zaterdag 24 november 2018

Old soldiers never die

Vandaag is het een beetje de dag van oude(re) bands. We beginnen bij Plato waar de Utrechtse groep The Yearlings een instore geven vanwege hun nieuwe plaat, na twaalf jaar afwezigheid. Prima Americana van Hollandse bodem en het album Skywriting is daar een mooi voorbeeld van. Een half uur genieten van dit vijftal (de drummer staat verdekt opgesteld achter gitarist en bassist).
Van The Yearlings had ik nog nooit gehoord, maar vanavond bij Gebr. de Nobel staat er een oude bekende, waar ik overigens ook al jaren niets meer gehoord had. Steve Harley & Cockney Rebel zag bij toeval in 1974 op de vijfde editie van Pinkpop. Bij toeval, want ik was daar voor Rory Gallagher en Captain Beefheart (optredens waar ik me eigenlijk niets meer van herinner), maar werd toen blij verrast door Status Quo (géwéldig in de stromende regen) en Cockney Rebel. Die laatste had net een grote hit in Nederland gehad met hun eerste single Sebastien.
(Pinkpop duurde in die slechts één dag, op één podium en er speelden in totaal zes bands, de anderen waren Steeleye Span en Fungus, dit terzijde).
En vandaag, ruim 44 jaar later, staat Steve Harley dan opeens hier in Leiden in een volle grote zaal. Veel echte fans, dat merk je wel aan het meezingen, en hij speelt ál zijn hits. Van Here Comes The Sun (van George Harrison) via Judy Teen om te eindigen met Sebastien en Make Me Smile. Geweldige uitsmijters!
Steve doet het concert zittend (broken hip, legt hij uit) en wordt gaandeweg steeds spraakzamer, over hoe de eerste single geen succes was in zijn vaderland, maar hij wel meteen werd overgevlogen naar Hilversum voor een opname bij TopPop. Soms wordt het wel erg familiair als hij over zijn kleinkinderen begint, het rebelse van vroeger is er wel een beetje vanaf. Maar de muziek, vooral die uit de jaren zeventig, staat nog als een huis!

LINKS:
The Yearlings
Plato
Steve Harley
Gebr. de Nobel

dinsdag 20 november 2018

Ghost-Note imponeert uiteindelijk

What's Up is een sideproject van Funked Up en stelt zich ten doel het nieuwste op funk, jazz en fusion te laten horen. Vanavond is de aftrap met de band Ghost-Note, een sideproject van de ritmesectie van Snarky Puppy. De eerste set bestaat vooral uit stevige Afro funk. Mooi en met veel speelplezier maar niet heel erg verrassend.
De tweede set gaat veel meer de diepte in met veel meer variatie, experimenten, improvisatie en meer ruimte voor de individuele muzikanten. Duurde de eerste set 45 minuten, de tweede set is bijna twee keer zo lang, de band is nu echt op dreef en geniet van de volle en enthousiaste zaal bij Scheltema. En dan is er nog een hilarisch einde met James Brown samples, deze avond kan niet meer stuk!
Volgende What's Up is op 7 december met weer iets geheel anders: Son Swagga, Niels Broos X Jamie Peet en Tenzers.

LINKS:
Ghost-Note
What's Up
Scheltema

zaterdag 17 november 2018

Mooie gitaren

Instore optredens zijn vaak een verrassing, ook vandaag met Charlotte Haessen en haar Café des Chansons. Want bij Plato zingt ze haar Franse chansons niet met het Tobalita Strijkkwartet maar met een gitarist. Dat is toch anders, maar nog steeds mooi. Interressant dat bezoekers vaak wel nummers herkennen, maar ze toeschrijven aan bijvoorbeeld Herman van Veen terwijl La chanson des vieux amants écht van Jacques Brel is.
In De Twee Spieghels is het vervolgens ook gezellig druk bij het optreden van de Enrico Le Noci group. Het kwartet speelt een mix van eigen nummers en standards van onder andere Thelonius Monk. Mooi en afwisselend optreden met hoofdrollen voor gitarist Enrico en de pianist.

LINKS:
Charlotte Haesen
Plato
Enrico Le Noci
De Twee Spieghels

zondag 11 november 2018

Old School Band helemaal bij de tijd

De Old School Band zagen we al een paar keer eerder in De Twee Spieghels, nu luisteren ze Jazz on Sunday op in Grand Café De Burcht. Anders dan de bandnaam doet vermoeden spelen Marnix Busstra (gitaar en composities), Mark Stoop (drums), Norbert Sollewijn Gelpke (bas) en Eric van de Bovenkamp (toetsen) hele eigentijdse fusionjazz. En net als bij eerdere concerten wordt de band ook weer driftig vergeleken met Focus en de gitarist met Jan Akkerman. Geen klonen, wel raakvlakken. En daar is niets mis mee! Maar ook jonge bands als Bruut! en Kruidkoek horen we hier terug. Zijn ze dus helemaal bij de tijd.
Een uitstapje in de pauze naar De Twee Spieghels wordt verhinderd door een enorme wolkbreuk boven Leiden, zelfs die 100 meter is dan te ver....

LINKS:
Marnix Busstra
Norbert Sollewijn Gelpke
Eric van de Bovenkamp
Jazz on Sunday
Grandcafé De Burcht