dat te vieren is er vanavond een eerste clubavond bij Gebr. de Nobel. Zo'n avond bestaat uit drie optredens en tussendoor gezellig kletsen over muziek. Openingsact is de groep Evolve van de Leidse zangeres Frederieke Kroone en dat swingt, funkt en danst behoorlijk. Met nog een kort gastoptreden van rapper Benjamin Traudes is de avond al goed.
Tweede band is Electric Love met onder andere zangeres Sara Lee en gitarist Lucas Meijers. Is Leiden opeens een funkstad geworden? Boeit niet, de voetjes gaan van de vloer, daar gaat het om! En het is misschien niet uitverkocht (want gratis), maar het scheelt niet veel.
Slotact is de nieuwe band Baskar met psychedelische funk, louter instrumentaal. En fenomenaal! Maar wat wil je ook met de drummer en toetsenist van Birth of Joy in de gelederen. 3voor12Leiden én Leidse Glibber waren er ook bij en terecht blij!
LINKS:
Frederieke Kroone
Electric Love
Baskar
3voor12 Leiden
Gebr. de Nobel
Tweede band is Electric Love met onder andere zangeres Sara Lee en gitarist Lucas Meijers. Is Leiden opeens een funkstad geworden? Boeit niet, de voetjes gaan van de vloer, daar gaat het om! En het is misschien niet uitverkocht (want gratis), maar het scheelt niet veel.
Slotact is de nieuwe band Baskar met psychedelische funk, louter instrumentaal. En fenomenaal! Maar wat wil je ook met de drummer en toetsenist van Birth of Joy in de gelederen. 3voor12Leiden én Leidse Glibber waren er ook bij en terecht blij!
LINKS:
Frederieke Kroone
Electric Love
Baskar
3voor12 Leiden
Gebr. de Nobel
Labels:
3voor12 Leiden,
Baskar,
Electric Love,
Evolve,
Frederieke Kroone,
GebrdeNobel,
Sara Lee
Abonneren op:
Posts (Atom)