Christian Scott is een jonge trompettist uit Amerika die op dit moment ruim een maand lang door Europa trekt. Tussen twee concerten in Kroatië door speelde hij vandaag in De Boerderij in Zoetermeer. Wij kenden hem niet, maar hij schijnt al behoorlijk naam gemaakt te hebben en wat wij via internet hoorden klonk veelbelovend. En als je dan twee vrijkaartjes wint dankzij de nieuwsbrief van Jazzenzo dan nemen we die kans te baat.
En daar hebben we geen spijt van gekregen, het was een schitterend concert met Lawrence Fields op toetsen, Chris Funn op bas, Matthew Stevens op gitaar en Eric op drums. Het zijn allemaal geschoolde muzikanten en dat was te horen ook, hoewel de eerste set wat stroef verliep, de ontspanning ontbrak nog een beetje.
Maar tijdens de tweede set ging het helemaal los en het dak er dus af. Ze hadden er nu echt zin in en Christian Scott, die tijdens de eerste set alleen maar de band voorstelde (maar dat waren dan wel weer hele verhalen) werd tijdens de tweede set iets spraakzamer en vertelde uitgebreid over zijn nieuwe trompetten die door Miel Adams uit Ittervoort gebouwd zijn als prototypes voor de echte Christian Scott Trompet. Miel was er natuurlijk ook bij deze avond.
Christian Scott heeft blijkbaar iets met Nederland, want ook zijn 'Dutch mother' zat in de zaal en werd uitgebreid gefeteerd. Tijdens de eerste set was er ook nog een gastoptreden van een andere trompettist, Randall, we kennen hem niet maar het klonk goed, zowel de solo's als de duetten. Halverwege de tweede set liep Christian even van het podium om iets op te halen, bleek dat hij vanmiddag een Edison had gekregen in de categorie Jazz buitenland! En hoewel hij ook al een Grammy op zak heeft was hij hier heel trots op.
Het was duidelijk dat we hier zaten te kijken naar een stel jonge muzikanten in het nextbob/fusion genre die technisch perfect zijn en met meer ervaring alleen maar kunnen groeien. Grammies en Edisons zijn er natuurlijk voor en door de (jazz)liefhebbers, maar over een paar jaar worden het echt grote jongens waarvoor De Boerderij dan te klein is, maar waar ze wel altijd kunnen blijven zeggen: 'Christian Scott played here!'
Om een vergelijking met de Nederlandse schilderkunst te maken: het is nu nog heel erg Karel Appel, mooi maar niet erg toegankelijk. En als dat dus meer Van Gogh of Mondriaan wordt is het echte wereldtop. Maar wereldtop is het nu eigenlijk ook al, hoewel niet iedereen dat al door heeft.
LINKS:
Christian Scott
Kristopher Funn
Matthew Stevens
De Boerderij
Jazzenzo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten