Net als vorig jaar begonnen we op De Plaats en zagen daar de Hellhounds met eigen versies van bekende nummers als Wang Dang Doodle, Summertime Blues en Got My Mojo Working. Goede binnenkomer voor het festival.
Sugar Ray & The Nervous Fellas speelden op het ongezellige Stadhuisplein vette blues, de muziek was in orde, maar de lokatie niet.
Dus naar de oude Dorpsstraat, veel gezelliger, waardoor de muziek ook gelijk beter lijkt te zijn. Dede Priest is een dijk van een zangeres en gaf een spetterend optreden op het Schoolplein. De Amerikaanse zangeres heeft een Nederlandse begeleidingsband, waarvan de gitarist in positieve zin opviel. Hij schijnt op 12 september ook op het Zoetermeer Jazz Festival te spelen.
De voormalige sparlokatie was jarenlang een desolate vlakte, maar is nu verandert in Hovestein, een pleintje met winkels en appartementen en ruimte voor een bescheiden podium. Hier speelde het Delftse La Blusa, een aanstekelijke band met een mix van blues en cajun. Heel swingend en er werd dan ook gedanst.
Nieuw was de lokatie Pilatusdam waar we een optreden zagen van Harmonica Shah en Little Boogie Boy. Pure Detroit-blues met Boy op gitaar, bassdrum en hi-hat en Shah op mondharmonica en zang. Eerlijke recht voor zijn raap muziek, maar of dat ook zo was voor de teksten???
Rond etenstijd valt er traditioneel een gat in de programmering, dus tijd om een hapje te eten bij de Griek. En dit jaar ook hier live muziek, Griekse blues zullen we maar zeggen.
OBERG is de reïncarnatie van de band rond Ted Oberg, voormalig lid en oprichter van Livin' Blues, bekend van het nummer Wang Dang Doodle, dat we eerder al hoorden spelen door de Hellhounds. Blikvanger is natuurlijk de charismatische zangeres Liane Hoogeveen, maar ook de rest van de band mag er zijn. Ja, muzikaal dan.
De Treble Shooters spelen aardige, recht-toe recht-aan blues. Niet opmerkelijk, maar wel lekker.
Bij de Belgische band The Excello's hadden we een o-ja belevenis. Al snel waren we het erover eens dat het de mondharmonicaspeler was die we herkenden en inderdaad stond deze vorig jaar ook op het festival als frontman van The Mighty Bluetones. Maar ook nu zaten er weer teveel foute noten bij. Of zouden dat Belgische noten zijn?
Dan nog maar even terug naar het Stadshart, waar Bas Paardekooper een staaltje spierballenblues ten gehore geeft, niet ons ding.
In Grand Cafe De Plaats speelt nog Big Dutch, een leuke coverband die nummers speelt uit de late jaren zestig. Fleetwood Mac toen ze (gelukkig) nog geen zangeressen hadden en Jimi Hendrix.
Daarna nog even naar Danny Bryant, maar dat was teveel een hardrock gitaarvirtuoos/uitslover. Dus besloten we de avond af te sluiten met de Polle Eduard Band in De Sniep. Zouden volgens het programma om 9 uur beginnen, maar toen wij daar even over 9 aankwamen bleek het eerder 10 uur te worden voordat ze zouden beginnen. Beetje domper op een verder geslaagd Blues Festival en verjaardagsfeestje.
Links:
Zoetermeer Blues
Sugar Ray & The Nervous Fellas
Dede Priest
La Blusa
Harmonica Shah en Little Boogie Boy
OBERG
Treble Shooters
The Excello's
Bas Paardekooper
Danny Bryant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten