Het eerste wat opvalt is dat er 'slechts' zeven muzikanten op het podium staan, en vervolgens dat de drummer en bassiste niet bij de band horen, maar (waarschijnlijk Europese) muzikanten die ingehuurd zijn voor de tour. Niet ongebruikelijk voor dit soort middelgrote bands en hoewel de twee prima spelen, mist het toch het niveau van de 'echte' band.
Er worden voornamelijk eigen nummers gespeeld en het merendeel van het publiek is enthousiast en staat zelfs wat te dansen. Maar je mist de vrijheid in het spel van de oorspronkelijke band, het is strak en goed, maar het plezier spat er niet van af.
Ze spelen ook wat covers, waaronder Breakfast in America van Superramp (beter dan het origineel) en Don't Do It en The Weight van The Band (altijd goed).
Het is een leuk en onderhoudend concert, precies 90 minuten plus een toegift, maar hier wordt meer gewerkt dan pret gemaakt, hoe goed ze ook hun best doen. Een prettige avond, maar er had meer in gezeten.
LINKS:
Dustbowl Revival
Q-Bus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten