Net onder Den Haag, in het Wateringse Hofpark, speelde Waterpop zich voor de 31ste keer af. Zelden zo'n strak geörganiseerd festival meegemaakt, dat nauwelijks afweek van het gepubliceerde programma. Een groot dubbelpodium en een kleiner podium (dat dus Stage 1 heette) aan de overkant van het parkje maakte het mogelijk dat er continue muziek was, zonder dat je iets hoeft te missen.
Bij aankomst stond de Deense Metalband As We Fight op Stage 1 te spelen, Keihard en rockend, maar te weinig van gezien om echt een oordeel over te hebben. (Te laat komen om absoluut zeker Shane Shu te missen is natuurlijk wel een goed excuus).
Behalve muziek was er straattheater met rondhoppende kangoeroes en er was een hoek van het park ingericht voor kinderactiviteiten. Waterpop is een echt familiegebeuren.
De Jeugd van Tegenwoordig stond vervolgens op Stage 2 en was één van de publiekstrekkers. Naast het onvermijdelijke Watskeburt?! deden ze ook nummers van hun nieuwste cd De Machine. Persoonlijk zie je liever een live band erbij, maar toen de cd-speler even uitviel gingen ze gewoon a capella door. Heel profesioneel!
De Zweedse band Hyacinth House is al enige tijd succesvol in het Nederlandse clubcircuit en maakte de status van veelbelovend helemaal waar. Een mengeling van Americana en The Doors, aangevuld met een stevige portie somberte. Fans van Madrugada of The Nomads weten genoeg: Scandinavia Rocks!
Enige punt van kritiek zou misschien de veelvuldige wissels van instrumenten kunnen zijn, zodat door het stemmen van de gitaren er lange stiltes tussen de nummers waren. Maar sommige van die instrumenten gaven het optreden ook weer wat extra's.
De Bloody Honkies zijn een heftige band uit Lichtenvoorde die alles op zijn grondvesten doet schudden. Goede sound, goede energie, maar een nummer dat je echt bijblijft ontbreekt nog. Komt nog wel.
The Madd is een feestband ten top, sixties garage punk avant le lettre. Moeten alleen niet zoveel kletsen tussen de nummers door, speel liever een extra nummer als 96 tears van Question Mark & the Mysterians. Muzikaal was het wel een echt feest. En hun muziek is niet alleen verkrijgbar op cd, maar ook op vinyl (LP). Echt sixties.
Waterpop heeft een bescheiden budget, maar een naam voor het aantrekken van talent dat de komende jaren heel groot gaat worden. The Madd zou er daar één van kunnen zijn, maar het Zuid-Afrikaanse Hot Water is dat zeker. Volgend jaar toeren ze door Europa (festival organisatoren boek ze snel), maar Waterpop haalde ze voor 1 optreden naar Europa.
Het was het meest succesvolle optreden op Waterpop gezien de publieke belangstelling, maar het was gewoon ook het beste. Een combinatie van Zuid-Afrikaanse muziek met blanke toevoegingen. Swingend van het begin tot het einde en ondanks de beginnende regen was het publiek niet weg te slaan.
Soubry Makupula speelde een groot arsenaal percussie instrumenten en verstevigde daarmee het Afrikaanse ritme.
Een instrument dat we in Europa niet kennen is de Afri-Can, een tot gitaar omgebouwd olieblik. Een wonderlijk geluid, maar wel mooi. Afrikaanse muziek is al jaren gezellig, maar zelden vernieuwend. Hot Water brengt daar verandering in.
Tijdens Hot Water begon het dus zachtjes te regenen, maar allengs werd dit steeds harder. Het optreden van Repoman was wel leuk, maar de omstandigdheden maakten toch een terugkeer naar huis onvermijdelijk. Hit me TV en Wicked Jazz Sounds Band zijn de komende tijd nog wel her en der in het land te zien, maar op Korai Öröm moeten we nog even wachten. Jammer. Maar ook zonder alles gezien te hebben was het al een zeer geslaagd festival.
LINKS:
As We Fight
Jeugd van Tegenwoordig
Hyacinth House
Bloody Honkies
The Madd
Hot Water
Repoman
Waterpop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten