39. Deutsches Jazzfestival Frankfurt dag 2

De vrijdagavond was de reden waarom we naar Frankfurt waren gegaan: The Wyatt Variations, een avond samengesteld door Robert Wyatt, met zijn muziek in uitvoeringen door drie verschillende groepen. Robert Wyatt die, zoals hij zelf zegt, geen jazzmusicus is, maakt muziek iet soms jazz, soms pop, soms singer-songwriter muziek is. In 1974 trad hij voor het laatst op met zijn eigen muziek en deed daarna alleen nog enkele gast- en televisieoptredens. Hij leeft teruggetrokken en is zelden in het openbaar te zien. Tot verrassing van organisatie en zaal was hij vanavond speciaal overgekomen om deze avond mee te maken. Leverde hem een terechte staande ovatie op.
(Friday evening was the reason why we were in Frankfurt: The Wyatt Variations, an evening curated by Robert Wyatt, with his music played by three different groups. Robert Wyatt says he isn't a jazz musician, but his music is sometimes jazz, sometimes pop and sometimes pure singer-songwriter. He hasn't performed his songs live since 1974, after that he did some guestappearances and a couple of television shows. He is seldom seen in public and to the surprise of organisation and public, he came over to attend this evening in person. He got a deserved standing ovation for that.)

De eerste groep van de avond, Market Rasen, maakte meteen duidelijk dat Robert Wyatt als geen ander op een jazzfestival thuishoort. Ze speelden geen covers, maar eigen interpretaties van Robert Wyatt nummers of eigen nummers met veel Robert Wyatt invloeden.
(The first group, Market Rasen, directly made clear why Robert Wyatt belongs at a jazzfestival. No covers, but their own interpretation of Robert Wyatt songs, or their own songs with lots of Robert Wyatt influences.)

Max Nagl (altsax en klarinet) is de drijvende kracht achter de Oostenrijkse groep Market Rasen, een project waarmee hij in 2006 een cd opnam 'dedicated to the music of Robert Wyatt'.
(Max Nagl (altsaxophone and clarinet) is the driving force behind Market Rasen, a project from 2006 that resulted in a cd 'dedicated to the music of Robert Wyatt'.)

Drummer Herbert Pirker zorgde voor een goede basis en dat was wel nodig, want de groep leek, vooral in het begin, een beetje nerveus nu ze hier voor hun grote idool zijn nummers stonden te spelen.
(Drummer Herbert Pirker laid down a good base and that seemed not unnecessary, because they looked a bit nervous, specially at the beginning, playing in front of their hero.)

Clemens Wenger deed keyboards en elektronica en zorgde voor de band tussen Nagl en Pirker, hij maakte er een geheel van.
Niet alle nummers werden af- of aangekomdigd, maar we herkenden wel Born Again Cretin, CP Jeebies, The British Road en Alliance, maar meenden ook stukken te herkennen uit Shipbuilding, Sea Song en Little Red Riding Hood Hit the Road.
Een geweldig begin van de avond!
(Clemens Wenger (keyboards and electronics) made a unity of it all, he did a great job. We recognized Born Again Cretin, CP Jeebies, The British Road and Alliance, but also heard parts of Shipbuilding, Sea Song en Little Red Riding Hood Hit the Road.
A great start of the evening!)

Was Market Rasen puur instrumentaal, Dondestan! ging een stap verder en zette zangers en een zangeres in. De zesmansformatie is ontstaan uit een imaginaire Unofficial Robert Wyatt Fan Club.
(Market Garden was instrumental, Dondestan! had a couple of vocalists. The sixmanband was concieved in 2003 as part of the imaginairy Unofficial Robert Wyatt Fan Club.)

Pianist en zanger John Greaves is een oude bekende van Robert Wyatt, hij speelde bijvoorbeeld bas op een nummer op Ruth is Stranger Than Richard (1975) en Robert Wyatt zong dan weer op platen van Henry Cow.
(Pianist and singer John Greaves is an old friend of Robert Wyatt, he played the bass on one song of Ruth is Stranger Than Richard (1975) and Robert Wyatt sang on records of Henry Cow.)

Het moeilijkste bij het spelen van nummers van Robert Wyatt is de zang. Dondestan! had dan ook drie zangers nodig. Naast John Greaves zong ook drummer Jacques Mahieux een aantal nummers.
(The most difficult part of playing Robert Wyatt's songs are the vocals. Dondestan! needed three singers for it. Not only John Greaves, also drummer Jacques Mahieux sang on a couple of songs.)

Ook organiste/mondharmonicaspeelster Karen Mantler zong een aantal nummers, niet voor het eerst, in 2001 zong ze ook een aantal nummers met Soupsongs op het Meltdown Festival in Londen.
(Third singer was Karen Mantler, the organ and harmonica player of the band. She has sung Robert Wyatt songs before with Soupsongs in 2001 at the Meltdown Festival in London.)

Dondestan! is een internationaal gezelschap met Engelse, Amerikaanse en Franse inbreng. De Franse klarinetspeler Sylvain Kassap imponeerde met zijn mooie spel.
(Dondestan! is an international group with English, American and French members. French clarinetplayer Sylvain Kassap made a huge impression.)

De eveneens Franse bassiste Hélène Labarrière hield zich op de achtergrond, maar was onmisbaar voor het optreden. Een optreden dat niet alleen bestond uit nummers uit Robert Wyatt's soloperiode, maar dat ook werk uit de Soft Machine en Matching Mole periodes omvatte.
Bassplayer Hélène Labarrière, also French, stayed in the background, but was a driving force behind the band. The concert did not only consist of songs from Robert Wyatt's soloperiod, there were also Soft Machine and Matching Mole songs played.


Het zesde lid van Dondestan! is gitarist Jef Morin. Ze speelden nummers als Pataphysical Introduction (Soft Machine), Oh Caroline (Matching Mole), God Song, Sea Song, Alliance, The Age of Self en natuurlijk Karen Mantler's The Official Robert Wyatt Fan Club Song.
(Sixth member of Dondestan! is guitarplayer Jef Morin. They played songs like Pataphysical Introduction (Soft Machine), Oh Caroline (Matching Mole), God Song, Sea Song, Alliance, The Age of Self and of course Karen Mantler's The Official Robert Wyatt Fan Club Song.)

Speciale gast bij het optreden was Michael Mantler, trompettist en vader van Karen. Ook al een oude bekende, Robert Wyatt leverde een aantal bijdragen aan platen van Michael Mantler.
Het was een heel bijzonder optreden, heel anders dan Market Rasen, maar wel helemaal Robert Wyatt!
(Special guest was Michael Mantler, trumpetplayer and father of Karen. Also an old acquaintance, Robert worked on several records of Michael Mantler.
It was a very special performance, quite different from Market Rasen, but also very Robert Wyatt.)

Daarna volgde er nog een kort interview met Robert Wyatt, dat te zien was op het scherm boven het podium. Het leek er op dat hij zich uitstekend vermaakte.
(After that there was a short interview with Robert Wyatt, projected on the screen above the stage. Seemed like he was enjoying the concerts so far.)


Na de pauze, 30 minuten exact, was het de beurt aan Soupsongs, de band rond tromboniste Annie Whitehead. Bijna alle leden van deze band hebben wel eens gespeeld met Robert Wyatt.
(After the break, 30 minutes sharp, it was time for Soupsongs, the band around tromboneplayer Annie Whitehead. Almost every member of this hand has played at some time with Robert Wyatt.)

Soupsongs bestaat sinds 1999 en treed sporadisch en in wisslende samenstellingen op. Annie Whitehead is er natuurlijk wel altijd bij. Net als op Robert Wyatt's laatste drie cd's.
(Soupsongs exist since 1999 en performes sporadically and with different musicians. Of course Annie Whitehead is always there. Just like on Robert Wyatt's last three cd's.)

Harry Beckett op trompet en Flugelhorn is ook een vaste en onmisbare aanwezige bij Soupsongs.
(Harry Becket on trumpet and flugelhorn is also a permanent and prominent member of Soupsongs.)

Datzelfde geldt natuurlijk voor de geweldige Jennifer Maidman op gitaar en zang,
(Same goes for the excellent Jennifer Maidman on guitar and vocals,)

..en Liam Genockey fantastisch op drums.
(..and Liam Genockey fantastic on drums.)

Voor de zang waren er weer meerdere zangeressen nodig om de muziek van Robert Wyatt te coveren, zoals de Engelse Sarah Jane Morris, de foto spreekt boekdelen.
(For the vocals several singers were needed to cover Robert Wyatt's music, like the British singer Sarah Jane Morris, the picture says it all)


Natuurlijk zong Jennifer Maidman een groot aantal nummers, maar als derde zangeres was er de Italiaanse Christina Dona.
Jennifer Maidman was singer on a lot of songs, but also the Italian singer Christina Dona got her share.

En soms zongen ze alle drie. Het concert begon met Little Red Riding Hood Hit the Road, Alifib en Alife, fantastisch uitgevoerd, waardoor ze de zaal al meteen plat hadden. En daarna werdt het alleen nog maar beter.
(And sometimes they all sang together. The concert started with Little Red Riding Hood Hit the Road, Alifib and Alife, fantasticly played and much appreciated by the audience. And it even got better from thereon.)

Dudley Phillips speelde bas. Na de daverende opening volgden Alliance, Sea Song en Old Europe.
(Dudley Phillips played bass. After the fantastic opening followed Alliance, Sea Song and Old Europe.)

Steve Lodder op keyboards. Het concert ging verder met Left on Man, Maryan en natuurlijk het heerlijke Soupsong.
(Steve Lodder on keyboards. The concert continued with Left on Man, Maryan and the delicious Soupsong.)

Mark Lockheart op saxofoons. De zaal stond inmiddels op zijn kop en wist de band tot drie toegiften te bewegen. Om te beginnen een schitterende, emotionele versie van Free Will & Testament, fantastisch gezongen door Jennifer Maidman.
(Mark Lockheart on saxes. The crowd went crazy and got the band into three encores. First the beautiful and emotional Free Will & Testament, fantasticly sung by Jennifer Maidman.)

Speciale gast was Gilad Atzmon, goede muzikale én politieke vriend van Robert Wyatt. Tweede toegift was het nummer Dondestan, waarin iedereen korte solo's improviseerde. Het was een waar feest op het podium.
(Special guest was Gilad Atzmon, good musical and polical friend of Robert Wyatt. The second encore was Dondestan, in which everybody got a chance to improvise short solos. It was a party on stage.)

Voor de toegiften verscheen ook Sylvain Kassap van Dondestan! nog op het podium. Het concert eindigde met Heaps of Sheeps en als het aan het publiek had gelegen was het nog veel langer doorgegaan. Maar zelfs een staande ovatie (het enige van dit festival) kon de organisatie niet vermurwen.
(For the encores Sylvain Kassap of Dondestan! joined the band. The concert ended with Heaps of Sheeps and if the audience would have had anything to say about it, they could have gone on much longer. But even a standing ovation (the only one during this festival), couldn't convince the organisation.)

Na afloop signeerde Robert Wyatt platen voor een stel enthousiaste fans. Wij gingen terug naar het hotel in de wetenschap een van de meest bijzonder concerten ooit te hebben gezien.
(After the concert Robert Wyatt signed records for some enthousiastic fans. We went back to our hotel, knowing we had been to one of the best concerts ever.)

LINKS:
Market Rasen
Max Nagl
Herbert Pirker
Clemens Wenger
Dondestan!
John Greaves
Karen Mantler
Sylvain Kassap
Hélène Labarrière
Michael Mantler
Annie Whitehead
Harry Beckett
Jennifer Maidman
Liam Genockey
Sarah Jane Morris
Christina Dona
Dudley Phillips
Steve Lodder
Mark Lockheart
Gilad Atzmon
Robert Wyatt doesn't have a site of his own, but lots of information can be found here:
Robert Wyatt
Hulloder
BBC
The Official Robert Wyatt Fan Club Song