Het is een wat grijze dag vandaag op de 34ste editie van
Werfpop, maar het is vooralsnog droog. De zonnige reggae rock van
Vince Irie & Offshore verandert daar niets aan. Het blijft droog, er komt geen zon.
Ook de, niet minder aanstekelijke, reggae rock van de Nederlands-Chileense
Tentempíes, doet dat. Het langzaam binnensijpelende publiek laat het zich allemaal welgevallen. En richt zich in op dekentjes in de
Leidse Hout voor het hoofdpodium.
Voor het kleinere podium 2 is daar geen plaats meer voor, het veld staat vol bij
My Baby. Tiende keer in iets meer dan twee jaar tijds dat
MuziekGezien ze ziet, en het blijkt dat ze alsmaar beter worden. En ze hebben het enorm naar hun zin hier, héél veel speelplezier en ook het publiek is enthousiast. Inmiddels de beste live band van Nederland, zonder twijfel!
Zangeres/slaggitarist
Cato van Dijck (één van de
Ladies of the Lowlands), drummer
Joost van Dijck en gitarist
Daniel de Vries spelen nummers van hun twee cd's en als toegift nog een nieuw nummer. En ja, 45 minuten is véél te kort, tijdens hun komende najaarstour nog snel naar
Gebr. de Nobel halen svp.
Op het hoofdpodium speelt de
Black Marble Selection leuke, maar enigzins gedateerde Nederbeat uit de jaren zestig. Beetje Outsiders, beetje Kjoe, dat werk. De vrolijke noot zullen we maar zeggen, om in de stemming te komen.
Er is nog een derde podium, vlak naast het hoofdpodium waar tijdens de pauzes jong Leids talent een kans krijgt zich te laten zien. Valt dan samen met optredens op het kleine podium 2, dus niet alles gezien. Wel aanstormend talent
Jara, prima ietwat dromerige singer-songwriter met een fantastische stem!
Dan is
The Deaf aan de beurt op het hoofdpodium en hoewel ik nog steeds geen cd van ze zou kopen, is het muzikaal wel beter geworden sinds ik ze vorige keren zag. Alleen het irritante (deels onnodig Engelstalige) gewauwel van
Spike tussen de nummers door....
Mooi moment om wat te gaan eten.
En dan het Belgische
Raketkanon, veel over gehoord, nog nooit live gezien. Nou het is inderdaad één brok energie met een soort van trage psychedelische rock. Zo te horen kennen ze hun klassiekers: Swans, Sonic Youth, Butthole Surfers. Helemaal niet verkeerd!
Wel even omschakelen naar de volgende band dus, de Engelse
The Skints. Zomerse Ska en raggea op het hoofdpodium, maar de overgang na Raketkanon is wel érg groot. Prima groep, niets mis mee, maar past op dit moment niet helemaal in de programmering.
Want op podium 3, het
Band Talent Leiden podium, speelt vervolgens
Sandpaper Kiss een prima setje. Ze hebben maar 20 minuten hier, maar halen wel alles uit de kast! En vast nog nooit voor zoveel publiek opgetreden, dat is ook wat waard!
Waar
Muziekgezien ook naar uitkeek was
John Coffey. Stonden twee jaar geleden ook al op Werfpop op podium 2, nu dus het hoofdpodium. Maar het klinkt van geen meter. Véél te hard en overstuurd.
Nico Dijkshoorn twitterde: "Wat een ongehoord kutgeluid bij hoofdpodium op Werfpop. Hele dag al." Niet mijn woorden, maar hij heeft gelijk, érg jammer voor
John Coffey.
En ook voor
Typhoon, helaas bijna onverstaanbaar. Al een tijdje is het festivalterrein helemaal vol, want toch blijkt Typhoon weer dé publiekstrekker te zijn vandaag. Ondanks dat hij vorig jaar nog (ook gratis) op
Noorderliefde speelde in Leiden Noord, hier vlakbij. Maar Zandloper zet terecht het publiek alsnog op zijn kop!
En dan is er even geen live muziek meer, alleen een beetje dj's, beetje regen erbij, tijd om naar huis te gaan, jammer ook voor
Danko Jones. Maar muziekrecensent
Ingmar Griffioen bleef langer en
Leidse Glibber volgde vooral ook de sfeer van het festival. 3voor12 was er ook: bij
podium 1,
podium 2 (met slechtste presentator ooit) en
podium 3. Tot volgend jaar, bij editie 35!
LINKS:
Vince Irie & Offshore
Tentempies
My Baby
Black Marble Selection
Jara
The Deaf
Raketkanon
The Skints
Sandpaper Kiss
Band Talent Leiden
John Coffey
Typhoon
Werfpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten