zaterdag 29 augustus 2009

Imagine in the Park hoogtepunt van dit festivalseizoen


Imagine in the Park is een nieuw festival in het Haagse Westbroekpark met music & spoken word en alles unplugged. Het klinkt simpel: een groot grasveld (Paradeterrein), acht minipodia rondom en drie of vier artiesten in een uur, en dat viermaal herhaald. Zou dat leuk zijn voor een uurtje? Of zou het wat langer interessant zijn?
Maar het was fantastisch van het begin tot het eind! Vooral de (spontane) interacties tussen de diverse artiesten maakten het memorabel. Volgend jaar graag weer!

Omdat het hier om muziek draait komt het gesproken woord er hier wat karig vanaf. Maar dichters maken vaak ook liedjes en die kom je hier dan weer wel tegen.
The Suburbs is een stevige rockband uit Scheveningen, stonden heel vaak op Schollenpop, Speelden hier als trio met zang, accordeon en drums. Begonnen wat stroef, maar kwamen er steeds beter in. Het nummer Rollercoaster stond garant voor veel publiek.

Het eerste optreden van Splendid was een solo optreden van Patrick. Rocksteady Sunshine dus, normaal doet hij dat met een hele band met blazers en al, nu dus solo met alleen een gitaar. Klasse.

Marne is bekend van Topstars maar is vooral een begenadigde singer/songwriter. Heeft ooit een akoestische cd uitgebracht en weet dus wat daarvoor komt kijken.

Na zijn set was het de beurt aan Erik Bevaart, maar die had ook nog een liedje. Samen, en met het publiek, speelden en zongen ze het nummer De Theorie. En dit leek de toon te zetten voor het hele festival: speel samen, werk samen, maak er samen iets extra's van.

Een van de beste Nederlandse gitaarbands is So What, maar om dat ook akoestisch waar te maken is niet makkelijk. Menige band valt dan door de mand, maar niet So What. Hun ijzersterke songs doen het zonder versterking minstens zo goed. Naast nummers van hun cd Tiptoes speelden ze ook een nieuw nummer.

Minder indruk maakte het duo van Hans Prins. Leuk en lief allemaal, maar de vonk sloeg niet helemaal over. Ze speelden een mix van eigen nummers en Stones covers.

Maar op het volgende podium stonden alweer de Gebroeders de Gier samen met Jo de Roeck een combinatie van music en spoken word te geven. Goede interactie van muzikant en dichters.

Het Dennis Wijmer kwartet is meer jazzy georienteerd, zingen Nederlandstalig en maakten er een gezellige boel van.

Laura Nijhuis is zangeres/gitariste van het Haagse power rock trio ReBelle. Hier zong en speelde ze dus helemaal alleen. Gevoelige ballads en stevige songs, heel mooi gezongen. Toch ook maar eens naar ReBelle gaan kijken.

Op het volgende podium speelde Ragmob lekkere Western Swing, de eerste keer met z'n vieren, de tweede keer met de accordeonist erbij. Nummers van Bob Wills, Johnny Cash en Commander Cody kwamen onder andere voorbij. Voordeel voor deze band was natuurlijk wel dat ze altijd al zonder versterking spelen, hooguit met een microfoon voor de zanger. Neemt niet weg dat het een prima optreden was dat veel publiek trok.

Meer oude muziek was er te horen bij Fat Cat, die een soort gypsy jazz spelen. Een soort Hot Club de France, maar dan op geheel eigen wijze. Leuk.

Zanger gitarist Jo de Roeck speelde eerder (en waarschijnlijk ook later) al met de gebroeders de Gier, maar hij had ook zijn eigen solo optredens. Vooral zijn rauwe, bluesachtige stem maakte indruk.

En het begint steeds gezelliger en drukker te worden vooral So What kan rekenen op een toenemende belangstelling. De jongens zijn helemaal warmgedraaid en bij het nummer Steady Eddy worden ze versterkt door Laura Nijhuis. Een heel andere Laura dan bij haar solo optredens.

Moonpilot is een nieuwe band met een bedachtzaam repertoire. Opvallend is het gebruik van de xylophoon als vervanging van het toetsenbord. Gaat helemaal goedkomen.

Na een eerste solo optreden van Patrick van Splendid kreeg hij later begeleiding van een gitarist en kon hij zich zelf helemaal op de zang concentreren. Heel bijzonder om raggae achtige muziek zo klein te horen. Maar het werkte wel.

Weer heel iets anders was het het optreden van zangeres en gitariste Julie Scott en accordeonist Roeland Drost. Weer zo'n optreden dat vraagt om nadere kennismaking.

KernKoppen is eigentijds, eigenwijs en eigenzinnig. Zonder microfoons, samples en effecten blijken ze net zo goed als met dat alles er op en er aan. En eindelijk zijn de teksten ook eens goed te verstaan!

En ze kregen er echt zin in, tijd voor een Kern Koppen jam. Patrick kwam er weer bij en ook Dennis Wijmer droeg zijn steentjue bij. De interactie sloeg nu echt toe.
Vorig jaar op Plein Open speelden ze een deel van hun optreden samen met Splendid, nu, kleinschaliger, weer.

En ook Moonpilot had zijn onorthodoxe metgezel gevonden in de vorm van Boozy. Puur gelul en een bedachtzame begeleiding bleken en prima duo te vormen.

Het vierde optreden van So What is alweer anders dan de eerdere drie. Als het publiek te ver van het podium blijft zitten nemen ze het heft in eigen handen en dragen het podium (1x2 meter) gewoon naar het publiek toe. Niet alleen zijn het uitstekende muzikanten met perfecte popsongs, het zijn ook nog eens entertainers, die ook een meezingnummer niet schuwen. Gewoon één van de beste live bands van Nederland, maar helaas veel te weinig te zien. Koop in elk geval hun cd Tiptoes

En de samenwerkingen groeiden: Moonpilot en Kern Koppen deden een geweldige set waar het publiek geen genoeg van kreeg. Maar ja, het was tijd voor de finale. Alle acht podia verhuisden naar het midden van het veld, het publiek verzamelde zich er omheen.

En het kon natuurlijk niet uitblijven, Sjaak Bral leidde de afsluiting in en zong zijn Nederlandstalige versie van Imagine, onder begeleiding van alle deelnemers van dit festival.

En tenslotte was er dan de grote finale waarbij iedereen, zowel artiesten als publiek, Imagine zongen. Beetje klef misschien, maar toch ook ontroerend. Gaf wel een goed beeld van de uitstekende sfeer in het Westbroekpark.
Al met al was het een onverwacht goed festival en eigenlijk het leukste en meest verrassende van deze zomer. Er is flink rondgegaan met de hoge hoed, hopelijk is dat voldoende basis voor een herhaling volgend jaar.

LINKS:
Suburbs
Splendid
Marne
So What
Laura Nijhuis
Ragmob
Moonpilot
Julie Scott
Kernkoppen
Sjaak Bral
Imagine in the Park

1 opmerking:

Unknown zei

Was echt een top festival!!! Ik kijk uit naar volgend jaar!