maandag 5 april 2010
Anke Angel zet Sniep op zijn kop
Vanwege de Pasen was Fascinating Jazz voor deze keer niet op zondag maar op deze paasmaandag. Voor een goedgevulde zaal trad Anke Angel vandaag op, Anke speelde al vaker in Zoetermeer en heeft ondertussen flink wat fans, die voor haar en haar band de meubelboulevard graag even terzijde schoven.
Anke Angel staat voor Boogie Woogie van de bovenste plank met een flinke dosis humor, maar voor dit optreden had ze nog een paar extraatjes in petto. Zo speelde ze aan het begin van de eerste set een aantal jazz standards als How High The Moon en Don;t Get Around Much Anymore. Niet haar vaste repertoire, maar al improviserend en met veel plezier zette ze alvast de toon.
Vaste waarde in de band is drummer Remco van Schaik, die net zo makkelijk overstapte van Jazz naar Boogie Woogie en naar Blues. Maar na het Jazz gedeelte kwam de Boogie Woogie cursus, ja, met heuse publieksparticipatie! Tegen het einde van de eerste set werdt er even gas teruggenomen met 'de langzaamste blues' How Long. Viel best mee, maar vergeleken met Boogie Woogie is alle andere muziek langzaam.
Bassist Harm van Sleen kan er niet altijd bijzijn omdat hij in nog een aantal andere bands speelt, maar vandaag was hij er wel bij, en hoe. Werd er voor de pauze al flink geïmproviseerd, na de pauze ging de band helemaal los. Of zoals Anke het verwoorde: 'Dat was een prachtig nummer van Randy Newman, volkomen uit zijn verband gerukt, maar we kwamen wel weer allemaal tegelijk bij het einde aan.' Prachtige improvisatie!
Op zaterdag was hij ook al gastmuzikant geweest en dat was zo goed bevallen dat hij er vandaag weer bij was, tenorsaxofonist Rinus Groeneveld. Als gast moet je natuurlijk improviseren, maar hij deed dat met veel allure, de band ging uit zijn dak, de zaal ging plat. En zelfs als de band probeerde een nummer 'in het gareel' te spelen liep het helemaal, maar wel positief, uit de hand.
Want als je een concert afsluit met We'll Meet Again dat halverwege overgaat in In The Summertime en voor je het weet eindigd in Bye Bye Baby is er wel wat aan de hand. Een slaande(!) ovatie was hun deel!
LINKS:
Anke Angel
Harm van Sleen
Rinus Groeneveld
Fascinating Jazz
De Sniep
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten