Het regent de hele ochtend, maar tegen enen wordt het gelukkig droog, tijd om richting
Werfpop te gaan. Door wat belachelijke problemen met de security mensen over mijn fototoestel, het grootste deel van
The Apollo Project gemist, jammer. De winnaars van de publieksprijs bij Werfpop Indoor verdienen meer aandacht. Krijgen dat hier nu niet, slechts een deel van het laatste nummer gehoord.
Wel op tijd voor de tweede groep van de dag,
Vlijmscherp XL. Vorig jaar al eens gezien, maar vandaag staan ze gelukkig te spelen met een echte band. Stukken beter. Maar dan slaat het noodlot toe, een heuse wolkbreuk jaagt het publiek onder elk denkbaar afdakje, poncho of paraplu. Sta je eens op Werfpop, krijg je dat weer. Maar de band speelt gewoon door!
Het enige storende aan het optreden zijn de security mensen die voor het podium staan, waarvoor is volkomen onduidelijk en omdat dit podium laag is zijn ze nogal hinderlijk in beeld.
Dan is het de beurt aan
Long Conversations, die de juryprijs won tijdens Werfpop Indoor. Vrijdag nog gezien in het superkleine SUB071, nu dus op het grootste festival van Leiden. Gelukkig is het bijna droog en langzaam stroomt het publiek richting podium voor een uitstekend optreden.
Want de band heeft beschikking over een groot podium, waar ze alle kanten op kunnen en de sterren van de hemel spelen. Staan zichtbaar te genieten en hoewel meestal gezien op kleine podia dus, blijkt de groep het, in deze samenstelling ook heel goed aan te kunnen, worden ze alleen maar beter van!
Wat dan weer tegenvalt is
Kraantje Pappie dat helaas zonder band speelt en dan is de lol er snel af. Mooie gelegenheid het terrein eens te verkennen, want dit wordt er gewerkt met twee podia tegenover elkaar en niet meer naast elkaar zoals vroeger.
Tussen de twee podia in is er natuurlijk van alles te eten en te drinken, maar er zijn ook allerlei informatiestands, demonstraties van The Rockschool en een tent met kinderactiviteiten, want Werfpop is zeker tijdens de middaguren een echt familiefeest.
Nadeel van die twee podia tegenover elkaar is wel dat er steeds van voor naar achter gelopen moet worden, op zich geen probleem, maar omdat het veld nog blank staat verandert het hier en daar in een enorme modderpoel. Een paar uur geleden was dit nog grasveld.
Op podium P1, op de plaats waar vroeger de twee podia stonden is het alweer een Leidse band die de boel op zijn kop zet.
Birth of Joy laat hun lekkere psychedische rock over Werfpop schallen. Goed optreden, goede energie!
Dan weer naar podium P2 waar
Merdan Taplak zich laat horen. Deze Belgische producer/dj speelt met band een leuke set met Balkan dubstep, vette grooves en dikke beats zorgen voor een feestje. Een band met humor, zeker qua presentatie. Ondertussen is het nu echt droog, laat de zon zich af en toe zien en komt er steeds meer publiek.
Op P1 begint intussen
Vanderbuyst aan een stevig stuk heavy metal. Klassieke hard rock met alles erop en eraan van dit powertrio. Het publiek van Werfpop weet een stukje stevige gitaarmuziek altijd te waarderen. De groep Broken Down Suitcase loopt ook rond op het festival terrein en vinden het optreden 'tight' en 'a good show'.
Podium P1 is voor allerlei soorten pop en rock, P2 is vooral hiphop en dance. Nu dus
Bomb Diggy Crew ft. MC Diamantha zijn helaas vergeten muzikanten mee te nemen en dat komt eigenlijk wel goed uit, tijd om eens wat te gaan eten.
Eli 'Paperboy' Reed & The True Loves is een, in Nederland in elk geval, vrij onbekende band. Een soort kruising tussen de vroege James Brown en Otis Redding in een eigentijds jasje, een combinatie van rock en soul. Vooral knallende muziek, met af en toe een mooie ballad. Zou volgend jaar niet misstaan op North Sea Jazz!
Het Franse gezelschap
Le Peuple de l'Herbe maakt er een gezellig allegaartje van. Hiphop, met brokken rock en vleugjes raggae zorgen voor een zomerse boel. Drummer, bassist, turntablist en twee zangers, waarvan er eentje ook trompet speelt maken er wat moois van.
Het is intussen behoorlijk druk als
De Staat gaat beginnen. Torre Florim komt met een stok het podium op, er is iets mis met zijn enkel. Zijn beweeglijkheid op het podium heeft er misschien onder te lijden, de muziek allerminst. Mooie theatrale show op het hoofdpodium.
Dan volgt er weer een stelletje dj's zonder muzikanten en het duurt nog flink wat tijd voor de slotband, Sepultura, komt. Dus voldaan, maar enigzins doorweekt en bemodderd eens richting huis gaan. Nou ja, één korte tussenstop nog bij
't Praethuys voor
Men in Blues met ditmaal
Bart Landstra op mondharmonika en zang. Mooie afsluiting van de laatste dag van de
Cultuurweken Leiden.
Een leuk en aanvullend sfeerverslag van Werfpop staat bij
De Leidse Glibber.
LINKS:
The Apollo Project
Long Conversations
Vlijmscherp
Kraantje Pappie
Birth of Joy
Merdan Taplak
Vanderbuyst
Bomb Diggy Crew
Eli 'Paperboy' Reed
Le Peuple de l'Herbe
De Staat
Werfpop
Men in Blues
Leidse Cultuurweken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten