De Saskia Laroo Band opende de tweede dag van het festival bij het Jazzin Choices terras, een terras waar we bijna niet meer zijn weggeweest.
Met rapper MC Firestorm, Saskia Laroo op trompet en zang, Gideon Hamburger op gitaar, Andy Valkenburg op bas en Kagan Han op drums maakten ze er één groot feest van. Eigen nummers, veel van de nieuwste cd, maar ook een prachtige interpretatie van de klassieker Caravan.
Opvallend detail was dat Saskia met één hand trompet speelt, de andere gebruikt ze om met de knoppen die ze om haar middel heeft hangen effecten te creëren. Ze speelden veel langer dan de geplande 20 minuten, maar het publiek genoot volop.
Vervolgens kwam de volgende boot aanmeren met het Susanne Alt Quartet. Heel andere band, heel andere sfeer, maar minstens zo goed. Philippe Lemm (drums), Thijs Cuppen (toetsen), Susanne Alt (altsax) en Sven Schuster (bas) spelen swingende, groovy jazz zonder fratsen. Heel goed, maar het duurde veel te kort. Gaan we zeker nog eens naar toe. Ondertussen was na pas twee optredens Jazz'in de Gracht al een succes.
Het jonge Diederik Rijpstra Quartet opende met een nummer met een hoog Gatecrash gehalte, en dat zette gelijk de toon. Voor Eric Vloeimans kun je ons altijd wakker maken, dus dit was zeker niet verkeerd, de invloed van Vloeimans is duidelijk hoorbaar in overigens allemaal eigen nummers. Goede start en als dit uitmondt in een geheel eigen stijl kan Diederik Rijpstra ver komen. Met Gideon van Gelder (toetsen), Diederik Rijpstra (trompet), Thomas Winther Anderson (bas) en Marc Coehoorn op drums.
Bart Wirtz kennen we al langer van Monsieur Dubois en The Young Sinatra's, maar zijn Quartet zagen we nog niet eerder. Veel ingetogener en traditioneler dan die andere twee groepen. En ondanks de zeeziekte waar Bart het over had, speelden ze een prima set. Met Edgar van Asselt op toetsen, Bart Wirtz op altsax, Kasper Kalf op bas en Joost van Schaik op drums. Een hoog Young Sinatra gehalte, maar toch een totaal ander geluid.
Omdat tijdens Jazz'ín de Gracht er ook een klein culinair festival plaatsvind en het etenstijd was zagen we Traeben vanaf de andere kant van de gracht en op een andere locatie. Traeben is een band van Scandinavische muzikanten die in Nederland wonen. Zweedse en Deense traditionals en nummers van Cornelis Vreeswijk in een instrumentaal, jazzy jasje. Weer eens heel wat anders, apart en leuk. Goed te verteren ook.
Met Søren Ballegaard (sax), Jens Larsen (gitaar), Olaf Meijer (bas) en Thorsten Grau (drums).
Het Barnicle Bill Trio bestaat uit John Engels (drums), Mark Haanstra (akoustische basgitaar) en Miguel Martinez (sax). Ze spelen minder bekende jazz standards met als uitgangspunt de muziek van Sonny Rollins, Lee Konitz, Joe Henderson en Branford Marsalis.
Een concert van drie door de wol geverfde muzikanten die hun krachten bundelen kan niet fout gaan. En je zag dat ze er plezier in hadden, helemaal goed!
Het Mischa van der Wekken Quartet was het best in hun eigen nummers, vooral het begin was een beetje te braaf, maar gaande weg het optreden kwamen ze meer op gang. Leuke after-dinner muziek met potentie.
Azure speelde een lekker ontspannen set, waarbij vooral het mooie gitaar-geluid en -spel zeer positief opviel. Verantwoordelijk daarvoor was Rogier Schneemann, die samen met de toetsenman Pierre-François Blanchard het hart van Azure zijn. De uitstekende ondersteuning was in handen van bassist Eric Heijnsdijk en drummer David Barker.
Double Espresso was een verfrissende afwisseling van alle bands met drummer en bassist. Twee alt- en twee baritonsaxen zorgen voor een heel ander geluid. Het repertoire dat ze in dit setje speelden was gebaseerd op, of stamde uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Soms met een hoog slapstickgehalte, maar dat was juist wel gezellig. Ook de plaspauze werkte aanstekelijk. Met Floortje Smehuijzen en Babette Jane op altsax en Loes Rusch en Annette de Greeuw op baritonsax.
Agog speelt niet heel veel live en dan vaak nog in het buitenland, dus als ze in de buurt zijn proberen we er altijd naar toe te gaan. Nu kwamen Frank Wingold (gitaar), Mark Haanstra (bas) en Joost vLijbaard (drums) naar ons toe varen.
Ze speelden slechts twee nummers, een oude en een nieuwe, maar het was weer uitstekend. Eind augustus staan ze nog in Leiden op het Rapenburg, gaan we zeker kijken.
Het programma was intussen flink uitgelopen en de optredens werden steeds korter. John Engels & Liz Horvath band spelen het Great American Songbook op een traditionele manier. Maar na drie nummers ging letterlijk botweg de stekker eruit, onder luid protest van publiek en John Engels, die bij het vertrek van de boot stug door bleef drummen.
Nog erger was het voor de Saskia Laroo band, die mochten nog maar één nummer spelen. En dat terwijl een deel van het publiek juist voor dat optreden was gekomen. Zeker als je het middagconcert van haar had gemist was het een echte domper, hoewel dat ene nummer wel heel erg goed was. Jammer, want hoewel het een schitterende dag was met evenzo mooie muziek, zette dit einde toch een kleine domper op de feestvreugde.
----------
Achteraf blijkt dat de muzikanten vantevoren wisten dat als het programma zou uitlopen er korter of zelfs niet meer gespeeld konden worden vanwege de vergunning, om half 11 moet het festival zijn afgelopen. De muzikanten hadden het dus aan zichzelf te danken omdat ze in het begin te lange sets speelden. Maar jammer voor het publiek blijft het wel.
----------
Na afloop dan nog maar even een concert van Elle Bandita op de Grote Markt meegepikt. In het kader van Het Paard meets Grote Markt speelden daar al de hele dag diverse bands. Voor een vol plein stond Elle Bandita keihard te swingen, dat is dan weer even omschakelen. Het mist misschien de subtiliteit van jazz, maar stelt daar een hoop pure energie tegenover die je bij sommige jazz juist weer node mist.
Links:
Jazz'in de Gracht
Saskia Laroo
Susanne Alt
Diederik Rijpstra
Bart Wirtz Quartet
Traeben
Mischa van der Wekken
Azure
Double Espresso
Agog
Liz Horvath
Elle Bandita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten