Eigenlijk zou Case Mayfield dit festival openen, maar omdat hij op het laatste moment wegens ziekte heeft afgezegd is de Amerikaanse (of is het Engelse) singer-songwriter Tim Chase ingevlogen. Handig dat-ie toevallig in Leiden woont.Met Koninginnedag speelde hij nog in het Gat van Van Nelle, nu in Cabin 03 van de Q-bus. In een gemoedelijke huiskamersfeer speelt hij afwissellend eigen en andermans, veelal melancholieke, nummers.
In de grote zaal is het dan The Olympic Symphonium die het festival verder gaat opwarmen. Het Canadese trio bestaande uit Nick Cobham, Kyle Cunjak, en Graeme Walker is voor hun Europese toer aangevuld met een drummer (Bob Deveau?). Echte Americana, mooie luisterliedjes, prima muzikanten, alleen het repertoire is op den duur wat veel van hetzelfde. In het dagelijkse leven zijn het stevige rockers, dit is een leuk side-project in iets teveel hetzelfde genre.
In Cabin 03, een opgevrolijkte oefenruimte van het Muziekhuis, is dan alweer Long Conversations & The Closet Orchestra begonnen. Vandaag als kwartet, in Hunky Dory tijdens de voorrondes van Werfpop Indoor was het niet zo lang geleden nog een sextet! Maar ook met z'n vieren klinkt het prima.
Zanger/gitarist Olaf Kaars speelt ook nog een nummer solo, zo kennen we hem nog van Koninginnedag. Grappig: op 8 april stond Long Conversations nog aangekondigd als voorprogramma bij Case Mayfield in de Q-Bus, daarna is er wel het een en ander gebeurd klaarblijkelijk.
Want én The Olympic Symphonium en The Band Of Heathens zijn sindsdien aan het programma toegevoegd teneinde er eerst een Summerfest en vervolgens een Rootsfestival van te maken. Ach ja, de heren waren toevallig in de 'buurt' (Europese toer), zo gaat dat blijkbaar, goed dat Hans van Polanen van de Q-bus dat in de gaten heeft gehad.
The Band Of Heathens komt uit Austin, Texas, muziekstad bij uitstek, home of Western Swing, SXSW en Austin City Limits. De band zet een heerlijke vette Americana neer met zanger, gitarist en mondharmonicaspeler Gordy Quist. Ze spelen anderhalf uur non-stop door, niks geen pauze na 45 minuten, hoeft toch ook niet met een bar in de zaal?
Ze spelen dus Americana (maar wat is dat dan precies?). Nou ja het swingt als een trein, het zet de zaal op zijn kop en ze zingen ook nog eens geweldig. Met hier Colin Brooks op slidegitaar. Er worden bij deze band wel eens vergelijkingen gemaakt met The Band en Lowell George (Little Feat), begrijpelijk maar misschien gaat dat iets te ver. Green on Red, Rain Parade en Georgia Satellites zijn betere referenties.
De band is ooit ontstaan als side-project maar is uitgegroeid tot een fulltime band, behoorlijk succesvol in het Amerikaanse clubcircuit, maar ook hier in Leiden komt het publiek van ver buiten de stad voor dit concert. Dit festival zet Leiden als cultuurstad weer eens stevig op de kaart. Met bassist Seth Whitney en gitarist, toetsenist en zanger Ed Jurdi.
En John Chipman op de drums niet te vergeten.Het is een heerlijke avond geworden met boeiende, mooie, intrigerende en stampende muziek in de Q-Bus bij het Rootsfestival, hopen dat dit een vervolg krijgt. Want hoewel het in omvang niet te vergelijken is met Blue Highways, in kwaliteit zeker wel!
LINKS:
The Olympic Symphonium
Long Conversations
The Band Of Heathens
Q-Bus
Minderbinder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten