Het jazzfestival in de Hoornse Schouwburg het Park (ontwerp Alberts & Van Huut) kent vier podia: de grote zaal, de kleine zaal, de foyer en een restruimte naast de ingang van de grote zaal. Hier speelde het Jan Schröder sextet een drietal sets.
Blijkbaar een gelegenheidsformatie want normaal is het een quartet, maar de drummer daarvan is ook de drummer van Susanne Alt, die in de foyer stond te spelen. Interessante jazzgitarist, iemand om in de gaten te houden.
Tetzepi speelt jazz, improvisatie en moderne gecomponeerde muziek. Het eigenlijke concert hebben we gemist, maar wel zagen we een deel van de Tetzepi methode, of hoe een groepje muziekschoolleerlingen in korte tijd leren te improviseren. Heel leerzaam.
Het Tingvall Trio speelt een soort power jazz, bop met rockinvloeden zeg maar. Toegankelijk, swingend, weinig muzikale diepgang, maar uitstekende muzikanten.
Martin Tingvall is de uit Zweden afkomstige naamgever van de band en componist van de meeste stukken.
Omar Rodriguez Calbo uit Cuba is een goede bassist en had nog de meeste jazzinbreng van het trio.
Jürgen Spiegel, de enige Duitser in deze in Duitsland wonende en werkende band, is ook een uitstekende drummer, mede verantwoordelijk voor een optreden dat bleef boeien tot het eind.
De aanleiding voor ons bezoek aan Hoorn was het optreden van de Manhattan Transfer, een groep die zelden nog in Nederland komt en die wij nog nooit live gezien hadden. De groep bestaat al sinds 1972 (en sinds 1979 in deze samenstelling) en is hier vooral bekend vanwege de hit The Boy from New York City uit 1981. Toen nog vooral een DooWop groep, later schoven ze op naar een meer jazzy sound, met name Vocalese in de traditie van Lambert, Hendricks & Ross. Een zingend kwartet, bijgestaan door vier uitstekende muzikanten.
Oprichter van de groep is Tim Hauser, die ondanks zijn leeftijd (67) nog prima bij stem was. En dat is ook wel nodig bij Vocalese, want dat is instrumentale jazzmuziek waarbij de instrumentale solo's zijn vervangen door gezongen teksten.
Janis Siegel zit ook al sinds 1972 bij de groep, die vooral veel oudere nummers speelde, terwijl wij liever wat meer van hun nieuwste cd The Chick Corea Songbook hadden gehoord. Daar deden ze slechts drie nummers van. Maar de rest was natuurlijk wel een feest van herkenning.
Alan Paul is ook al sinds 1972 bij de groep en werd gevonden in de Broadway versie van Grease. Een imago dat nog steeds asn hem blijft hangen. Iets te glad en iets te stijlvol.
Cheryl Bentyne is 'pas' 30 jaar bij de groep en combineert, net als Alan muzikaal talent met showelementen. De Manhattan Transfer is een geöliede machine, muzikaal nog altijd top, maar de magie ontbrak. De meningen van het publiek waren sterk verdeeld. Maar wij zijn blij ze toch eens live gezien te hebben.
De avond werd afgesloten met een optreden van Bernard Berkhouts Swing Orchestra, een lekkere dertiger jaren bigband. Er werd gedanst en er werd nagepraat over een succesvol festival in Hoorn.
LINKS:
Jazz at the Hop
Jan Schröder
Tetzepi
Tingvall Trio
Manhattan Transfer
Bernard Berkhouts Swing Orchestra
Susanne Alt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten