zondag 28 februari 2010

Bevlogen optreden zonder echte verrassingen


Het is een beproefde formule, het Rein de Graaff trio op (Europese) toer met een Amerikaanse gastmuzikant. Het repertoire bestaat uit meer en minder bekende nummers uit de voornamelijk Amerikaanse bebop met solo's voor iedereen, maar vooral voor de gastmuzikant. Het trio zorgt verder voor de uitstekende en degelijke basis.

Ook op deze middag ging het zo, ware het niet dat er nu zelfs twee gasten waren. Allereerst Grant Stewart, een geweldenaar op de tenorsax. De tuinzaal van de Burcht was zo goed als vol en het publiek genoot van twee degelijke sets van elk een uur.

Tweede gast was Jesse van Ruller op gitaar, geen onbekende want die zien we wel vaker. Ook hij was goed op dreef met mooie improvisaties. Het was de derde keer dat we het Rein de Graaff trio zagen, vorige keer met Sonny Fortune en daarvoor met Frank Morgan, dus we wisten wat ons te wachten stond en daar voldeed het ook aan. Prima muzikanten, lekker op dreef en met veel plezier spelend zonder dat er nu echte verrassende of vernieuwende dingen gebeurde. Maar dat is ook niet de opzet van deze optredens.

LINKS:
Jesse van Ruller
Grant Stewart
De Burcht

zaterdag 20 februari 2010

Alderliefste bij opening Hufgebouw


Interessante livemuziek is dun gezaaid tijdens de Olympische Spelen maar gelukkig worden er nog gebouwen ge- of heropend, dan is er in elk geval nog een beetje live muziek te genieten. Deze zaterdagmiddag was het de heropening van het Hufgebouw in Rotterdam dat muzikaal omlijst werd door de groep Alderliefste. Het optreden vond plaats op de dam in de Rotte die Rotterdam haar naam geaf, pal naast het Hufgebouw.

Het Hufgebouw is in 1953 gebouwd naar een ontwerp van Van den Broek en Bakema, belngrijke wederopbouw architecten in Rotterdam. Het gebouw stond er al jarenlang verwaarloosd bij, maar is nu door architect Wessel de Jonge in oude glorie hersteld. Het gebouw is sinds vandaag een Rijksmonument.

Links:
Alderliefste
Wessel de Jonge architecten

vrijdag 12 februari 2010

Smartlappen in de Jordaan


De opening van een nieuwbouwproject is vaak tijd voor een feestje. Zo ook vandaag in de Amsterdamse Willemsstraat. Daar werd het Joost Swartehuis officiëel geopend met hapjes en drankjes, toespraken en een openingshandeling en natuurlijk met muziek. En wat is er nu toepasselijker in de Jordaan dan een stel smartlappen.

En hier was het dan allemaal om te doen, het Joost Swartehuis, ontworpen door striptekenaar Joost Swarte, die na de Toneelschuur en de Johan Enschedéhof in Haarlem ditmaal in Amsterdam aan de gang ging. Mooi complex, leuke muziek, maar wel erg koud zo buiten. Vooral omdat Joost Swarte een uur te laat was.

LINK:
Joost Swartehuis

maandag 8 februari 2010

Todd Rundgren's tiidloze muziek


Voorprogramma's zijn slechts zelden interessant, maar op deze maandagavond in een afgeladen Paradiso was er een uitzondering. Want het voorprogramma van Todd Rundgren was ... Todd Rundgren! Met zijn nieuwste project tr's Johnson, met nummers van Robert Johson in een vette bleusuitvoering. De twee Europese concerten in Londen en Amsterdam waren de premiere van deze band, komende maanden gaat hij hiermee op toernee door Amerika. Een geweldig optreden, 4 men in black met power blues!

Todd Rungren is al meer dan 40 jaar actief in de muziek met als hoogtepunt de jaren 70, eerst als solo artiest, waarbij hij bijna alle instrumenten zelf speelde, en vervolgens met zijn groep Utopia. Daarna ging hij zich wat meer toeleggen op het produceren, waaronder lp's van onder meer The New York Dolls en Patty Smith.

In 1973 bracht hij het dubbelalbum A Wizard, a True Star uit, achteraf gezien een voorloper van de Power Pop, maar toenertijd onplaatsbaar. Deze avond in Paradiso was het eerste integrale concert van AWATS in Nederland, na alleen enkele optredens in Amerika en Londen.

De recensie in De Volkskrant op maandag gaf de doorslag, negatief over het voorprogramma en gematigd positief over het vervolg, dat moest dus wel een weergaloos concert zijn. Gelukkig waren er nog kaartjes.

En het wás een geweldig optreden, de uitvoering van AWATS was zowel muzikaal als ook visueel ongelooflijk. Tijdens ieder instrumentaal intermezzo wisselde Todd van kostuum, om een passende outfit bij het volgende nummer te hebben.

En Todd is toch altijd al een aparte verschijning. Maar muzikaal heeft het nog niets ingeleverd ten opzichte van 1973, het blijft tijdloze muziek.

Tijdens de toegift, Just one Victory, kan iedereen zich nog eens uitleven, waar zowel de muzikanten als Todd's vrouw, die verantwoordelijk was voor de kostuums, aan meedoen. Een groots concert van een groot muzikant.

LINKS:
Todd Rundgren
Registratie van dit concert
De Volkskrant
You Tube

zondag 7 februari 2010

Boeiende improvisaties met Welvaars en Molenaar


Sommige muzikanten spelen al jaren de sterren van de hemel, met collegamusici en in diverse bands, zonder zelf veel op de voorgrond te treden. En dat is jammer en onterecht, dat bewezen Tim Welvaars en Coen Molenaar deze middag in De Sniep.
Tim Welvaars is van oorsprong saxofonist, maar na een ontmoeting met Toots Thielemans in 1988 is hij mondharmonica gaan spelen, en hoe!

Coen Molenaar speelt keyboard en/of Hammond in de bands van o.a. Chris Hinze en Jan Akkerman, een druk bestaan dus. Maar af en toe treden ze op als duo en dat zouden ze vaker moeten (kunnen) doen. Coen op keyboard en piano (de Hammond liet het even afweten) en Tim op mondharmonica, saxofoon en toetsen.

Het was een middag vol vrijheid, avontuur en improvisatie met meer of minder bekende composities en een paar eigen nummers van Tim Welvaars. De zaal genoot, maar ook de muzikanten, na de twee geplande sets hadden ze er nog geen genoeg van en gooiden er nog een derde set tegenaan. Als dat geen speelplezier is!

LINKS:
Tim Welvaars
Coen Molenaar
Fascinating Jazz