Precies 1 jaar en 1 dag geleden
Qeaux Qeaux Joans voor het eerst live gezien, instore toen bij
Plato in Leiden. Dat was gelijk een heel bijzonder optreden met
Isa Azier en de Joannettes. En dat is sindsdien altijd zo gegaan, een optreden van Qeaux Qeaux Joans is nooit hetzelfde. Niet in Haarlem met
Teus Nobel en
Fridolijn van Poll als gasten, niet in Leiden inclusief boottocht met Fons, niet in Arnhem waar ze één van de
Ladies of the Lowlands was, niet in Alkmaar met gastoptreden van
Yori Swart en zeker niet haar gastoptreden bij
Club 100 anderhalve week geleden nog.
En al helemaal niet vanmiddag in de uitverkochte
Roode Bioscoop in Amsterdam waar ze een soloconcert geeft. Solo dus, achter de vleugel, speelt ze twee adembenemende sets met vooral heel veel nieuw materiaal. En alles is vandaag bijzonder: de setting, de bezoekers die uit het hele land hier naar toe zijn gekomen en ademloos luisteren, en Qeaux Qeaux speelt niet gewoon losse nummers, maar laat ze prachtig in elkaar overlopen, waardoor het een soort recital wordt.
En dan de muziek zelf, soms zacht en breekbaar, altijd uit de grond van haar hart, maar immer ontroerend mooi, indringend en bijzonder. Ze schreeuwt en fluistert maar raakt je in je hart. Kippenvel, brok in de keel, traantje wegpinken, zo mooi is het. Een concert om nooit te vergeten!
Aanstaande vrijdag is
Qeaux Qeaux Joans nog te zien in de Victorie in Alkmaar met de hele band, een laatste kans voorlopig om niet te missen. En natuurlijk met Ladies of the Lowlands op het Songbirdfestival in Rotterdam eind november.
LINKS:
Qeaux Qeaux Joans
Roode Bioscoop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten