Leiden loeit om Cultuur

Honderden mensen waren vandaag, met luid kabaal, naar het Leidse Van der Werffpark gekomen om te protesteren tegen de, door de regering aangekondigde, bezuinigingen en btw-verhoging op Cultuur. Veel sprekers natuurlijk, maar ook muziek, zoals een kort optreden van het Sirene Orkest, het was meer Leiden loeit dan Leiden schreeuwt om Cultuur, maar hoe dan ook de boodschap was duidelijk, deze maatregelen zijn schadelijk voor alles en iedereen.

Ook Dempsey was natuurlijk van de partij met het nummer Stuck von Himmel van Willem van Iependaal en het speciaal geschreven Cultuur is voor ons allen op de wijs van Het zal je kind maar wezen. Het was of de tijden van Grote Bluf herleefden en iedereen zong mee.

Beertje koud geworden door het buitenstaan dus snel naar De Twee Spieghels om even op te warmen met een wijntje en live muziek. Cultuur is niet alleen onmisbaar maar ook hartverwarmend. Er speelde een gelegenheids trio met Boris Oostendorp (bas), de Italiaanse Francesca Tandoi (piano en zang) en de Hongaarse Attila Gyarfas (drums). Er werdt veel nagepraat over de protestactie en misschien iets te weinig geluisterd naar de muziek, maar de sfeer zat er goed in.

Daarna even bij Einstein langs om wat te eten en dan weer door naar De Burcht waar Hot House de Thelonious 4 geprogrammeerd had. Jonge muzikanten die een eigen interpretatie van het repertoire van Thelonious Monk speelden.

Dat deden ze met Guillermo Celano als gitarist in plaats van een (voor de hand liggende) pianist. Kenden hem nog niet, maar hij speelde heel subtiel, heel sferisch, heel mooi dus.
En dat shirt daar achter hem hadden we eerder die dag al gezien in het Van der Werffpark (zie eerste foto van dit verslagje voor de achterkant).

Andreas Metzler zagen pas nog in De Twee Spieghels met Berend van den Berg, nu was hij de stuwende kracht van de band. Het optreden is een verrassingstocht, ook voor de muzikanten zelf, ze weten van te voren nooit hoe de nummers gaan lopen. En dat was één van de factoren die dit concert zo mooi maakten.

Jurjen Bakker kan soms flink van zich afslaan op de drums, maar is toch vooral een bedachtzame drummer die minder op de voorgrond treedt, terwijl hij toch alles in de gaten én het gareel houdt.

Iman Spaargaren kreeg alle vrijheid op zijn saxen en improviseerde naar hartelust. Wij zijn geen echte Monk kenners, maar het leek alsof de scherpe kantjes van zijn muziek verdwenen waren, wat het allemaal veel toegankelijker maakte.
Het was weer genieten van alle Cultuur vandaag, het zou zonde zijn als dat zou verdwijnen, dankzij een paar sukkels in Den Haag.

LINKS:
Filmpjes Leiden schreeuwt om Cultuur op YouTube
Dempsey
Thelonius 4
De Twee Spieghels
Hot House
Leids Jazz Trio