Holzhackertirolerswingbuben jammen er vrolijk op los

Vandaag de Holzhackertirolerswingbuben in De Twee Spieghels, geen idee wat ons te wachten staat. Vooraf denk je Lederhosen en Jodelen, maar nee, ze openen gewoon met het thema van de Muppetshow. Ze zijn Kurt Schwab op baritonsax, Ewald Ebing op toetsen, Sven Rozier op drums en Cedric Glans op contrabas. Vanaf het tweede nummer bijgestaan door zangeres Vivienne Aerts.
Het is een heerlijke jamsessie zeker als Tinus Koorn op mondharmonica zich er ook nog eens in mengt. Veel standards natuurlijk, zoals Honeysuckle Rose, een nummer van Toots (Bluesette), Route 66, Take the A-train, Cry me a River en Come Rain or Come Shine.
Voor ons verrassend is het nummer Jackie aan het einde van de tweede set, dat we niet kennen, maar dat overduidelijk een nummer van Annie Ross is. Blijkt ook zo te zijn, maar van na haar periode met Lambert, Hendricks & Ross. Jon Hendricks zagen we overigens eerder deze maand nog op het North Sea Jazzfestival in Rotterdam samen met Kurt Elling en Al Jarreau.
Vivienne Aerts op haar best dus en ze gaat dat de komende twee jaar nog perfectioneren op Berklee in Boston. De derde set eindigt met een nummer van haarzelf dat de rest van de band nog nooit gespeeld heeft, maar dat hindert niet, het klinkt gewoon goed. Ze zijn ondertussen helemaal ingespeeld en improviseren met veel plezier. Het is weer een geweldige middag in De Twee Spieghels!
Als toegift volgt nog Saint Thomas en dan is het helaas afgelopen. Had wat ons betreft nog uren mogen doorgaan, maar hopelijk komt er nog een vervolg. En dan wel graag iets van Jimmie Rodgers erbij. Want geen Lederhosen kan nog wel, maar niet Jodelen kan echt niet met zo'n bandnaam.
Meer foto's en zelfs een filmpje van dit optreden zijn te vinden bij de Leidse Glibber.

LINKS:
Cedric Glans
Ewald Ebing
Kurt Schwab
Sven Rozier
Tinus Koorn
Vivienne Aerts
De Twee Spieghels

Muiterij in De Twee Spieghels

Bijna een jaar geleden stonden ze hier ook al, de vreemde eenden in de jazz-bijt van De Twee Spieghels, Act of Mutiny. Zes mannen die a capella of met begeleiding van percussie, gitaar, banjo, ukelele, penny whistle of cello zeemans- en andere liederen ten gehore brengen.
En het moet gezegd, ze zijn gegroeid in dat jaar. Het repertoire is afwisselender en ook de presentatie is enorm verbeterd. Naast standards uit de Ierse en Amerikaanse folktraditie is er nu ook ruimte voor een nummer als Shiver me Timbers van Tom Waits of een geweldige versie van Diver Boy. De derde set sluit af met een knallende Black Betty medley, het is weer eens feest in De Twee Spieghels.
Na afloop gaan we heerlijk eten bij restaurant De Avonden, om tenslotte nog even de Loveland Fight Cancer Tour mee te pikken op het Stadhuisplein. Is natuurlijk voor het goede doel en het is er lekker druk, maar het is weer genoeg geweest voor vandaag.

LINKS:
Act of Mutiny
De Twee Spieghels
Loveland

PleinOpen dit jaar geen zomers tuinfeestje

Maar er is gelukkig wel veel prima muziek. Het begint meteen lekker met de groep Pleen, dat een mengeling speelt van akoestische pop en rock. Vooral de zanger valt op, zeker in de meer funky/jazzy nummers. Talent zonder meer, maar moet zijn draai nog wat vinden. Leuke opwarmer.
Dan gaat het gelijk helemaal los met The Consolers, schijnt een gloednieuwe band te zijn (dit is ons eerste festival) maar spelen een geweldige set. Strak in het pak spelen ze een soort retro rock met invloeden van Beatles en The Who. Het swingt, het rockt, het feest is begonnen!
Dan is het weer even omschakelen naar de volgende band, Groove Embassy. Ook met roots, maar dan meer richting Stevie Wonder. Maakt niets uit, het swingt en het funkt geweldig.
Wéér heel anders is het optreden van DUF. Een jonge bluesband, begonnen als coverband, maar nu al snel komend met een eigen repertoire. Lekker vette, vuige blues waarmee ze Den Haag als bluesstad weer op de kaart willen zetten. Als ze zo doorgaan gaat dat lukken.
En dan een lang gekoesterde wens: Moonpilot op volle sterkte. Zagen ze al 2 keer bij het Imagine in the Park festival in Den Haag, op het Try Out Festival op Leiden Centraal en tijdens de Popronde vorig jaar in Leiden. Allemaal (semi) akoustische optredens, nu eindelijk eens helemaal versterkt.
En dat bevalt uitstekend, met zowel nummers van hun eerste cd Control als nummers van de in oktober op te nemen tweede. Eerst nog even een eigen studio bouwen. En de nieuwe nummers klinken uitstekend, lijkt wel of ze nog meer diepgang hebben dan oude bekenden als bijvoorbeeld Caroline.
En terwijl de eerste regendruppels beginnen te vallen eindigen ze hun set met Mr. Sunshine. Absoluut hoogtepunt!
Bij het aantreden van Meet the Storm begint het serieus te regenen, zou dat aan de naam van de band liggen? Band noch publiek trekken zich er veel van aan en het wordt een set serieuse hardcore postpunk waar je niet bij kunt blijven stilstaan.
PleinOpen is een showcase van nieuwe Haagse bands en dus is er van alles, voor elk wat wils, maar soms ook minder boeiend. Zoals rapper Buoy Royale, want als je tijdens een optreden van 30 minuten 10.000 keer f*ck zingt in diverse samenstellingen is het tijd om af te haken.
Heel wat prettiger is de hiphop van Zire, hiphop met z'n vieren. Nederlandstalig, maar wel grotendeels onverstaanbaar dus wat maakt het uit en jammer genoeg alleen met een dj en geen band. Maar gelukkig is het inmiddels al wel weer een tijdje droog.
Ethereal is weer heel wat anders, deze Leidse melodische metalband heeft niets meer te bewijzen, speelden op Eurosonic/Noorderslag en Zwarte Cross en hebben ook in Den Haag een flinke schare fans. Ze spelen het plein plat met een keigoede show. Vorig jaar nog gezien op Werfpop, maar ze zijn sindsdien veel beter geworden.
Even wat rustiger aan, zegt de presentatrice, maar dat lukt echt niet met het optreden van Woot. Zestiger jaren bluesrock in een modern jasje. Heftig a la Cream en Free.
Producer ClipSlice kan technisch vast heel veel, maar live ziet het er niet echt boeiend uit. Ook een Lets meisje in pettycoat of een rapper kunnen daar niets aan veranderen. Volgende keer graag met live band. Het gaat om inhoud, niet om uiterlijk vertoon.
Zoals, inhoud dus, bij The Must Haves, garagerock met een overdosis aan stevige rock en speedpunk. Catchy nummers en heel veel energie is de boodschap. Het is weer feest, ondanks de terugkomende regen.
En terwijl het steeds meer begint te regenen en de temperatuur daalt speelt alweer Gardenfest een soort moderne Krautrock. Kraftwerk 2011 zeg maar. De muziek is goed, maar de outfit wekt ook wel weer twijfels.
Het begint nu toch echt serieus te regenen en er zijn grenzen. Tijd om naar huis te gaan. Jammer voor Tonomats, Houses, Bagga Bownz, Burma Shave en Handsome Poets, hadden ze allemaal graag willen zien. Maar dan met een zonnetje erbij.

LINKS:
Pleen
The Consolers
Groove Embassy
DUF
Moonpilot
Meet the Storm
Buoy Royale
Zire
Ethereal
Woot
Must Haves
Gardenfest
PleinOpen

Heerlijk Hard Boppen met Balthaus

Meestal klopt het wel met de agenda, maar soms is het een verrassing wie er speelt in De Twee Spieghels. Voor deze zondag stond eerst het Dirk Balthaus trio aangekondigd, vervolgens het Mischa van der Wekken Quartet met onder andere Dirk Balthaus, en uiteindelijk staan er toch drie man op het podium: Dirk Balthaus op piano, Felix Schlarmann op drums en Bambam Rodriguez op bas.
Dirk Balthaus zagen we hier (met Mischa van der Wekken) en in Zoetermeer bij Fascinating Jazz (met JuzzFlirtin) al eerder, Felix Schlarmann ook hier (met Mischa van der Wekken) en Bambam Rodriguez tijdens en na de Leidse Jazzweek met Julien Ménagé.
Verwarrend, dat wel, maar het maakt allemaal niet uit want ze spelen drie heerlijke sets. Lekker boppen met veel spelplezier en niet alleen de gebruikelijke standards. Tijdens de derde set gaan ze eerst helemaal los om dan weer over te gaan naar de prachtige ballad Peace van Horace Silver. Geweldig! Tot besluit nog Bye Bye Blackbird, het publiek, zingt, humt en neuried enthousiast mee. Het is weer genieten in De Twee Spieghels!

LINKS:
Dirk Balthaus
Felix Schlarmann
De Twee Spieghels

Verjaardagsfeestje Werfpop drukste ooit

Werfpop is jarig en viert dat zoals gebruikelijk in de Leidse Hout. Het begon dertig jaar geleden in het Van der Werfpark (vandaar de naam Werfpop), maar al jaren geleden daar uit hun jasje gegroeid. Voor deze verjaardagseditie stond er een replica van het beeld van Van der Werf midden op ruim 300 bierkratten, midden op het terrein.
Het is gisteren behoorlijk laat geworden vanwege North Sea Jazz, dus Gezien houdt het vandaag voor gezien, Muziek gaat vandaag solo. En het begint meteen goed met Fat Angel, winnaar van de publieksprijs tijdens Werfpop Indoor eerder dit jaar. Zag ze toen in De WW, maar ook dit kunnen ze goed aan. Prima festivalband met hun Balkan-fun-punk.
Speciaal voor vandaag stelde Theun Kohlbeck het Werfpop All Star Orkest samen dat in wisslende bezettingen een aantal covers spelen. Met als hoogtepunt natuurlijk het speciaal voor deze gelegenheid geschreven Vive la Werfpop als uitsmijter.
Waar een publieksprijs is vaak ook een juryprijs, zo ook bij Werfpop Indoors. En die was voor Project D, die als derde band het podium betreedt. Stevige rock met leuke catchy liedjes.
Maar er gebeurt veel meer op Werfpop, want op het achterveld zijn de dj's van Cosmic Combination de hele dag bezig, er zijn kinderactiviteiten, er is een festivalmarkt en er zijn de kunstenaars Merijn Tinga en Joost Haasnoot bezig met een enorm kunstwerk van piepschuim.
En in de aanloop naar het Glazen Huis dat in december naar Leiden komt is er de Serious Request Stage met allerlei kleine optredens. Wie dat wil horen kan een koptelefoon huren, de opbrengsten gaan dan naar het Glazen Huis.
Op het podium staan intussen Boef en de Gelogeerde Aap die een mengeling van hiphop en dubstep brengen, niet echt onze muziek, maar het is weer eens wat anders. Wel interessant om te zien hoe de rap- en hiphopscene zich op allerlei manieren aan het ontwikkelen is.
Zoals gebruikelijk spelen er ook bij het Theehuis, net buiten het festivalterrein, ook een aantal bands zoals The Royal Core rond oud Tower gitarist Cor van der Hoogt. Relaxte rock/blues van Honky Tonk Women tot After Midnight.
Ondertussen wordt het steeds drukker bij het festival en staat er een enorme rij bij de ingang van het festival. Kost een kwartier om weer binnen te komen. Vandaag geen Theehuis meer, helaas.
Gelukkig net op tijd voor Kensington, een uitstekend gitaarbandje dat prima dansbare muziek maakt. Ze stralen enrgie uit en zetten de boel op zijn kop. Tijdens het laatste nummer gaat het dak er helemaal vanaf.
Leuk, ze komen volgende maand ook op Waterpop, zie ik ze weer.
Ondertussen gaan onze kunstenaars onverdroten verder met hun piepschuimen kunstwerk, hoewel ze hier even pauze hebben. Merijn Tinga is trouwens ook de man achter de Trafficosaurus, hier niet ver vandaan. Blader even terug naar 12 juni 2011 voor een foto daarvan.
Grote verrassing is het Franse Sergent Garcia met een aanstekelijke mix van ska, latin en pop. Zijn speciaal voor Werfpop naar Nederland gekomen en dat is een hele goede keuze geweest. Het is wereldmuziek van een hoog niveau en het publiek verandert in een deinende massa.
Baskerville is een producersduo uit Haarlem dat zowel djsets doet als met een live band speelt, vandaag gelukkig met een live band, waar de energie vanaf spat. Het is een combinatie van pop, rock, house en techno en ze maken er een feest van.
Dat doen ook de mannen van Skindred, die een metal versie van raggae laten horen. Waarbij de metal toch wel overheerst. Het massaal aanwezige publiek, het is nu al het drukst bezochte Werfpop ooit, gaat uit zijn dak. (Uiteindelijk blijken er bijna 30.000 bezoekers te zijn geweest, het record lag op 25.000.)
Merijn Tinga en Joost Haasnoot zijn inmiddels klaar met hun kunstwerk van piepschuim. Nog wat finishing touches in het atelier en dan is het echt af. Wat er verder mee gebeurt zal de toekomst leren.
Ondertussen begint ook bij Muziek de vermoeidheid toe te slaan na de lange en vooral late dag van gisteren, maar één band wil ik echt nog zien en dat is die van Tim Knol. Kende hem alleen van tv (DWDD) en dan vooral als singer-songwriter, maar met deze band blijkt hij nog veel meer in zijn mars te hebben.
En het was het wachten meer dan waard, het absolute hoogtepunt van Werfpop 2011, Tim Knol met band rocks! Tegen het eind spelen ze dan ook nog eens een geweldige versie van Take Her Home van de Ro-d-ys, dat verwacht je niet! Een soort pre-jeugdsentiment (zomer 1967 evenals Just Fancy), fantastisch.
Ja en dan naar huis, geen Monster Magnet en geen The Qemists, maar het is genoeg en je moet gewoon op het hoogtepunt stoppen, ook als festivalbezoeker.

LINKS:
Fat Angel
Project D
Atelier Tinga
Boef en de Gelogeerde Aap
Kensington
Sergent Garcia
Baskerville
Skindred
Tim Knol
Ro-d-ys
Werfpop

Veel moois op North Sea Jazz 2011

Het is onze eerste keer op het North Sea Jazz Festival in Rotterdam dus we komen vroeg om alvast het terrein te verkennen. Maar daar komt dus niets van terecht want het University of Kentucky Jazz Ensemble heeft een bijzondere gast Joe Lovano! Zo´n Amerikaanse universiteits big band is altijd goed en een leuke binnenkomer, maar met Joe erbij wordt het iets bijzonders en er zijn nog meer gasten, geen idee wie dat waren. Een uitstekend begin, het terrein verkennen we gaandeweg de avond wel.
Daardoor maar een heel klein stukje van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw met Peter Beets, want de reden waarom we dit jaar hier zijn staat te beginnen.
Sinds 2000 zijn wij fan van Jon Hendricks die zijn hoogtijdagen kenden eind jaren 50, begin jaren 60 met het trio Lambert, Hendricks & Ross (zie Wikipedialink onder dit verslag voor meer informatie over Jon Hendricks, vocalese en scat).
In 2003 stond hij voor het laatst op NSJ en dat viel toen wat tegen, het was laat, de PWA-zaal was grotendeels leeg en met een trio en drie andere zangers kwam het gewoon niet uit de verf. Vanavond staat hij er met Al Jarreau, Kurt Elling (die er in 2003 ook al bij was) en het Metropoolorkest olv Vince Mendoza.
En wat we al hoopten wordt bewaarheid, het is een geweldig concert. Het begint met een nummer door het Metropoolorkest, dan komen de drie zangers er bij en doen een aangrijpende versie van Moanin'. Vervolgens zingt Al Jarreau een paar nummers, dan Kurt Elling (waaronder een mooie versie van Norwegian Wood) en vervolgens Jon Hendricks.
Tenslotte komen ze nog eens alle drie in actie eerst à capella, dan weer met orkest met een geweldige solo/duet van trombonist Bart van Lier. Tenslotte sluiten ze af met een geweldige scat-battle. Onze avond is nog maar net begonnen en kan nu al niet meer stuk. En Jon Hendricks is onze held!
Het hele concert is hier te zien
Brad Mehldau & Joshua Redman staan nu op ons programma, maar soms moet je even bijkomen van een concert voordat je verder gaat. Gemist dus, maar schijnt goed te zijn geweest. Even hapje en drankje en dan gaan we weer verder naar Kytecrash. De zaal is inmiddels vol en we kunnen alleen nog naar boven, waar je een verrekijker nodig hebt om iets te zien. De band speelt wel weer geweldig voor een kleine 10.000 man publiek, maar we zagen ze onlangs nog in Het Paard (ook fantastisch) en er is nog zoveel meer te zien.
Zoals trompettist en zanger Arve Henriksen met een gelegenheidsformatie bestaande uit Jan Bang (samples) en Ingar Zach (percussie). Arve krijgt voorafgaand aan het optreden de Paul Acket Award uitgereikt, maar het optreden kan niet echt boeien, wij kunnen er in elk geval geen lijn in ontdekken. Geen swing maar wel veel improvisatie.
Ook veel improvisatie, maar dan wel swingend, bij het Harmen Fraanje Avalonia Trio. Pianist Harmen Fraanje (o.a. Fugimundi) is zoals verwacht weer geweldig op dreef, bassist Clemens van der Feen zagen we ook al eerder en wordt steeds beter en Flin van Hemmen is de gedroomde drummer. Prachtig!
Iets later in dezelfde zaal speelt het Portico Quartet uit Londen een indrukwekkende set. Een drummer, een bassist, een saxofonist en een toetsenist die met veel elektronica en een Hang (een soort gamelan lijkt het wel) een fantastische set speelt met jazz, wereldmuziek, pop en zelfs klassieke muziek. Roept herinneringen op aan LappElectro, die we in 2003 (alweer!) zagen op het Calgary Folk Festival, geen idee wat daarvan is terecht gekomen. Maar Portico is een aanrader!
Ver weg op de derde verdieping is er ook nog een zaaltje waar zich de finale van de European Jazz Competition afspeelt met Rafael Zaldivar, het Castel/Van Damme Quartet, Herd uit Finland, het Franse Into the Lines en het Maaike den Dunnen Quintet. Niets van gehoord want tegen de tijd dat wij er zijn is de jury zich aan het beraden en speelt het Alex Koo Trio er. En Alex Koo kennen we wel, want met zijn trio of tijdens jamsessies speelt hij regelmatig in De Twee Spieghels in Leiden.
Wie we ook al eerder in Leiden (Grenzenloos Festival 2008) zagen is Rudresh Mahanthappa. Hier heeft hij Carte Blanche en speelt vanavond met zijn Indo-Pak Coalition. Interessante fusion tussen jazz en Indiase muziek, maar het is te chaotisch, te veel noten per minuut. Zelfs een nummer van Ravi Shankar wekt onrust. Maar technisch is het allemaal heel goed.
Nog even terug naar boven waar blijkt dat de Finse groep Herd de European Jazz Competition heeft gewonnen.
En dan komt het einde alweer in zicht met een optreden van Pharoah Sanders met zijn kwartet. Mooie afsluiter na Joe Lovano als opening, de oude (levende) saxhelden zijn er weer helemaal bij. Goed hem eens gezien te hebben.
Ter afsluiting gaan we nog even langs het optreden van Kurt Elling met de Klüvers Big Band. Ook hier weer Norwegian Wood, maar het maakt de cirkel wel mooi rond!
Het was helemaal goed, hopelijk weten ze volgend jaar weer een legende binnen te halen (Annie Ross?), dan komen we zeker weer.

LINKS:
Joe Lovano
University of Kentucky Jazz Ensemble
Peter Beets
Jazz Orchestra of the Concertgebouw
Jon Hendricks (Wikipedia)
Al Jarreau
Kurt Elling
Metropole Orkest
Eric Vloeimans
Kyteman
Harmen Fraanje
Portico Quartet
Alex Koo
Rudresh Mahanthappa
Herd
Pharoah Sanders
North Sea Jazz Festival

Lekker loungen in De Twee Spieghels

Het is maandagavond dus weer tijd voor de wekelijkse jamsessie in De Twee Spieghels. Vanavond onder leiding van bassist Cedric Glans. Met Ewald Ebing op toetsen, Sven Rozier op drums en Luke op gitaar spelen ze lekkere ontspannen jazz standards en een bluesje, ff bijkomen van het hectische weekend.
Na de eerste set barst de jamsessie echt los met diverse gastmuzikanten. Loungen en croonen is het thema vanavond met zang en harmonica is het weer hot in De Twee Spieghels, maar gelukkig zijn er nog steeds waaiers!

LINK:
Ewald Ebing
De Twee Spieghels