Geoff Muldaur is in Nederland redelijk bekend van zijn werk met Maria en later zijn solowerk als singer-songwriter. Jim Kweskin is een stuk minder bekend, met zijn Jug Band (waar Geoff ook deel van uitmaakte) had hij begin jaren 60 redelijk succes in Amerika, maar dat heeft Nederland nauwelijks bereikt.
Vandaag stonden ze in de goed gevulde kleine zaal van Paradiso. Meer dan dat er een aantal nummers van de nieuwe cd Texas Sheiks zou worden gespeeld was niet bekend. Dus het was afwachten wat er zou gaan komen. Want sinds de jaren 60 zijn ze elk hun eigen kant opgegaan.
Geoff Muldaur ging na zijn periode in de Jim Kweskin Jug Band verder als singer-songwriter en schreef daarnaast veel soundtracks. Maar van zijn eigen werk speelde hij maar één nummer (terwijl Jim Kweskin backstage de banjo aan het stemmen was). Naast de nummers van de Texas Sheiks cd speelden ze nog veel meer muziek die daar mee te maken heeft: oer-blues, folk en oude jazz, met de nadruk op de jaren twintig uit de vorige eeuw. Oer-Americana dus.
Jim Kweskin was echter de reden om naar dit concert te gaan, ooit op geattendeerd door Dan Hicks, maar dit was de eerste keer dat hij in Nederland was en na een carriere van ruim 45 jaar zou het wel weer eens even kunnen duren. En hoewel het pas het tweede optreden van dit duo was klonk het als een klok en en hadden ze er gewoon plezier in.
Een enkel foutje werd afgedaan met de opmerking dat dit nog een try-out was. Het kon het publiek niets schelen, ze genoten volop. Aan het einde van de eerste set was er nog een gastoptreden van Titus Vollmer, die voor deze gelegenheid uit Duitsland was overgekomen.
Ooit zagen we banjospeler Ralph Stanley ergens in de Apalachean Mountains en hadden het idee dat we daar echt de allerdiepste roots van de Americana hadden gevonden. Dit concert in Amsterdam was tenminste een geweldige aanvulling, zoniet verdieping daarop.
LINKS:
Geoff Muldauer
Jim Kweskin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten