Allereerst was er een optreden van Cor Bakker met Harry Emmery , zangeres Eline en Ciryl Directie op drums.
Ze speelden twee sets (en een toegift), waarbij er eerst als instrumentaal trio gespeeld werd waarna Eline erbij kwam om te zingen. Omdat het hier om een gelegenheidsformatie ging speelden ze diverse jazzklassiekers, maar dan niet de bekende nummers die al zoveel zangeresjes-met-een-jazztrio spelen.
Harry Emmery ging natuurlijk weer vreselijk tekeer op zijn contrabas, maar dat hadden we natuurlijk wel verwacht. Vooral als hij de melodielijn van een nummer ging spelen. Drummer Ciryl Directie zorgde er voor dat alles in het gareel bleef.
Zangeres Eline was voor ons een onverwachte verrassing. Hier zingt ze een prachtige ballad met Cor op de vleugel, maar ze kan ook een scheur opzetten als Janis Joplin. Erg goed was het nummer Mercy, mercy, mercy van Joe Zawinul (maar vooral bekend door de versie met Cannonball Adderley).
Ook Cor Bakker was voor ons een verrassing, we wisten wel dat het een muzikale duizendpoot is, maar dat hij dan ook nog een uitstekende jazzpianist is was nieuw voor ons.
Het was een ijzersterk optreden van een ijzersterk kwartet. Hopelijk gaan ze dit vaker doen.
Daarna was het podium voor Izaline Calister, met swingende Latijns-Amerikaanse muziek. Met een zonnetje erbij (en een hapje en een drankje) gaf het een soort vakantie gevoel.
De Young Sinatras die daarna optraden hebben zich heel goed ontwikkeld in de afgelopen jaren. Hechter en avontuurlijker en september gaan we ze weer zien.
En ze overleefden zelfs het noodweer dat heel even over Zoetermeer trok, net toen ze het laatste nummer van de eerste set inzetten. Na een korte pauze en enige herstelwerkzaamheden aan de stroomvoorziening konden ze gewoon weer verder spelen.
Vervolgens was het de beurt aan het Zoetermeerse Flower to the People. Treden normaal gesproken op als duo, maar hadden nu een hele band bij zich. Goede keuze voor dit gebeuren, ook al is het dan geen 'grote naam'. Ze speelden nummers van hun nog uit te komen cd met nummers op gedichten van Astrid Roemer.
Het slotoptreden daarentegen van Henk de Jager was een aanfluiting van de bovenste plank. Een zanger met een slecht repertoire en de muziek stond op een bandje. Reden om snel naar huis te gaan en aan een nagerecht zijn we dan ook niet meer toegekomen.
LINKS:
Cor Bakker
Harry Emmery
Izaline Calister
Young Sinatras
Flower to the People
Zoetermeer Culinair
Fascinating Jazz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten