zondag 21 december 2008

Michael Moore vraagt om meer

Het was wel even omschakelen na Benjamin Herman en Mona Lisa Overdrive, maar het Michael Moore Quintet is zeker de moeite waard, ook al is het wat traditioneler van opzet. De tuinzaal van de Burcht in Leiden was zo goed als uitverkocht voor dit door Hot House georganisserde concert.

Michael Moore is een Amerikaan die al zo'n 25 jaar in Nederland woont en muziek maakt. Voor zover wij weten begon het ooit met Available Jelly, maar vandaag was er het Michael Moore Quintet.

Michael Moore speelt altsaxofoon en klarinetten en voor dit quintet was Eric Vloeimans aangetrokken als trompetist. Een gewaagde combinatie, vooral trompet en klarinet, maar Eric Vloeimans wist moeiteloos alles in balans te houden, zacht waar het moest, hard waar het kon.

Drummer Owen Hart jr was de revelatie van de avond die we graag nog eens in een ander verband zouden willen terugzien.

Ook Clemens van der Feen speelde uitstekend op de contrabas, ook zijn solo's mochten er zijn.

Als pianist stond Marc van Roon aangekondigd, maar het bleek uiteindelijk Harmen Fraanje te zijn, ons vooral bekend van onder andere Eric Vloeimans Fugimundi, maar ook deel uitmakend van het Michael Moore Quartet. Vandaar waarschijnlijk dat hij een beetje in de achterhoede speelde, want we weten dat hij meer kan.
Het was een mooi concert, interessante nummers, technisch perfect, dus wat wil je nog meer. Het was een uitstekend optreden, alleen de magie zoals bijvoorbeeld woensdag bij Benjamin Herman of eerder dir jaar bij Gatecrash of The Ploctoenes ontbrak een beetje.
Michael Moore is een veelzijdig muzikant, die regelmatig optreed met meer of minder bekende, vaak Amerikaanse, gasten. Zeker iemand die wij in de gaten gaan houden.

LINKS:
Michael Moore
Eric Vloeimans
Owen Hart jr
Clemens van der Feen
Harmen Fraanje
Hot House

donderdag 18 december 2008

Benjamin Herman Quartet nóg beter


Nog geen twee weken geleden openden ze hun cd presentatie van Hypochristmastreefuzz in het Bimhuis (zie verslag op 4 december 2008) en begonnen een korte toer door Nederland. Bijna op het eind daarvan, nog drie concerten te gaan, speelden ze hun negende optreden in Museum Beelden aan Zee. Het concert in het Bimhuis was fantastisch, maar Beelden aan Zee heeft een aparte sfeer dus toch eens kijken hoe het daar klinkt.

En dat was geen slecht idee, want in die twee weken zijn ze enorm gegroeid. In het Bimhuis was het een geweldig optreden, maar achteraf gezien was de band nog wat onzeker. Niet dat dat toen opviel, maar in vergelijking was dit optreden nóg beter.

Ander verschil was dat we toen de cd nog niet kenden en alles dus compleet nieuw was, nu, met de cd al bijna grijsgedraaid, lag dat anders. Nu zou je naast de reguliere cd ook graag een live opname van één van deze concerten willen hebben. Want dat is toch wel andere koek.

Prangende vragen waar we alleen mee kwamen te zitten was: wat is er met de kerstbomen gebeurd, die in het Bimhuis nog alom tegenwoordig waren, en wat is er gebeurd met het klappertjespistool?
Maar het was een fantastische afsluiting van het eerste seizoen van Prospero@Beelden aan Zee met ruim 150 bezoekers (kunnen ze dit nog ooit overtreffen). Benieuwd wat er volgend jaar gaat komen.

LINKS:
Benjamin Herman
Ernst Glerum
Anton Goudsmit
Prospero
Museum Beelden aan Zee

zaterdag 13 december 2008

Mona Lisa Overdrive => Supersize


Ons eerste bezoek aan Club Bazart in Den Haag was een succes (Rik Mol Group op 10 oktober), dus op deze koude vrijdagavond hadden we er wel weer zin in. Mona Lisa Overdrive stond op het programma, een groep rond Jesse van Ruller, Stefan Lievestro, Arno Krijgsman en Hans van Oosterhout. Groovende, hypnotiserende swing stond op het programma, en het resultaat was uitstekend, maar wij hadden er toch iets meer van verwacht.

Jesse van Ruller is natuurlijk een van Nederlands beste jazzgitaristen en dat liet hij horen ook. En hij kan zowel soleren als ondersteunen, iets wat weinig gitaristen kunnen.
Stefan Lievestro speelde geweldig op de bas en was ook de enige die (tussen de nummers) contact maakte met het publiek. En dat was een minpuntje, de groep was iets te afstandelijk, te introvert.
Arno Krijger zagen we al eerder met de Cosmic Scene van Michael Varekamp in een wat prominenter rol op zijn orgel, maar hij vormde een mooie wisselwerking tussen gitaar en orgel.

Muzikale alleskunner en drummer bij Mona Lisa Overdrive was Hans van Oosterhout.Voor ons de revelatie van dit optreden. Enorme drive en zonder hem was Mona Lisa Overdrive maar saai geweest. Nou ja, dat is ook weer overdreven, maar visueel was Hans een verademing.
Mona Lisa Overdrive (om auteursrechterlijke redenen binnenkort Mona Lisa Supersize) is een prima band met spel van een constant, hoog niveau en zeer de meoite waard. Het enige wat ons inziens beter zou kunnen is de variatie in het optreden. Vooral in de eerste set waren de nummers niet sprankelend genoeg, waren er te weinig uitschieters. Bij de tweede set was wat meer variatie met een paar mooie ballads en het uitstekende nummer Mona Lisa Overdrive. Volgend jaar komt er een nieuwe cd, we zijn benieuwd hoe die gaat worden. We houden ze in de gaten.

LINKS:
Mona Lisa Overdrive op MySpace
Stefan Lievestro
Jesse van Ruller
Arno Krijger
Hans van Oosterhout
Prospero
Bazart

maandag 8 december 2008

Amsterdam Jazz Quintet speelt Zoetermeer plat


Iedere eerste zondag van de maand is het Fascinating Jazz in De Sniep in Zoetermeer. Vandaag met het Amsterdam Jazz Quintet, bestaande uit Erik Kooger, Harry Emmery, Bas van Lier Michael Varekamp en Steef Cuijpers. De sfeer is er altijd goed, de belichting laat te wensen over. Vandaar de minder scherpe foto's.

De band begon als trio met Bas van Lier op toetsen en een eigen nummer. Een stevige opening van een swingend optreden.

Erik Kooger speelde drums. Hij is misschien niet zo bekend, maar wel een veelgevraagd sessiemuzikant en voor ons onverwacht goed.

Onmisbaar als altijd was Harry Emmery op bas. Geweldig als ondersteuning, fantastisch in zijn solo's. We zijn de tel kwijtgeraakt, maar een concert met Harry Emmery is altijd de moeite waard.

Vervolgens kwam Michael Varekamp erbij en toen barste het pas echt los. Swingen en grooven, met veel New Orleans invloeden. Prachtige versie van Take the A-Train.

En omdat een quintet altijd uit 5 personen bestaat was er ook nog Steef Cuijpers als zanger. Via punk, bruiloften- en partijenmuziek en de Comedy Train is hij nu sinds een tijdje jazz-zanger. Gelukkig geen Hans Teeuwen kloon, maar een meer originele aanpak. Met als hoogtepunt Working in a Coal Mine. Hoog New Orleans gehalte in elk geval, swingend als Allen Toussaint, Ernie K Doe en Dr. John bij elkaar!

Grote afwezige was organisator en presentator Gerhard ten Hoopen. Maar hij moest naar de uitslag van de Kunst en Cultuurprijs Zoetermeer, waarvoor hij genomineerd was.
Aan het eind van het concert bleek dat Gerhard de prijs gewonnen had en liet hij zich nog even zien in De Sniep. Vermoeid maar tevreden.

LINKS:
Bas van Lier
Erik Kooger
Harry Emmery
Michael Varekamp
Fascinating Jazz
Restaurant De Sniep

vrijdag 5 december 2008

Benjamin Herman Quartet lanceert Hypochristmastreefuzz


In een uitverkocht Bimhuis presenteerde het Benjamin Herman Quartet de nieuwe cd Hypochristmasfuzz. Benjamin's tweede met nummers van Misha Mengelberg. Op de cd wordt er in wisselende bezettingen gespeeld, maar nu speelden ze twee sets met z'n vieren.

Drummer Joost Patocka zorgde voor de rode draad bij het concert, waar de rest van de band alle kanten op soleerde, hield hij de boel uitstekend samen. Het concert begon iets te laat vanwege een optreden bij De Wereld Draait Door, maar een jazzconcert dat op tijd begint is natuurlijk een contradictie.

De geweldig swingende bassist Ernst Glerum vormde de andere helft van de ritme sectie, maar had af en toe ook een vrijere rol. Buiten adem begonnen ze tegen negen uur met het in dit geval zeer toepasselijke A Bit Nervous.

De altijd in beweging zijnde Anton Goudsmit speelde fantastisch gitaar, bijna jammer dat hij op de cd maar op twee nummers meedoet. Je krijgt nooit genoeg van zijn bijdragen.

Ster van de avond was natuurlijk Benjamin Herman op altsax. Minstens zo beweeglijk als Anton en als hij even niet sax speelt direct in de weer met percussie en zelfs een klappertjespistool(!). Zag hem voor het eerst met de New Cool Collective Big Band op Lowlands in circa 2002, maar sinds hun cd Out of Office zijn we echte fans geworden. Of hij nu optreed voor bijna 400 man in het Bimhuis of in een kroeg in Den Haag als gast bij een jazztrio met nog geen 50 man publiek, het is altijd geweldig.

Op het eind speelde ook Willem Friede nog een nummer mee op toetsen. Dat is dan weer het leuke van het Bimhuis, iemand kan zo uit de zaal komen lopen en meedoen. Het was natuurlijk wel gepland.

Het was een gedenkwaardig optreden, twee sets en een toegift lang, dat een combinatie was van Misha Mengelberg's improvisatie jazz en snoeiende bebop/hardbop. Fantastisch!.
Dit was het eerste concert uit een tourtje dat tot 21 december duurt. Komen ze bij jou in de buurt: GA KIJKEN! Wij gaan in elk geval nog eens naar ze kijken op 17 december naar Museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Andere setting, andere akoestiek, maar het kan niet mis gaan met deze muzikanten.

LINK:
Benjamin Herman