Vorig jaar was het het hoogtepunt van het festivalseizoen dus dit jaar moesten we er weer naar toe, Imagine in the Park. Het festival voor music en spoken word in het Haagse Westbroekpark. Met onder andere cabaretier Marcel Verreck en zanger/gitarist Paul Pleijsier die gelijk al de combinatie opzochten.
Imagine in the Park beoogt het groenste festival te zijn, dus alle muziek is er onversterkt en de bar loopt op zonne-energie. Veel Haagse acts op dit Lowlands achtâh de Duine zoals, net als vorig jaar, So What.
Kernkoppen heeft een druk jaar achter de rug met onder andere een bezoek aan Zuid Afrika. En dat is dan gelijk weer terug te horen bij dit optreden dat de hiphop ver voorbij is. Prachtige cross-over cult-rap zoals ze het zelf noemen. Ze blijven verrassen!
Ragmob was er vorig jaar ook al bij, niet verwonderlijk omdat één van de initiatiefnemers van Imagine in the Park, Arie Spaans, daar op de contrabas speelt. Samen met So What en Kernkoppen trokken ze het meeste publiek, doorslaand succes dus. Leuk om Smoke, smoke, smoke van Commander Cody weer eens te horen.
Nieuw op dit festival waren de Excitors. Best goed, maar de overstap van elektrisch naar akoestisch viel echt niet mee.
Djem had daar dan weer helemaal geen moeite mee, ze zong, speelde gitaar en drumde er op los. Samen met een gitarist zorgde ze voor een mooi optreden zonder te steunen op haar Treble verleden.
Splendid was er vorig jaar ook al bij, en weer in afgeslankte vorm. Rocksteady Sunshine van Patrick met alleen gitaar als begeleiding. Introvert maar altijd weer mooi.
So What improviseerde er lekker op los, in een eerdere set leende de drummer al even een gitaar van een andere muzikant, in deze set leende hij er een van iemand uit het publiek. Twee keer bijna dezelfde gitaar, dat bedenk je niet.
Ze was aangekondigd als Valerie maar ze had haar band meegenomen. The Socks is een stevige meidenrockband die dat hier prima akoestisch deden.
Matou speelt lekkere gypsy jazz, heerlijk swingend met uitstapjes naar de muziek van Duke Ellington. Het festival was overigens gratis, maar om de kosten te dekken werd er rondgegaan met hoge hoeden, die soms even tot rust kwamen in het gras.
Mac Alistair is onstaan uit de wil om clubjazz te combineren met een live band. Akoestisch komt het clubjazz gedeelte niet helemaal uit de verf, maar het was prima jazz met een heel goede zangeres.
Atombox is een best heftige band die hier zomaar datzelfde materiaal opeens akoestisch moest weergeven. Maar dat deden ze niet onverdienstelijk, niets mis mee.
Moonpilot was er vorig jaar ook al bij, hoewel in een iets andere samenstelling. Maar de muziek is nog steeds uitstekend.
Niet alle nummers van So What lenen zich voor een akoestische uitvoering, dus werden de succesvolste nog maar eens herhaald.
Woot kon er op het laatste moment niet bij zijn, maar er was nog snel voor een vervangen gezord, een solo zangeres met gitaar of als duo met een gitarist. Boozy en een gast nemen de percussie voor hun rekening.
En dan was er natuurlijk nog het spoken word gedeelte van het programma. Niet helemaal ons ding, maar wel een essentieel onderdeel van het festival. Karel Kanits las voor uit eigen werk en is tevens een van de initiatiefnemers van Imagine in the Park.
Kernkop Guus is bezig met een solo programma waaruit hij alvast stukken liet horen.
Frank van Westbroek schijnt aanstormend talent te zijn, binnenkort bij Puur Gelul.
Miss Cherry en Daf.
Alex Franken speelde er gitaar bij.
Bij de Gebroeders De Gier was er veel publieksparticipatie.
Ondertussen had Moonpilot de xylofoon ingruild voor een mandoline.
Dichter Harry Zevenbergen moest vanwege de afwezigheid van de presentator van podium 5 zichzelf aan- en afkondigen.
Zo kondigde hij ook Leo Unger aan die optrad in plaats van Splendid in het vierde en laatste deel van het festival.
Altijd sterk aanwezig is de ongeëvenaarde Boozy.
Toch nog even kijken bij de laatste set van So What, want muzikaal gezien was dat toch weer een van de hoogtpunten.
Samen met KernKoppen met een heel afwisselend programma, waaronder een ook solo optreden van Guus voor/over zijn (aanwezige) moeder en een schitterend lied van de gitarist.
En dan eindigt het altijd met het samen spelen en zingen van Imagine. Kippenvel.
Omdat dit de tweede keer was dat het festival werd gehouden, was de verrassing er misschien een beetje vanaf, maar de muziek was er niet minder om. En de sfeer is geweldig. Het doet denken aan de oorspronkelijke parade, voordat daar de commercie had toegeslagen, verzuchtte een bezoeker. Laten we hopen dat bij Imagine in the Park de commercie nooit toeslaat!
LINKS:
Marcel Verreck
Paul Pleijsier
So What
Kernkoppen
Ragmob
Excitors
Djem
Splendid
The Socks
Atombox
Moonpilot
Karel Kanits
Miss Cherry en Daf
Alex Franken
Gebroeders De Gier
Harry Zevenbergen
Leo Unger
Boozy
Imagine in the Park
Geen opmerkingen:
Een reactie posten